قدم قدم تا به حرم می روم 

 بهر  رضا بهر کرم می روم

دلم دلم را به تو من بسته ام

هرگزنگویم به تو که خسته ام

مجبور شدم به هرکسی رو بزنم

در محضر هر غریبه زانو بزنم

تحقیر شدم چونکه فراموشم شد

یکسر به شما،ضامن آهو بزنم!

مولای من کسی قدم به حرم بی مدد نخواهد زد 

بدون واسطه دم از احد نخواهد زد

مولای من گدای کوی رضا شو که این امان رئوف 

دست رد به سینه احدی نخواهد زد

دردمندم یا رضا دوا ز تو می خواهم 

بیمارم یا رضا شفا ز تو می خواهم 

دل تنگم گره زدم به پنجره فولادت 

بی پناهم یا رضا پناه ز تو می خواهم 

ماه ذی القعده خراسان را جهانی کرده است

آسمان مشهدی ها را مهانی کرده اسک

باغ و بستان امامان را به شهر خامنه

از میان اهل بیت او باغبانی کرده است

مشهد حرم مطهر سلطان است
قم مرقد پاڪ بانوی باران است

گویند که حَدّ فاصلِ این دو حرم
بین الحرمینِ کشور ایران است

شاه پناهم بده خسته ی راه آمدم

شاه نگاهم کن درگه شاه آمدم

شاه سلام علیک حسین سلام علیک

سلطان قلب اولیا آقا سلام علیک

ای ضامن آهو همه ی بود و نبودم

قربان تو و لطف و عطای تو وجودم

جان می دهم آقا! عوضش عشق عطا کن

در معامله ای یک طرفه طالب سودم

حاجی شدنم پیش کشت مشهدی ام کن

من طالب دیدار شما زود به زودم

یا فاطمه می گویم و این اذن دخول است

راهم بده من سینه زن یاس کبودم

کودکی بودم که بر لب داشتم نام تورا

تا به پیری در مسیر بی‌وفایی نیستم

پیش همچون تو کریمی دست خود کردم دراز

ورنه پیش هر کسی اهل گدایی نیستم