صاد نامت ، متجلّی صداقت و صفاست

آی نامت به یقین آینه ی مهر و وفاست

دال آن : دیده ی بیدار علی در شبهاست

قاف آن: قافیه ی مثنوی کرب و بلاست

خدایا روز ماتم شد دوباره 

مدینه غرق درغم شد دوباره 

ز داغ صادق آل پیمبر 

مکدر قلب عالم شد دوباره 

فضا را بار دیگر غم گرفته 

ز گریه هر دو دیده نم گرفته 

ز داغ صادق آل پیمبر 

قلوب شیعیان ماتم گرفته

تو آینه ای فقط برای دق باش 

با زهر به کام خسته ای عاشق باش 

خون ثلث امام ها گردن توست 

انگور تو را خدا کمی صادق باش

عاقبت بادِ صبا با ما موافق میشود

کامِ دنیا بابِ امیالِ شقایق میشود

با عنایاتِ خدا ویرانه یِ کاخِ سعود ...

پایه ی گلدسته های صحنِ صادق میشود

بیـت ولایـت آمـده گلشن

امام باقـر چشم تـو روشن

روی سینه قرص قمرت مبارک

دیـدن جمـال پسـرت مبارک

مهر آل فاطمه در خون ماست

از نخست خلقت این قانون ماست

شیعه از آغاز خلقت حیدری‌ست

شیعه تا صبح قیامت جعفری‌ست

ای چراغ دانشت گیتی فروز

تا قیامت پیشتاز علم روز

آفرینش را کتاب ناطقی 

  اهل بینش را امامِ صادقی

صادق که اساس دین ازاو شد معمور

بودند ملایک پی امرش مامور

میلاد ششمین اختر تابناک آسمان ولایت و نبی اکرم نور هدایت مبارک باد

ای ششم پیشوای اهل ولا

خلق را رهبری به دین هدی

پای تا سر خدا نمایی تو

هم ز سر تا بپای صدق و صفا