عباسمو در پی خطر میگردم

آب آور خیمه تا سحر میگردم

صد بار اگر علقمه را فتح کنم

هر بار دوباره تشنه برمیگردم

یا ابا فاضل ادی عباساولان

کربلاده غیرتندن رنگ ورخساری سولان

اوتوزاوچ ایلخدمت مولاده. صدقیله قلان

مدت عمرونده. تک دربار زهرانی چالان

نهر الیب سو اچمین غیرتده پابرجا قالان

غیرته سردار اولان مولا سلام اولسون سنه

هر دم که ذکر رفعت عباس میکنم 

آرام شیبه قلب خود احساس میکنم

من کلب آستان باب الحوائجم 

نعره به دور خیمه ی عباس میکنم

چهره اش طلعت روی زهراست.  

عشق بازیش از آن حال وهاوایش پیداست.

اگرعباس علمدار شب کرببلاست.  

از ازل تا به ابد پرچم زینب بالاست

ای ابوالفضل ای ریس زبده ی اهل وفا 

عبد صالح منصبین الله سنه اتمیش عطا

نهری الدن ایشمدن سو نفسیوه عالم فدا

سو کنارینده سوسوز سقا سلام اولسون سنه

ساده میگویم اباعبدالله*من همیشه به شمامحتاجم

تانفس دارم وقلبم بزند*من کنیزحضرت عباسم

تا اول و آخر سفر باختن است/در بازی عشق برد در باختن است

از پیکر بی سر و دستش تعجب نکنید/سرباز شدن برای سر باختن است

تربتِ عبّاس .. با خاک نجف آمیخته ...
تا قیامت پرچمش در کربلا آویخته ...
علقمه شایسته ی مشکِ ابوفاضل نبود
ساقی کوثر در آن شهد شهادت ریخته

مهران ساغری

یا ساقی العطاشیٰ ...

خیلی دعا کردم نشد...

مشک و بغل کردم نشد... 

داداش حسین شرمندتم

رفتم که برگردم نشد...

تبارم به فدایت یا اباالفضل

فدای یا اخایت یا اباالفضل

امان نامه برایت دشمن آورد

به قربان  وفایت یا ابالفضل