سیزده از هر شماره بهتر است

 چونکه روزش، روز حیدر است

 سیزده را خواستند نحسش کنند

 دشمنان اهل بیت ، حذفش کنند

 سیزده چون رسد شادی کنیم

 از شه شاهان، علی یادی کنیم

بر بلنــــــدای فلـــــک ذکـــر ملائـــک یا علی

هــر که گوید یا علــی در روز محشـــر با علی

ای مسیحی، ای یهودی ، ای مسلمان ، ای فلان

رکن کعبـــه چلچـــراغ مسجـــد الاقصــی علی

میــدان بلاغــت است دیـــوان علی

کس چون بنهد قدم به میدان علی

هر نکته که بوی عشق می آید از آن

یا زان محمــد اســت یا زان علــی

گفتـــم ز چه کعبــه را به عالــم شرف است

وان خانه مطاف اهل دل صف به صف است

گفتـــا که گهــــر مایۀ ارج صــــدف است

این عــــاصمه زادگـــــاه میر نجـــف است

هر کس که شود داخل حصن حیدر

ایمــن بـــود از عــذاب روز محشر

جز مهــر علـــی و آل چیـــزی نبود

سرمایه ی طوبا و بهشــت و کــوثر

دایـــم ز ولایت علـــی خواهـــم گفت

چون روح قدس ناد علی خواهم گفت

 تا روح شود غمی که بر جـان منست

کل هم و غم سینجلی خواهــم گفت

تا که بر لب نامت ای زیباترین، می آورم

آسمان ها را تو گویی بر زمین می آورم

تـــو طلـــوع آفتــــابی، من اذان مغربم

زیر لب نــام امیـرالمــــؤمنین می آورم

دل را ز علـــی اگـــر بگیــــرم چه کنم

بی مهـــر علــی اگــر بمیـــرم چه کنـم

فردا که کسی را به کسی کاری نیست

دامــــان علی اگـــر نگیــــرم چه کنم

من به این لهجه‌ لوتی‌ گَری عادت دارم

چـاکرم ، نـوکرتم ، خیلـی ارادت دارم

بی  تو باید بزنم شـــاهرَگم را ، حیــدر 

من ارادت به تو از قبل ِ ولادت دارم

هـرگز فــریب حــیلۀ مردم نمیخورم

من در بهشت عشق تو گندم نمیخورم

دانشجوی جنونم و استاد من عــلیست

من پای بحث عشق عــلی جُم نمیخورم