باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟؟
نام #حسین بار دگر انقلاب کرد

توبه شکسته ها همه گویند: یاحسین
رب الحسین هرچه دعا مستجاب کرد

گریه غبار سینه ی من داده شستشو
این قلبِ خاک خورده چُنان دُرِّ ناب کرد

آید به گوش ناله ی محزون #فاطمه
با اسم، نامِ یک یک ما را خطاب کرد! 

(شب اول محرم)
             شب مسلم ابن عقیل(ع)

بعدازنافله شب دلم گرفت

تاصبح ازغم تومرتب دلم گرفت

بادیدن سواره ومرکب دلم گرفت

آقافقط به خاطرزینب دلم گرفت

ازحال وروزکوفه پریشان شدم حسین

گفتم بیابه کوفه پشیمان شدم حسین

یاحسین

علمهای عزا برپاست در دل

فغان و اشک و واویلاست در دل

میان تیر و خون قامت به قامت

نماز ظهر عاشوراست در دل

سجده برخاڪ حسين سجدهٔ اعلاى خداست

چون كه خاڪ حرمش خاڪ ڪف پاى خداست

هرڪه مجنون حسين است خوشا برحالش

چونڪه ليلاى دلش ليلى ليلاى خداست

نوڪرش روز جزا غُصه ندارد زيرا 

مورد مَرحَمَت از جانب زهراى خداست

ڪه فقط ڪرب وبلا عرش مُعَلّٓىِ خداست...

⚫️

دمی بیا و بخوان روضه ی محرم را

تمام آنچه که در دل به پا کند غم را

که تازه؛... تازه شود داغ بی کسی هامان

بخوان که هدیه کنم شور اشک نم نم را

دلم عجیب؛ غریب و شکسته و زخمیست

بیا ببر ز دلم غصه های عالم را

قفس قفس؛ نَفَسِ تنگ میکشم بی تو

نشد رها کنم این روح غرق ماتم را ....

ای ساربان آهسته ران آرام جان گم کرده ام

آخر شده ماه حسین من میزبان گم کرده ام

در میکده بودم ولی بیرون شدم چون غافلین

ای وای ازین بی حاصلی عمر جوان گم کرده ام

محرم ماه الفت با جنون است.

چراغ کوچه هایش بوی خون است.

محرم حرمت خون است و حنجر.

تلاطم  می کند حنجر به حنجر.

با نام حُسیـــــــــــــنْ سینہ زدن معراجیست

اربابـــــــــــ برای نـــــــــــــوکَرِ خود ناجیست

هر کَس کہ بہ کَــــــــــــربَلا مُشَرّفْ بشود 

در مَمْلِکَتِ حَضرَت زَهــــــــرا(س) حاجیست

اَللّهُمَ ارزُقْنا زیارَة قَبْرَ الحُسَینْ(ع)

سلام ما به محرم، به غصه و غم مهدی 

به چشم کاسه خون و به شال ماتم مهدی 

سلام ما به محرم، به شور و حال و عیانش 

سلام ما به حسین و به اشک سینه زنانش

اَلّلهُمَّـ عَجِّل‌لِوَلیِّڪَ الفَرج

روی قبرم بنویسید به وقت
 #روضه
در حسینیه دلش مثل کبوتر بوده

بنویسید که قنداقه ی او در طفلی
گرمی روضه ی قنداقه ی اصغر بوده