دربرج وفا ماه دل آراست ابولفضل    

بر در صفا گوهریکتا است ابولفضل

در روز ولادتش علی بر وی نظر انداخت

زد بوسه بگفتا چه زیباست ابولفضل

باز پیوند روح و جان شده است
امشب دوباره حیدر صاحب پسرشده است
گویا که کعبه دوباره حیدری شده است
دیدی چه شور عجیبی در این جهان به پا شده است؟
ماه به زمین آمده است گویی چرا؟
زیرا که حسین صاحب برادر شده است

او آمده تا خویش را سر مست شیدایی کند

کز مستی و شیدایی اش بر خلق آقائی کند

در کربلای پر بلا جنگی تماشایی کند

در خدمت پیر عطش لب تشنه سقایی کند

بر گو به ساقی پر زمی جام طهورائی کند

تا شمع جمع عاشقان یار تماشایی کند

کز هاتف غیبم ندا از حی سرمد آمده

عباس بهر یاری دین محمد آمده

امشب مدینه از شعف اعلان سقائی کند

تا تشنگان عشق را سر مست و شیدایی کند

گسترده رنگین سفره ای زیبا رویایی کند

کز میهمان خویشتن نیکو پذیرایی کند

دامن علقمه را عطــر گــل یاس یکـی است

ماه بنی هاشمیان در همـه ناس یکــی است

سیـر کــردم عـــدد ابجد و دیـدم به حسـاب

نام زیبــای اباصالـح و عبــاس یکی اسـت

فــرزنـــد دلیــر حیــــدر آمـــــد

عبــاس امیــــر لشکـــر آمـــد

می خواست نشان دهد ادب را

یـــک روز پـی از بـرادر آمــد

روشنگر آفتاب،عباس آمد

تفسیر زلال آب،عباس آمد

خیزید،گل آرید و گل افشانید

زیرا که گل بوتراب،عباس آمد

امشب شب میلاد علمدار حسین است

میلاد علمدار وفادار حسین است

گر بود علی محرم اسرار محمد

عباس علی محرم اسرار حسین است

فرزند دلیر حیدر آمد

عباس امیر لشکر آمد

می خواست نشان دهد ادب را

یک روز پی از برادر آمد