هرکس دوست دارد در روز قیامت بر سر سفره‌های نور بنشیند، پس از زائران حسین بن علی (علیه السلام) باشد.

مَن سَرَّهُ أنْ یَکونَ عَلَی مَوائِدِ النُّورِ یَوْمَ القیِامَةِ فَلْیَکُن مِنْ زُوّارِ الحُسَینِ بنِ عَلیٍّ.

He who likes to sit down at the brilliant table of the Day of Judgment should visit Imam Hussain`s holy tomb

به سبب شهادت امام حسین حرارتی در قلوب مؤمنان است که هرگز سرد نمی‌شود.

إنَّ لِقَتْلِ الحُسَیْنِ حَرارَةً فی قُلوُبِ المُؤمِنینَ لا تَبْرُدُ أبَداً.

The martyrdom of Hossain (p.b.u.h.) put a fire into the believer’s heart that it won`t get cold at all.

اگر یکى از شما تمام عمرش را احرام حج ببندد اما امام حسین (علیه السلام) را زیارت نکند حقى از حقوق رسول خدا (صلی الله علیه واله) را ترک کرده است چرا که حق حسین (علیه السلام) فریضه الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است.

قال ابو عبدالله (علیه السلام): لو ان احد کم حج دهره ثم لم یزر الحسین بن على (علیه السلام) لکان تارکا حقا من حقوق رسول الله «ص» لان حق الحسین فریضة من الله تعلى واجبه على کل مسلم.

پیروان ما از چهار چیز بى‏نیاز نیستند: ۱ ـ سجاده‏اى که بر روى آن نماز خوانده شود. ۲ ـ انگشترى که در انگشت باشد. ۳ ـ مسواکى که با آن دندانها را مسواک کنند. ۴ ـ تسبیحى از خاک مرقد امام حسین (علیه السلام)

قال الامام موسى الکاظم (علیه السلام) : لا تستغنى شیعتنا عن أربع: خمرة یصلى علیها و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحة من طین قبر أبى عبد الله علیه السلام…

سجده بر تربت حسین (علیه السلام) حجابهاى هفتگانه را پاره مى‏کند

قال الصادق (علیه السلام) : السجود على تربة الحسین (علیه السلام) یخرق الحجب السبع.

ای حسین بن ثویر ! کسی که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین بن علی(علیهماالسلام) باشد؛ اگر پیاده رود؛ خداوند منّان به هر قدمى که برمى‏ دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى‏ فرماید؛ با رسیدن به حرم دوست، از رستگاران می شود تا زمانى که به حائر (2) برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک و تعالى او را از رستگاران قرار مى‏ دهد؛ با انجام اعمال زیارت، از فائزان می شود تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب مى‏ فرماید؛ هنگام بازگشت ندا می رسد که بخشیده شدی تا زمانى که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشته‏ اى نزد او آمده و مى‏ گوید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به تو سلام می رساند و خطاب به تو مى ‏فرماید: از ابتدا عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته ‏ات آمرزیده شد.

عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:‏ یَا حُسَیْنُ! مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ صفحه إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً؛ حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صفحه یُقْرِوُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ: اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى

اگر مردم می‏دانستند که چه فضیلتی در زیارت مرقد امام حسین علیه السلام است از شوق زیارت می‏مردند

لو يعلم الناس ما في زيارة قبر الحسين عليه السلام من الفضل، لماتوا شوقا

از فضائل تربت حضرت سيّدالشّهداء - عليه السلام - آن است كه چنانچه تسبيح تربت حضرت در دست گرفته شود ثواب تسبيح و ذكر را دارد، گرچه دعائي هم خوانده نشود.

مِنْ فَضْلِهِ، أنَّ الرَّجُلَ يَنْسَي التَّسْبيحَ وَ يُديرُا السَّبْحَةَ، فَيُكْتَبُ لَهُ التَّسْبيحُ.

کسیکه بخواهد بداند که از بهشتیان هست، پس محبت ما را بر دلش ارائه کند، اگر قبول کرد، او مؤمن (با ایمان) است! و هرکه دوستدار ما باشد، باید به زیارت قبر حسین .ع. رغبت و میل داشته باشد، که ما زائران حسین .ع. را به "محبت‌داشتن به ما اهل‌بیت" می‌شناسیم، و چنین کسی، از بهشتیان است! و هرکه زیارت‌کننده حسین علیه السلام نباشد، کم ایمان است.

وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمِیرَةَ عَنْ أَبِی‌بَکْرٍ الْحَضْرَمِیِّ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ .ع. قَالَ: سَمِعْتُهُ یَقُولُ: مَنْ أَرَادَ أَنْ یَعْلَمَ أَنَّهُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ، فَیَعْرِضُ حُبَّنَا عَلَى قَلْبِهِ، فَإِنْ قَبِلَهُ فَهُوَ مُؤْمِنٌ وَ مَنْ کَانَ لَنَا مُحِبّاً فَلْیَرْغَبْ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ .ع. فَمَنْ کَانَ لِلْحُسَیْنِ ع زَوَّاراً، عَرَفْنَاهُ بِالْحُبِّ لَنَا أَهْلَ‌الْبَیْتِ وَ کَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ مَنْ لَمْ‌یَکُنْ لِلْحُسَیْنِ زَوَّاراً، کَانَ نَاقِصَ الْإِیمَانِ‏.

بدانید که اجابت دعا، زیر گنبد حرم او (امام حسین علیه السلام) و شفاء در تربت او، و امامان علیهم السلام از فرزندان اوست.

الا و ان الاجابة تحت قبته، و الشفاء في تربته، و الأئمة (عليهم السلام) من ولده

رسم حضرت امام صادق (علیه السلام) چنین بودکه: جز بر تربت حسین (علیه السلام) به خاک دیگرى سجده نمى‏کرد و این کار را از سر خشوع و خضوع براى خدا مى‏کرد.

کان الصادق (علیه السلام) لا یسجد الا على تربة الحسین (علیه السلام) تذللا لله و إسکتانة الیه.

زيارت عاشورا را بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من چند خير را برای خواننده آن تضمين می کنم، اول زيارتش قبول شود. دوم سعی و کوشش او شکور باشد. سوم حاجات او هرچه باشد از طرف خداوند بزرگ برآورده شود و نااميد از درگاه او برنگردد زيرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد.

حسين- عليه السلام- از من است و من از او هستم.

حسينُ مِنّي و اَنَا مِنهُ.

هان! به خدا سوگند به ذرّه‌ای از خواسته‌های آنان پاسخ مثبت نخواهم داد، تا در حالی‌که به خون خویش رنگین شده باشم به دیدار خداوند متعال نایل آیم.

أمّا واللهِ لا أُجِیبُهُم إلی شَیءٍ مِمّا یُریدُونَ حتّی ألقَی اللهَ تَعالی وأنَا مُخَضَّبٌ بِدَمی.

Behold! I swear by Allah that I will not accept anything of their wills so long as I visit Allah, the Almighty, while my beard is colored by my blood.

حسن بن علی بن ابی طالب (علیه السلام) عابدترین مردم زمان خود و پارساترین و برترین آنان بود.

إنَّ الحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ بنِ أبی طالِبٍ (علیه السلام) کانَ أعْبَدَ النّاسِ فی زَمانِهِ وأزْهَدَهُم وأفْضَلَهُم.

Indeed Hassan bin Ali bin Abi Talib was the most worshiper of the people of his time as well as the most virtues and superiors.