چقدرخوب كه غارت‌گرِدلها شده‌اي

حيدري زاده، پسر خوانده‌ي زهرا(س)شده‌اي

حضرت ماه كه خورشيد پناهنده به توست

كاشفُ الكَربِ ولي اله عظمي‌ا شده‌اي

ما گرفتار علمدار تو هستیم حسین

از ازل یار علمدار تو هستیم حسین

سمت نوکری ما سمتی دیرینه است

عبد دربار علمدار تو هستیم حسین

اگر عباس علمدار نگاهی نکند

ته این راه فقط در به دری می ماند

آن جا که صحبت از ادب اولیا کنند

اول حکایت از پسر مرتضی کنند

محفل فروز زهره جبینان فاطمی

کز مه مثل بر آن قمر دلربا کنند

به نام آب، به نام فرات نام شما

من آفریده شدم كه كنم سلام شما

نوشته‌اند به روی جبین ما دو نفر

شما غلام حسین و منم غلام شما

باده در جام مهیاست بیا تا برویم
میکده منتظر ماست بیا تا برویم
رد دعوت عین کفر است به آئین وفا
ساقی خود ز من خواست بیا تا برویم

در آب دست برد و دل آب را شکست

با خنده ای ملیح که مهتاب را شکست

در خواهش لبش کفه ای آب بر گرفت

لرزید بر خود دل این خواب را شکست

نفس خسته عیسی فقط عباس است

ذکر جادویی موسی فقط عباس است

سر در قلعه یوسف ز طلا بنوشتند

همه دیوانه و لیــلا فقط عباس است

زلف خوش بوی تو بر هم چقَدَر پیچیده
چشم و ابروی تو بر هم به نظر پیچیده
بر سرت شانه زدی یا که عمودت زده اند
سر تو پهن شده شانه به سر پیچیده

به نام آب، به نام فرات نام شما
 من آفریده شدم كه كنم سلام شما
 نوشته‌اند به روی جبین ما دو نفر
 شما غلام حسین و منم غلام شما