آیتی از خداست معصومه

لطف بی انتهاست معصومه

در توسل به عترت و قرآن

باب حاجات ماست معصومه

ای عاشقان بشارت غمها دگر سرآمد

میلاد دخت پاک موسی بن جعـفر آمد

عـرض حاجت به دخــت موسی کن

هــرچــه خـــواهی ازو تمنـــا کن

پدر پیــرایه جــان است، دختر

صفای باغ رضوان است،دختر

تو را در گلشن جان وقت پاییز

بهـــار سبــز قرآن است،دختر

ماه ذیقعده پر از شور و صفا آمده است

گلی از گلشن آل مصطفی آمده است

سر زد از بیت ولا ماه روی معصومه

در مدینه خواهر پاک رضا آمده است

تاجـــی از آفتـــاب سـر قــم گذاشتند

نوری ز عشق در دل مردم گذاشتند

بانو! تو آمدی: سر هر سفره ی تهی

سیب گلاب و سبزه و گندم گذاشتند