به فرزندان خود احترام بگذارید و آنها را نیکو تربیت کنید تا آمرزیده شوید.

أكْرِمُوا أوْلادَكُم وَأحْسِنُوا آدابَهُم يُغْفَرْ لَكُمْ.

If you honor your children and train them well, you will be forgiven.

كودكان خود را دوست بداريد و با آنان مهربان باشيد، وقتي به آن‌ها وعده‌اي مي‌دهيد حتماً وفا كنيد زيرا كودكان، شما را رازق خود مي‌پندارند.

اَحِبُّوا الصِّبْيانَ وَ ارْحَمُوهُمْ وَ اِذا وَعَدْتُمُوهُمْ فَفُوا لَهُمْ فَاِنَّهُمْ لايَرَوْنَ اِلّا اَنَّكُمْ تَرْزُقُونَهُمْ.

به فرزندان خود احترام كنيد و با آداب و روش پسنديده با آن‌ها معاشرت نماييد.

اَكْرِمُوا اَوْلادَكُمْ وَ اَحْسِنُوا آدابَكُمْ.

وقتي يكي از شما به فرزند خود وعده‌اي داد پس به آن وفا كند و از عهد خود تخلف ننمايد.

اِذا واعَدَ اَحَدُكُمْ صّبِيَّهُ فَلْيُنْجِزْ.

فرزند خود را هفت سال آزاد بگذار تا بازي كند.

دَعِ ابْنَكَ يَلْعَبْ سَبْعَ سِنينَ.

به فرزندان خود احترام بگذارید و آنها را نیکو تربیت کنید تا آمرزیده شوید.

أکْرِمُوا أوْلادَکُم وَأحْسِنُوا آدابَهُم یُغْفَرْ لَکُمْ.

If you honor your children and train them well, you will be forgiven.

به بزرگسالان خود احترام كنيد و نسبت به كودكان خويش ترحم و عطوفت نمائيد.

وَقِّرُوا كِبارَكُمْ وَ ارْحَمُوا صِغارَكُمْ.

فرزندان خود را بسيار ببوسيد زيرا براي شما در هر بوسيدن درجه‌اي است.

اَكثِرُوا مِنْ قُبْلَةِ اَوْلادِكُمْ فَاِنَّ لَكُمْ بِكُلِّ قُبْلَةٍ دَرَجَةً.

آن كس كه نزد او كودكي است بايد (در پرورش وي) كودكانه رفتار نمايد.

مَنْ كانَ عنْدَهُ صَبيٌّ فَلْيَتَصابَ لَهُ.

خداوند رحمت كند پدري را كه با نيكي نمودن و مهرباني به فرزندش و با آموزش دادن و ادب كردنش او را در نيكي به خود ياري مي‌كند.

رَحِمَ اللهُ عَبْداً اَعانَ وَلَدَهُ عَلي بِرِّهِ بِالاِحْسانِ اِلَيْهِ وَ التَّاَلُّفِ لَهُ وَ تَعْليمِه وَتأديبِه.

معاوية بن هب از امام صادق - عليه السلام - پرسيد، در چه سني كودك به نماز امر ‌شود؟ حضرت فرمود: بين شش و هفت سالگي.

عَنْ مُعاوِيَةَ بْنَ وَهَبٍ قالَ: سَألتُ اَباعَبْدِاللهِ - عَلَيْهِ السَّلامُ - في كَمْ يُؤْخَذُ الصَّبيُّ بالصَّلوةِ؟ فَقالَ بَيْنَ سَبْعِ سِنينَ وسِتُ سِنينَ.

موقعي كه رسول اكرم از سفري مراجعت مي‌فرمود و در رهگذر با كودكان مردم برخورد مي‌كرد به احترام آن‌ها مي‌ايستاد، سپس امر مي‌فرمود كودكان را مي‌آوردند، از زمين برمي‌داشتند و به آن‌ حضرت مي‌دادند. رسول اكرم بعضي را در بغل مي‌گرفت و بعضي را بر پشت و دوش خود سوار مي‌كرد و به اصحاب خويش مي‌فرمود: كودكان را بغل بگيريد و بر دوش خود بنشانيد.

كانَ رسول الله - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - يَقْدِمُ مِنَ السَّفرِ فَيَتَلَقّاهُ الصِّبيانُ ... .

رسول اكرم - صلي الله عليه و آله - نماز ظهر را با مردم به جماعت گذارد و دوركعت آخر را به سرعت و با اسقاط مستحبات برگزار كرد. پس از نماز مردم گفتند: يا رسول الله آيا در نماز پيش‌آمدي شد؟ حضرت پرسيد مگر چه شده؟ عرض كردند دو ركعت آخر را به سرعت، ادا كرديد. فرمود: مگر صداي شيون و استغاثه كودك را نشنيديد.

صَلَّي رَسُولُ اللهِ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - بالنّاسِ ظهرَ مخفف في الرّکعتينِالاخيرتينِ ... .

رسول اكرم - صلي الله عليه و آله - مردم را به نماز دعوت كرد و حضرت حسن - عليه السلام - طفل خردسال صديقه اطهر نيز با آن‌ حضرت بود. پيغمبر طفل را كنار خود نشاند و به نماز ايستاد. يكي از سجده‌هاي نماز را خيلي طول داد. (راوي حديث مي‌گويد: ) من سر از سجده برداشتم، ديدم حضرت حسن - عليه السلام - از جاي خود برخاسته و روي كتف پيغمبر نشسته است. وقتي نماز تمام شد مأمومين گفتند: يا رسول الله چنين سجده‌اي از شما نديده بوديم، گمان كرديم وحي به شما رسيده است. پيامبر اكرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: وحي نرسيده بود، فرزندم حسن در حال سجده بر دوشم سوار شد، نخواستم تعجيل كنم و كودك را به زمين بگذارم، آن قدر صبر كردم تا خودش از كتفم پائين آمد.

دَعِيَ رسول الله - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - اِلي صَلوةٍ وَ الْحَسَنُ‌ - عَلَيْهِ السَّلامُ - مُتَعَلِّقُ بِه فَوَضَعَهُ ... .

شايسته نيست آدمي به جد يا به شوخي دروغ بگويد و شايسته نيست كسي به فرزند خود وعده‌اي بدهد و به‌ آن وفا ننمايد.

لايَصْلَحُ الْكِذْبُ جِدٌّ وَ لاهَزْلٌ وَ لا اَنْ يَعِدَ اَحَدُكُمْ صَبِيَّهُ ثُمَّ لايَفِيَ لَهُ.