عمریست بخوان تو نمک گیر شدم

دایم سرسفره شما سیر شدم

هرکس برهی جوانی خودراداد

من هم در خانه علی پیر شدم 

من مست می ساقی صهبا هستم

من عاشق بچه های زهرا هستم

چون لایق نوکری ندیدم خود را

من نوکر نوکران زهرا هستم 

خواهم ز خدا که پاک پاکم بکند

در عشق حسین سینه چاکم بکند

یک حاجت دیگرم همین است خدا

زیر قدم رقیه خاکم بکند 

گفتن که عاشقی جگر می خواهد

جان برکف و مشتاق خطر می خواهد

هرچند صف مدعیان بسیار است

او سیصد و سیزده نفر می خواهد

آدینه رسید و اشک در محفل ماست 

 اندوه و فراق و خستگی مشکل ماست

سرخط خبر ؛ هواشناسی می گفت

یک جبهه هوای سرد سمت دل ماست

شب بود و سحر نمی بود هرگز

غم بود و فرح نمی بود هرگز

نور آمد و شب شد فراموش

والفجر که شب نمی بود هرگز

طلوع شود قریب گر خواهیم

ظهور تو طلوع همه زیبایی هاست

خواستن را گفتند ره افسانه مجویید

سر تعظیم،بِه در پی دوست

کجایی که هر دم و هر سحر ، دلم هی خدا خدا می کند

به شور جمله عشق تو   ، شب و روز را معنا می کند

به عشق رخ تو دیدگان من ، همه دیده ها را فراموش کرد 

بیا که بی تو این جهان ، همه خوبی ها رو فراموش کرد

دائم الخمر شدم بس که پیاله ناب است،

این چه جامیست که درنوع خودش نایاب است،

۱۱۰بارزمین خوردم وفهمیدم که،

ساقی حیدر بشود مست شدن جذاب است.

آقا بیا ک بی تو من دوا نمی خواهم

شکسته پرم اما شفا نمی خواهم

کجایی ای یوسف گمگشته زهرا

در این قفس بی تو آب و دانه نمی خواهم

در دفتر شعر کربلا این خاتون

عمریست به دردانه تخلص دارد

بالای ضریح او ملک بنوشته

در دادن حاجات تخصص دارد

روشن تر از روشنی
ای گل یاس خدا
ای همه امید ما 
ای گل زهرا بیا

گل نرگس ! چه شود بوسه به پایت بزنیم

تا به کی ، خسته دل از دور، صدایت بزنیم

گل نرگس ‌! نکند مهر زمان برداری ،

داغ دیدار رخت بر دلهایمان بگذاری.

دلها چو بهشت خرم آمد امروز

جانها به کنار از غم آمد امروز

بر نور قدوم چهارمین حجت حق

گردون پی خیر مقدم آمد امروز

در شب هجرت علی خفته به جای مصطفی 

تا بلا را دور سازد از شه عرض و سماء 

خفته اکبر هم به روی خاک گرم کربلا 

تا بلا را دور سازد از شه کرب وبلا