آورده صبا از گذرت عطرِ خدا را

تا روزی ما نیز کند کرب و بلا را

انگار که فهمیده نسیمِ سحری باز ...

صبح است و دلم لک زده ایوانِ طلا را

مهران ساغری

کاش دِلبَسته ی نامت گردم ..

      مانند کبوتری به بامت گردم ..

              خواهم به جوانی ،زِ خدا عمرِ دراز ..

                    تا پیر شوم ،پیر غلامت گردم..

ای غریبی که ز جد و پدر خویش جدایی 

خفته در خاک خراسان تو غریب الغربایی

اغنیا مکه روند و فقرا سوی تو ایند 

جان به قربان تو اقا که حج فقرایی

پنجره دلمو رو به تو وا کردم 

با دل شکسته یا رضا رضا کردم 

ارزومه منو امسال بطلبی اقا جون 

واسه ایوون طلات دلم شده چه بی امون 

تنها اعتبار ایران توی شهر مشهده 

توی خوبی و نجابت مثل جدش احمده 

قربون صحن و سرای حرمت امام رضا 

من گدای یه نگاتم به دلم بده شفا 

ٺقصـــیر #دڸــم نیسٺ ٺو را میخواهد
ھــــر ڱوشہ‌ے چشمــــے #ٺو را میخواند

اَﻟﺴَّﻼ‌ﻡ ﻋَﻠَﯿْڪ ﯾﺎ ﻋَﻠے ﺍﺑْڹ ﻣﻮﺳَے ﺍﻟْﺮضا(؏)
 

بنازم بہ بـــــزم #محبتـــــ ڪہ آنجـــــا
گدایــے بہ #شاهـــــے مقابڸ نشیند...

اَﻟﺴَّﻼ‌ﻡ ﻋَﻠَﯿْڪ ﯾﺎ ﻋَﻠے ﺍﺑْڹ ﻣﻮﺳَے ﺍﻟْﺮضا(؏)
 

اَﻟﺴَّﻼ‌ﻡ ﻋَﻠَﯿْڪ ﯾﺎ ﻋَﻠے ﺍﺑْڹ ﻣﻮﺳَے ﺍﻟْﺮﺿﺎ(؏)
 

هر چند حال و روز زمين وزمان بد است
يك تكه از بهشت در آغوش مشهد است
حتي اگر به آخر خط هم رسيده اي 
اينجا براي عشق ،شروعي مجدد است
هر جا دلي شكست به اينجا بياورند
اينجا بهشت،شهر خدا ،شهر مشهد است.