حاجی شدنم پیش کشت مشهدی ام کن

من طالب دیدار شما زود به زودم

یا فاطمه می گویم و این اذن دخول است

راهم بده من سینه زن یاس کبودم

کودکی بودم که بر لب داشتم نام تورا

تا به پیری در مسیر بی‌وفایی نیستم

پیش همچون تو کریمی دست خود کردم دراز

ورنه پیش هر کسی اهل گدایی نیستم

در سرم،شور و شوق دیدارت

در دلم،شهد عشق شیرینت

ضامنم باش و مرحمت فرما

بر دل عاشقان دیرینت♥

کوچه های شهر نور آسمان پر غرور

گنبد مینای عشق سر بلند وغرق نور

زائران خسته را مرهمی ای شاه نور

یا علی موسی الرضا محفلت انس و سرور

آغاز عاشقی این دل با تو بوده

در پناهم بگیر که بی پناهم باز

چشم امید بر دست تو دارم باز

آقای من آمدم تاگدای در خانه ات باشم باز

دل میان صحن هایت با تو لب وا کرده بود 

راز حول حال ها را تازه پیدا کرده بود  

چون وداع آمد رضا جان شور بلوا کرده بود 

بیم والعصر های بی تو تنها کرده بود 

مشهد حرم مطهر سلطان است

قم مرقد پاک بانوی باران است 

گویند حد فاصل این دو حرم

بین الحرمین کشور ایران است

وقتی که هوای چشم بارش باشد

در کنج دلت امید و خواهش باشد

باید که دخیل مشهد جان گردی

در صحن مطهرش نوازش باشد

بیمارم و از دوست شفا می خواهم

از اهل کرم لطف و عطا می خواهم

مشهد برسم کنار هر گلدسته

هر چیز ندارم از رضا می خواهم

صحنت مدینه،مکه،نجف؛کربلای ماست

آری؛

تمام هستی ما مشهدالرضاست...