جان علی جانان علی شاهنشه شاهان علی

عشق من عشق شما عشق خودگردان علی 

روی لبهای نبی ذکرتمام انبیا

یاعلی و یاعلی و یاعلی ای جان علی

گویند علی را که خدابود ؛؛نبود!

گویند که از خدا جدا بود ؛؛نبود!

ماندم میان این بود و نبود..

این بود چه بودی است که هم بود و نبود.

خواندم تو را که نگاهی کنی مرا

پاک از گناه و تباهی کنی مرا

دلبسته ام که تو مولا ز راه لطف

سوی حسین فاطمه راهی کنی مرا 

یازب ازدلهای ماحب ولایت رامگیر این توسل این تجمع این ارادت رامگیر هستی مابستگی داردبه عشق اهلبیت   هرچه می خواهی بگیراماولایت رامگیر

یارب نظرلطف عطا کن همه را درمانده درویم دواکن همه را          هرچندکه گنه کاروپریشان حالیم  زوارشهیدکربلاکن همه را

فرمانده ی عشاق دل آگاه حسین است

بیراهه مرو ساده ترین راه حسین است

از مردم گمراه جهان راه مجویید

نزدیک ترین راه به الله حسین است 

یا فاطمه ای به نوجوانی شده پیر

جان حسنت غلامی ام را بپذیر

من هرچه که هستم به تو نسبت دارم

ای مادر مهربان مرا دست بگیر

جز دیدن روی شه خوبان هوسی نیست

در غیبت او ارض و سماء جز قفسی نیست

فریادرس و مرهم زخم دل خوبان ...

جز یوسف زهرا به خدا هیچ کسی نیست

مادرت پشت در افتاد ، صدا زد مهدی

محسن اش در خطر افتاد ، صدا زد مهدی

نیمه شب پای غریبانه ترین غصه ، علی ...

تا نگاهش به در افتاد ، صدا زد مهدی

نمیدونم دلم دیوونه ی کیست   کجامیگرددودرخونه ی کیست        نمیدونم دل سرگشته ی مو    اسیرنرگس ستونه ی کیست

ای آفتاب منجی بشر بیا                                                  ای مهر تو در دلها بیا

دلم تنگست برای آمدنت                                  

چگونه باورکنم که مرا باهمه گنهم دعوتم کردی                مراساکن درحریم خودت غرق دریای رحمتم کردی                      گنهکارم من گنهکارم تاحسین دارم من چه غم دارم                      خداونداتومددفرماتانفس دارم ذکرتوگویم       &nb

در راه امامِ مان قدم برداریم

بر ماتم او به گریه دَم برداریم

هر چند که عادت به غریبی دارد

باید به عزای او عَلَم برداریم

دختری که ناز اوراقلب جنت می کشید

ناگهان پروانه شد دورسرحیدرپرید

روزگارش شد علی

داروندارش شدعلی

ازازل درپرده بود 

آیینه دارش شدعلی

تا که پرسیدم ز قلبم عشق چیست؟

درجوابم این چنین گفت و گریست:

لیلی و مجنون فقط افسانه اند...عشق در دست حسین ابن علیست....