عمریست که ما عاشق و در جوش و خروشیم
شد عشق علی حلقه و ما حلقه به گوشیم
گیریم ســزای همــه شــد آتــش دوزخ
گــر یار پسنـــدد به خداونـــد خموشیم

گرفتـــه یا علی لبهــــای ما را
ندارد هیــچ کس مــولای ما را
اگر می شد غزل می گفتم اما
دوبیتی بسته دست وپای ما را

هرگــز مــرام بنده نواز شما نزد
برسینه نـدار و گرفتار دست رد
بین نماز ،حین رکوع آمدم که تا
انگشترت نصیب من مستحق شود

هرگز مرام بنده نواز شما نزد
برسینه ندار و گرفتار دست رد
بین نماز ،حین رکوع آمدم که تا
انگشترت نصیب من مستحق شود

وای اگر لشگری به صف بشود
غرق در شور و در شعف بشود
جان سالم به در نخواهد برد 
هرکسی با علی طرف بشود

ز مقام یا صنم پر می کشد تا یا صمد
بت پرستی که ز بوی عشق می گیرد مدد
مسلم و کافر ندارد نام مولایم علی
مثل اکسیری نهفته در دل هر خوب و بد

همانکه خلق نموده تو را برای خودش
غزل سروده بدین وصف در رسای خودش
چه شاهکار عجیبی، چه آفریده مگر
که بوسه می زند به دستهای خودش

می خانه و می رسوم عشاق علیست

عالم همه ذره ای ز انفاق علیست

در خلقت هستی خدا حیدر کیست

کین گونه خدا همیشه مشتاق علیست

صدیق اکبر! ای که جهان ریزه خوارتان

فــاروق اعظمی کـه همه در مدارتان

ای باب علم ! باب بشر ! ای ابوتراب

حتی بهشـت ذره ای از اعتبارتـان !

اگــر گـیــری وضـو بـا آب زمــزم
اگــر سجـاده گـردد عـرش اعظـم

اگــر گـویـی اذان بـر بـام افـلـاک
اگر از تکبیر گردد سینه ات چاک

اگــر ضرب المـثل گردد خضوعت
مــبــادا بــر نـمـاز خــود بـنــازی

عـــلـی را گــر نـداری بی نمـازی