هر کس با وصيتي بميرد بر راه و سنتي (از سنن پيامبر) مرده، بر پرهيزگاري و شهادتي مرده و آمرزيده مرده است.

من مات علي وصية مات علي سبيل و سنة، و مات علي تقي وشهادة، و مات مغفورا له.

مسلماني که مالي دارد و مي خواهد در آن وصيت کند، حق ندارد دو شب را سپري کند مگر اين که وصيتش نوشته شده نزد او باشد.

ما حق امرئ مسلم له شئ يريد أن يوصي فيه يبيت ليلتين إلا وصيته مکتوبة عنده.

هر کس وصيت کند و (در وصيت خود) ستم نکند و به (وارث) زيان وارد نياورد، مانند کسي است که آن (مال مورد وصيت) را در زمان حيات خود صدقه داده باشد.

من أوصي و لم يحف و لم يضار کان کمن تصدق به في حياته.

محروم کسي است که از وصيت کردن محروم شود.

المحروم من حرم الوصية.

هرکس ديگري را بکشد، ارث نمي برد. اگر چه مقتول وارثي جز قاتل نداشته باشد و اگرچه (مقتول) فرزند او يا پدرش باشد.

من قتل قتيلا فإنه لا يرث وإن لم يکن له وارث غيره، وإن کان ولده أو والده.

ضرر زدن به (وارث) در وصيت از گناهان کبيره است.

الإضرار في الوصية من الکبائر.

خداي متعال يک سوم اموال شما را در هنگام وفاتتان به شما صدقه داده است تا بدين وسيله بر اعمال شما بيفزايد.

إن الله تعالي تصدق عليکم عند وفاتکم بثلث أموالکم زيادة لکم في أعمالکم.

هر کس وصيت کند و (در وصيت خود) ستم نکند و به (وارث) زيان وارد نياورد، مانند کسي است که آن (مال مورد وصيت) را در زمان حيات خود صدقه داده باشد.

من أوصي و لم يحف و لم يضار کان کمن تصدق به في حياته.

زنازاده نه ارث مي برد و نه کسي از او ارث مي برد.

ولد زنالايرث ولا يورث.