دين و ادب، زاييده خرد هستند.

الدّين وَ الادبُ نَتيجَةُ العَقلِ.

جوينده ادب، دور انديش تر از جوينده‌ طلا است.

طالبُ الاَدَبِ أََحزَمُ مِنْ طالِبِ الذَّهَبِ.

هر كه دلداده ادب باشد، بدي هايش كاسته شود.

مَنْ كَلِفَ بِالاَدَبِ قَلَّتْ مَساويهِ.

از ادب ـ و اخلاق انساني و اسلامي ـ نيست كه در حضور شخص مصيبت ديده و غمگين، اظهار شادي و سرور كند.

لَيْسَ مِنَ الاْدَبِ إظْهارُ الْفَرَحِ عِنْدَ الْمَحْزُونِ.

كمال ادب و مروت در هفت چيز است: عقل، بردبارى، صبر، ملايمت، سكوت، خوش‏ اخلاقى و مدارا.

كَمالُ الاَدَبِ و َالْمُروءَةِ سَبْعُ خِصالٍ : اَلْعَقلُ وَ الْحِلْمُ ، و َالصَّبْرُ ، وَ الرِّفْقُ ، و َالصَّمْتُ ، وَ حُسْنُ الْخُلْقِ وَ الْمُداراةُ؛

ادب، كمال آدمي است.

الاَدبُ كَمالُ الرَّجلِ.

آموختن ادب، آراستگي افتخارات و شرافت خانوادگي است.

طَلَبُ الاَدبِ جمالُ الحَسَبِ.

ادب نتیجه تحمل سختی است، هر که سختی را تحمل کند به ادب دست یابد

اَلْاَدَبُ کُلْفَةٌ فَمَنْ تَکَلَّفَ الْاَدَبَ قَدَرَ عَلَیْهِ

آداب علما, خرد را فزوني مي بخشد.

آدابُ العُلَماءِ زِيادَةٌ في الْعَقلِ.

ادب بياموزيد، زيرا كه [در اين صورت] اگر پادشاه باشيد، برجسته مى‏شويد، اگر ميانه باشيد، سرآمد مى‏شويد و اگر تنگ‏دست باشيد، با ادبتان گذران زندگى مى‏كنيد.

عَلَيْكُمْ بِالاَدَبِ ، فَاِنْ كُنْتُمْ مُلوكا بَرَزْتُمْ وَ اِنْ كُنْتُمْ وَسَطا فُقْتُمْ ، وَ اِنْ اَعْوَزَتْكُمُ الْمَعيشَةُ عِشْتُمْ بِاَدَبِكُم؛

شيطان ، در عالِمِ بى‏ بهره از ادب بيشتر طمع مى‏ كند تا عالِمِ برخوردار از ادب . پس ادب داشته باشيد و گرنه شما، بي ابانى (فاقد تمدّن) هستيد.

اِنَّ الشَّيْطانَ لَيَطْمَعُ فى عالِمٍ بِغَيْرِ اَدَبٍ اَكْثَرُ مِنْ طَمَعِهِ فى عالِمٍ بِاَدَبٍ ، فَتَاَدَّبوا وَ اِلاّ فَاَنْتُمْ اَعرابٌ ؛

ادب نيكو، بهترين پشتيبان و برترين همنشين است.

حُسنُ الاَدَبِ خَيرُ مُوازِرٍ وَ اَفضَلُ قَرينٍ.

برگزيدن راستي و اجتناب از دروغ، زيباترين خوي و برترين ادب است.

تَحَرِّي الصِّدْقِ وَ تَجَنُّبُ الْكِذْبِ اَجْمَلُ شيمَةٍ وَ اَفْضَلُ اَدَبٍ.

براى ادب‏ آموزى، تجربه‏ ها كافى ‏اند.

كَفى بِالتَّجارِبِ مُؤَدِّبا ؛

پدرم مرا با سه چيز تربيت كرد (ادب كرد): فرمود به من اي پسرم، هر كه با دوست بد همنشيني كند، سالم نماند و هر كه گفتار خود را مهار نكند، پشيمان شود و هر كه به مکان بد رود، آماج (و هدف) تهمت و بدگماني قرار گيرد.

اّدِّبني ابي - عليه السّلام - بثلاثٍ: ... قال لي يا بُنَيَّ مَنْ يَصْحَبُ صاحِبَ السَّوءِ لا يَسْلَمُ وَ مَنْ لا يُقّيِّدُ الْفاظَهُ يَنْدَمُ...