برترين عقل، ادب است.

اَفْضَلُ العَقلِ الادَبُ.

ادب، همدم خوبي براي عقل است.

نِعْمَ قَرينُ الْعَقلِ الادَبُ.

بي گمان همچنان كه كشت تشنه باران است، صاحبان خرد نيز به ادب نيازمندند.

اِنَّ بِذَوي الْعُقُولِ مِنْ الْحاجَةِ الي الادبِ كَما يَظْمَأ الزَّرعُ الي الْمَطَرِ.

همانا مردم به ادب نيك، نيازمندترند تا به زر و سيم.

اِنَّ النّاسَ الي صالِحِ الاَدَبِ احوَجُ مِنْهُم الي الْفِضَّةِ وَ الذَّهَبِ.

كسى كه از ادب بى‏ بهره باشد و شيفته بازى شود، به رياست نمى ‏رسد.

لا يَرْاَسُ مَنْ خَلا عَنِ الاَدَبِ وَ صَبا اِلَى اللَّعِبِ؛

هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود.

لا غِنَی کالعَقلِ، و لا فَقرَ کالجَهلِ، و لا میراثَ کالاَدَب و لا ظَهیرَ کالمُشاوَرَه؛

هر كه بهترين خصلتش ادبش نباشد، كمترين وضع و حالت او گرفتاري و هلاكت است.

مَنْ لَمْ يَكن‌ْ اَفضَلُ خصالِهِ اَدَبَهُ كانَ اَهْوَنُ احْوالِهِ عَطَبَهُ.

ادب هرگز سودمند نباشد، مگر آنكه با خرد قرين گردد.

لَنْ يَنْجَحَ الاَدبُ حتّي يُقارِنَهُ الْعَقلُ.

دين و ادب، زاييده خرد هستند.

الدّين وَ الادبُ نَتيجَةُ العَقلِ.

جوينده ادب، دور انديش تر از جوينده‌ طلا است.

طالبُ الاَدَبِ أََحزَمُ مِنْ طالِبِ الذَّهَبِ.

هر كه دلداده ادب باشد، بدي هايش كاسته شود.

مَنْ كَلِفَ بِالاَدَبِ قَلَّتْ مَساويهِ.

ادب، كمال آدمي است.

الاَدبُ كَمالُ الرَّجلِ.

آموختن ادب، آراستگي افتخارات و شرافت خانوادگي است.

طَلَبُ الاَدبِ جمالُ الحَسَبِ.

آداب علما, خرد را فزوني مي بخشد.

آدابُ العُلَماءِ زِيادَةٌ في الْعَقلِ.

ادب بياموزيد، زيرا كه [در اين صورت] اگر پادشاه باشيد، برجسته مى‏شويد، اگر ميانه باشيد، سرآمد مى‏شويد و اگر تنگ‏دست باشيد، با ادبتان گذران زندگى مى‏كنيد.

عَلَيْكُمْ بِالاَدَبِ ، فَاِنْ كُنْتُمْ مُلوكا بَرَزْتُمْ وَ اِنْ كُنْتُمْ وَسَطا فُقْتُمْ ، وَ اِنْ اَعْوَزَتْكُمُ الْمَعيشَةُ عِشْتُمْ بِاَدَبِكُم؛