اي دست خدا و فوق هر دست علي

اي رشته ي كائنات در دست علي

دست من و دامنت كه امروز تورا

قنداقه ي زينب است در دست علي

كوثر به ظهور گوهري آوردست

زهراي بتول دختري آوردست

تا در غم كربلا كند مادريش

از بهر حسين خواهري آوردست

امشب كه كند فخر به شبهاي دگر

آورده فلك اختر زيباي دگر

اين زينب كبري است؟به دامان علي

يا ختم رسل گرفته زهراي دگر

شبی که مطلع مهر از، طلوع زینب بود

فروغ روز نشسته، به دامن شب بود

هزار رود نوا گر ز کوثر و تسنیم

روان به خانه زهرا،به بوی زینب بود

ای به محمّد بهشت ،یاسمن آورده ای

همسر شیر خدا ، شیر زن آورده ای

از شب میلاد بود شعلۀ تاب و تبش

پیش تر از جدّ و باب خوانده خدا زینبش

قصۀ کرب و بلا زمزمۀ هر شبش

فاطمه از جان ودل بوسه زند بر لبش

امشب علی ولیمه به خلق جهان دهد

امشب زمین فروغ به هفت آسمان دهد

میلاد شیر دخت علی، شیر داور است

سر تا قدم حقیقت زهرای اطهر است

ای که بوی کربلا می آید از میلاد تو

هر گلی یابدی صفا چون می نماید یاد تو

ای گل زهرا نسب ای غنچه باغ علی

عشق و مستی هم بود در این جهان همزاد تو

ز بیت مرتضی (ع) شاه ولایت اختری سر زد

که از نور رخش، ارض و سما را زیب و زیور زد

بود میلاد زینب (س) آنکه اندر روز میلادش

در آغوش حسینش خنده بر روی برادر زد

شب میلاد دختر زهراست

هر کجا بنگری شعف برپاست

خانه مصطفی شده گلشن

دیده مرتضی شده روشن

مونس و یار مجتبی آمد

حامی شاه کربلا آمد