ما در ره عشق نقض پیمان نکنیم 
گر جان طلبد دریغ از جان نکنیم 
عالم اگر از یزید  لبریز  شود 
ما پشت به سالار شهیدان نکنیم

چون در لحدم نکیر و منکر دیدند

یک یک همه اعضای مرا بوییدند

دیدند ز من بوی حسین می آید

کز آمدن خویش خجل گردیدند

پیش ما مذهب هر کس به خودش مربوط است 

ما که هستیم مسلمان اباعبدالله

هر چه خواهید بکوبید دِگَر باکی نیست 

ما کلب حسینیم توکلّت علی الله

همسایه ی آلاله و یاسیم هنوز

یاران گل و دشمن داسیم هنوز

درمکتب نینوایی سرخ حسین

ما مسئله آموز کلاسیم هنوز

ا

 <

بروی سینه زارم بنویسید حسین 

همه دارو ندارم بنویسید حسین

من دلم را زشکیباییه زینب دارم

همه صبروقرارم بنویسید حسین

از عشق حسین ،شهره ی شهرم به اویس قرنی

شیدا شدم و جار میزنم،عشقمو هر جا علنی

دلدادگی و دیوونگیم ورد زبون مردمه

مجنونم و عالم بدونه"حُبُّ الحُسين أَجِنَّنِي"

آن کس که تو را شناخت،جان را چه کند

فرزند و عیال و خانمان را چه کند

دیوانه کنی ، هر دو جهانش بخشی

دیوانه ی تو ، هر دو جهان را چه کند

گرچه من خارم میان این گلستان 

هم پدر هم مادرم باشد بقربان حسین

گرچه من بد کرده ام از روی شرمندم

رو سفیدم کرده ای هرچند که من بد کرده ام

از بند و نخ قنداق فطرس به شفا رسید

از بخشش و وز جودت حر بین به کجا رسید

دنیا ز خودش باشد عقبا ز خودش باشد

از نوکریه این در هرکس به شما رسید

مهر تو را به الم امکان نمیدهم

این گنج پربهاست من ارزان نمیدهم  

گر انتخاب جنت و کویت به من دهند

کوی تورا به جنت و رضوان نمیدهم 

جان میدهم به شوق وصال تو یاحسین

تا بر سرم قدم ننهی جان نمی دهم