كسى كه برادرى ندارد خيرى ندارد.

من لا اخا له لا خير فيه.

كسى كه در راه خدا برادرى گيرد سود برد.

من آخى في اللَّه غنم.

كسى كه در راه دنيا برادرى بر قرار سازد محروم گردد.

من آخى في الدّنيا حرم.

كسى كه بر برادران سر بزرگى و تكبر كند، هيچ انسانى با او خالص و صاف نباشد.

من استطال على الاخوان لم يخلص له انسان.

برادرت نيست كسى كه تو نيازمند باشى (در همه جا و در هر كارى اگر چه خلاف باشد) با او مدارا كنى.

ليس لك باخ من احتجت الى مداراته.

برادرت نيست كسى كه تو را محتاج به حاكمى ميان تو و خود سازد.

ليس لك باخ من احوجك الى حاكم بينك و بينه.

به آقايى و سيادت نرسد كسى كه برادرانش جز او نيازمند به ديگرى باشند.

لم يسد من افتقر اخوانه الى غيره.

56 كسى كه نگه دار و باوفا باشد از برادرى نيك برخوردار است.

من كان ذا حفاظ و وفاء لم يعدم حسن الاخاء.

كسى كه برادرانى ندارد كس و كارى ندارد.

من لا اخوان له لا أهل له.

كسى كه با برادران ستيزه جويى كند دوستش كم باشد.

من ناقش الاخوان قلّ صديقه.

كسى كه سرگرم به كار پادشاه شود فراغت رسيدگى به برادران را ندارد.

من تشاغل بالسلطان لم يتفرّغ للاخوان.

كسى كه برادر خدايى خود را از دست دهد، گويا شريف‏ترين عضو خود را از دست داده است.

من فقد اخا في اللَّه، فكانّما فقد أشرف اعضائه.

از ناتوانى تدبير است كه انسان برادران را به تباهى كشاند و از دست بدهد.

من عجز الرأي استفساد الاخوان.

از بزرگترين حماقتها، برادرى با گنهكاران است.

من اعظم الحمق مؤاخاة الفجّار.

تحمل كردن تبهكارى برادران از بزرگوارى است.

من المروّة احتمال جنايات الاخوان.