به عشق روی حسین دل بهانه کرده حرم 

زپیچ وتاب فراقش صدا زنم که زغم 

دلم گرفته دمادم هوای شهر حسین 

دوباره دست به قلم شد دلم ز بهر حسین

حسین! گوشه چشمی که حرف هادارم

  دلم گرفته فقط "شوق"کربلادارم

توسرپناه منی یک نگاه کن اقا

      مگربه غیرحسینیه من کجادارم؟

❣السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین ❣

باز سیاهی علمت دیده میشود 
آثار خیمه های غمت دیده میشود 

افتاده سینه ام به تپش های انتظار 
از روی تل حرمت دیده میشود

خورشید گلوی تاک را می بوسید

پیراهن چاک چاک را می بوسید

انگشتر عشق را به غارت بردند

انگشت بریده خاک را می بوسید

ای تیغ بگو که از کجا می‌آیی
از سمت نگاه آشنا می‌آیی
انگار که خون می‌چکد از دیده‌ی تو
ای تیغ مگر ز کربلا می‌آیی

ای کشتة عشق! کو علی اکبر تو؟
کو دست تو، کو پای تو و کو سر تو؟
انگار فرات دیگری جاری شد
از خون گلوی نازک اصغر تو

تا کرب و بلا هست ، زمین را عشق است  

آه دل همواره غمین را عشق است

 هر چند که هیچ است همه ارزش ما  مجنون حسینیم ، همین را عشق است

شب جمعه ز حرم موج کرم می آید

باز از کرب و بلا شیون و غم می آید

امشب انگار هوای دگری خواهم داشت

فاطمه با کمری خم به حرم می آید

#کرب_و_بلا

شب جمعه ست و حسرت يک برگ ِ برات
شب جمعه و دل م تنگ تو ای راه نجات

باز هم فاصله ها بغض ِ گلوگير شده ست
السلام ای شه بی يار و قتيل العبرات ...

اول صبح به سمت حرمت رو کردم

دست بر سینه سلامی به تو دادم ارباب

سر صبحی شده و باز دلم دلتنگ است

السلام ای سبب سینه تنگم ارباب