مژده ای دل نور چشم مرتضی آمد خوش‌آمد

شام میلاد امام مجبتی آمد خوش آمد

غم مخور ای دل که در ماه دعا و استجابت

بهر تأثیر دعا، روح دعا آمد خوش آمد

در نیمه ی ماه ، ماهِ تمام آمده است

عطرِ نفسِ گل به مشام آمده است

در خانه ی زهرا و امیر مومنان

اوّل پسر و دوّم امام آمده است

میلاد همــایونی دلبــر شده است

هنگامه ی شادی مُکرّر شده است

آمد حسـن و چشمِ محمّد روشن

حیدر پدر و فاطمه مادر شده است

چو بر نیمه رسید ماه مبارک

بیــامد لطفی از رب تبــارک

شبر،نیکو خصال و ماه صورت

کریم و اسوه در زهد و بلاغت

مــولا که سـر سفــرۀ بـانوی فدک بود
از ذکر حسین و حسنش نان و نمک بود
روشـن ز حسین ، آینۀ چشم فلک بود
دیـدار حسن ، روشنی چشـم ملک بود

دریای نور در دهنت آفریده‌اند
آیات وحی در سخنت آفریده‌اند
سرتا به پات آینۀ حسن کبریاست
در بین پنج تن حسنت آفریده‌اند

این ماه رسول است که از ماه صیامش
پیوسته درود و صلوات است و سلامش
بـرتر بــوَد از منقبـــت و مــدح خـــلایق
قـدر و شرف و عـزت و اجلال و مقامش

این گونه گر مست ترین مست جهانم
شور حسـن بن علـی افتاده به جانم
جا نیست بنوشم، به سرم باده بریزید
تا غرق شـــراب آیه ی تطهیر بخوانم

شهر نبی طور تجلا شده
غرق شعف خانه مولا شده
بهر علی نور بصر آمده
فاطمه را نیز پسر آمده