چه زشت است بريدن (دوستى) پس از پيوند، و بیوفايى پس از برادرى، و دشمنى پس از صفا (و صداقت) و از ميان رفتن الفت و صميميت پس از استحكام و استوارى آن.

ما أقبح القطيعة بعد الصّلة، و الجفاء بعد الاخاء، و العداوة بعد الصّفاء، و زوال الالفة بعد استحكامها.

نيكبخت نگردد كسى كه برادرانش نگون بخت باشند.

ما سعد من شقى اخوانه.

مرگ برادر (همچون) چيده شدن و بريده شدن بال و دست است.

موت الاخ قصّ الجناح و اليد.

چه بسيارند برادران در كنار سفره‏هاى رنگين، و چه اندكند در هنگام پيش آمدهاى ناگوار زمان.

ما اكثر الاخوان عند الجفان، و اقلّهم عند حادثات الزّمان.

هيچ گروهى نيست كه بر پايه چيزى جز خداى سبحان برادرى كنند، جز آنكه برادرى آنها در روز قيامت كه در پيشگاه خداى سبحان قرار گيرند براى آنها نقصى باشد.

ما تواخى قوم على غير ذات اللَّه سبحانه الّا كانت أخوّتهم عليهم ترة يوم العرض على اللَّه سبحانه.

چيزى جلوى شما را نگيرد و مانع نشود از اين كه چون عيبى از برادرانتان مشاهده كنيد به او تذكر ندهيد جز ترس از اين كه او نيز همين كار را نسبت به شما انجام دهد (و هنگام ديدن عيبتان به شما تذكر دهد) و بدين ترتيب شما دست به هم داده و در مورد دوستى دنيا و رها كردن آخرت دوستانه با هم كنار آمده‏ايد.

ما يمنع احدكم ان يلقى اخاه بما يكره من عيبه الّا مخافة ان يلقاه بمثله، قد تصافيتم على حبّ العاجل و رفض الآجل.

نظام مردانگى، برادرى خوب است، و نظام دين، يقين نيكو است.

نظام المروّة حسن الاخوّة، و نظام الدّين حسن اليقين.

برادران دنيايى را زياد مكن كه اگر از نگهدارى آنها ناتوان شدى دشمنت گردند، و به راستى حكايت آنان حكايت آتش است كه زيادش بسوزاند و كم آن سود دهد.

لا تستكثرنّ من إخوان الدّنيا، فانّك إن عجزت عنهم تحوّلوا أعداء، و إنّ مثلهم كمثل النّار، كثيرها يحرق و قليلها ينفع.

بر مبناى شك و ترديد برادرى خود را با برادرت قطع مكن، و پس از عذر خواهى و دلجويى از او دورى مكن.

لا تصرم اخاك على ارتياب و لا تهجره بعد استعتاب.

بر تو باد به برادران با صفا (و پاك دل) كه به راستى آنان در فراخى زندگى زيورند، و در بلا و گرفتارى كمك و ياور هستند.

عليك باخوان الصّفا فانّهم زينة في الرّخاء و عون في البلاء.

با تكيه بر رفاقتى كه ميان تو و برادرت هست حقّ او را تباه و ضايع مكن، كه برادرت نيست كسى كه تو حقّش را ضايع كنى.

لا تضيّعنّ حقّ اخيك اتّكالا على ما بينك و بينه، فليس لك بأخ من أضعت حقّه.

برادرى مكن با كسى كه منقبت‏ها و خوبیهايت را میپوشاند، ولى عيبهايت را بگستراند و نشر دهد.

لا تواخ من يستر مناقبك و ينشر مثالبك.

نزد مردمان جفا پيشه برادرى مجوى بلكه نزد مردمانى كه شرط برادرى نگه دارند و باوفا باشند برادرى را بجوى.

لا تطلبنّ الاخاء عند أهل الجفاء، و اطلبه عند أهل الحفاظ و الوفاء.

دوستى با كسى كه اديب و سخن سنج نيست با صفا و پاكيزه نباشد.

لا تصفو الخلّة مع غير اديب.

در برادرى كه نخواهد براى تو آنچه را براى خود خواهد خيرى نيست.

لا خير في اخ لا يوجب لك مثل الّذى يوجب لنفسه.