خشوع و خضوع زينت بخش نماز خواهد بود، ترك و رها كردن آنچه سودمند نباشد زينت بخش ورع و تقواي انسان مي باشد.

الْخُشُوعُ زينَةُ الصَّلاةِ، وَ تَرْكُ ما لا يُعْني زينَةُ الْوَرَعِ.

تواضع و فروتني زينت بخش حسب و شرف، فصاحت زينت بخش كلام، عدالت زينت بخش ايمان و اعتقادات، وقار و ادب زينت بخش اعمال و عبادات; و دقّت در ضبط و حفظ آن، زينت بخش نقل روايت و سخن مي باشد.

تَّواضُعُ زينَةُ الْحَسَبِ، وَالْفَصاحَةُ زينَةُ الْكَلامِ، وَ الْعَدْلُ زينَةُ الاْيمانِ، وَالسَّكينَةُ زينَةُ الْعِبادَةِ، وَالْحِفْظُ زينُةُ الرِّوايَةِ.

تواضع و فروتني آن است كه آن چه دوست داري، ديگران درباره تو انجام دهند، تو هم همان را درباره ديگران انجام دهي.

التَّواضُعُ: أنْ تُعْطِيَ النّاسَ ما تُحِبُّ أنْ تُعْطاهُ.

اساس تواضع و فروتني سه چيز است: 1) به هركسي كه برخورد نمود آغاز به سلام نمايد، 2) در مجلسي كه وارد مي‌شود به محل پائين‌تر از جايگاه بالاي مجلس، راضي باشد، 3) از رياء و خودنمائي متنفر باشد.

ثلاثٌ هنَّ رأسُ التّواضُعِ: أن يبدَأَ بالسّلامِ مَن لَقِيهُ و يرضي بالدّون من شَرَفِ المجلِسِ و يكرِهُ الرياءَ والسمعه.

بالاترين مردم از جهت مقام بندگي، كساني هستند كه با وجود رفعت شأن و مقام، فروتن و متواضع باشند.

اِنّ أفضَل النّاسِ عبداً من تواضَعَ عَنْ رفعَةٍ.

تواضع و فروتني اساس انديشه و عقل است و تكبر و غرور ماية جهالت و ناداني است.

التّواضُعُ رأسُ العقلِ و التَّكبُّرُ رأس الجَهلِ.

تواضع و فروتني نردبان شرافت و بزرگي است.

التّواضُعُ سُلَّمُ الشَّرَفِ.

در جواب سؤال از تواضع فرمود: تواضع و فروتني اين است كه در مجلسي كه وارد مي‌شوي در جايي بنشيني كه پائين‌تر از شأن و مقام توست و بر هركسي كه او را ملاقات مي‌كني سلام كني و جدل را ترك نمائي اگر چه حق با تو باشد.

لمّا سئل عن التَّواضُعِ: هُوَ أن تَرضي من المجلِسِ بدونِ شَرَفِكَ و أن تُسَلِّمْ عَلي مَن لَقيتَ و أن تترك المراءَ و اِنْ كنتَ محقّاً.

سه چيز موجب محبت مي‌گردد، دين، تواضع و فروتني و سخاوت و بخشش.

ثلاثَةٌ يوجِبْنَ المُحَبَّةَ، الدّينُ و التّواضُعُ و السخاءُ.

شريفترين خصلت‌هاي اخلاقي، تواضع، حلم و بردباري و نرم خويي هستند

أشرَفُ الخَلائقِ التَّواضعُ و الحِلْمُ و لينُ الجانبِ.

(در پاسخ سؤالي از حد تواضع ) تواضع داراي درجاتي است، يكي از آن درجات اين است كه انسان قدر و منزلت خويش را بشناسد و خود را با قلب پاك و سالمي كه دارد در جايگاه مربوط به خود قرار دهد، و هر آن‌چه را كه دوست دارد به او داده شود، براي ديگران نيز همان را دوست داشته باشد، اگر از ديگران بدي ديد آن را با خوبي جبران نمايد، خشم خود را فرو برد و به راحتي مردم را عفو نمايد؛ بدرستي كه خداوند با نيكوكاران است.

في جواب السؤال عن حدّ التواضع: التّواضع درجاتٌ: منها أن يعرِفَ المَرْءُ قَدر نفسِهِ فينزّلُها منْزِلَتَها بقلبٍ سليمٍ ....

چه نيكوست، تواضع و فروتني اغنياء براي فقراء به جهت رسيدن به آن چه در نزد خداست (و خداوند وعده فرموده است) و نيكوتر از آن اين است كه فقراء به جهت توكّل و اعتماد بر خدا نسبت به اغنياء بي‌توجّه و بي‌تفاوت باشند.

ما أحسَنَ تواضعُ الأغنياءِ للفُقَراءِ طَلباً لِما عند اللهِ وَ أحسَنُ مِنْهُ تيهُ الفقراءِ علي الأغنياءِ اتّكالاً علي اللهِ.

تواضع موجب نشر و آشكار شدن فضيلت مي‌شود.

التواضُعُ يَنْشُر الفضيلةَ.

بر شما باد به تواضع و فروتني، بدرستي كه تواضع از بزرگترين عبادات است.

عَليكَ بالتّواضُعِ؛ فانَّهُ من أعظَمِ العبادَةِ.

برترين و بزرگوارترين مردم كسي است كه فروتن باشد.

اَجَلَّ النّاسِ مَنْ وضَعَ نَفْسَهُ.