دوست راستين نيست مگر كسى كه از برادر خود در پنهانى و غيابش و بيچارگى و مرگش نگهدارى كند.

لا يكون الصّديق صديقا حتّى يحفظ اخاه في غيبته و نكبته و وفاته.

زيبايى برادرى معاشرت نيك، و مواسات و برابرى با وجود تنگى و تنگدستى است.

جمال الأخوّة إحسان العشرة و المواساة مع العسرة.

خوش ديدارى و برخورد خوب در استحكام پيوند برادرى بيفزايد.

حسن اللّقاء يزيد في تأكّد الإخاء.

نيكو برادرى كردن پاداش را بزرگ و مدح و ستايش را نيكو كند.

حسن الإخاء يجزل الأجر و يجمل الثّناء.

برادرى با نيكان را بايد مغتنم دانست، و از مصاحبت و همدمى با بدان و بدكاران بايد پرهيز كرد.

يغتنم مؤاخاة الأخيار، و يجتنب مصاحبة الأشرار و الفجّار.

اگر خواستى از برادرت ببرى، بخشى از رفاقت خويش را بر جاى نه، كه اگر خواست روزى باز گردد بتواند.

إن أردت قطيعة أخيك فاستبق له من نفسك بقيّة يرجع اليها ان بدا له ذلك يوما مّا.

هنگامى كه برادرى محكم شد مدح و ثنا گفتن از يكديگر زشت گردد.

إذا تأكّد الإخاء سمج الثّناء.

هر گاه (با كسى) برادرى كردى، حق برادرى را گرامى بدار.

إذا آخيت فأكرم حقّ الإخاء.

هنگامى كه به دوستى برادرت اطمينان يافتى، باكى نداشته باش كه چه زمانى او را ديدار كنى، و چه زمانى او تو را ديدار كند (و در اين باره سخت گيرى نكن).

إذا وثقت بمودّة أخيك فلا تبال متى لقيته و لقيك.

هنگامى كه دوستت تو را به برادرى خويش بر گرفت تو براى او (به صورت) بنده‏اى باش، و صداقت در وفادارى، و نيكويى صفا و صميميت را به او عطا كن.

اذا اتّخذك وليّك أخا فكن له‏ عبدا، و امنحه صدق الوفاء و حسن الصّفاء.

با برادرى در راه خدا است كه درخت برادرى ميوه بخشد.

بالتّواخي في اللَّه تثمر الأخوّة.

پى ريزى شده است برادرى در راه خدا بر خير خواهى يكديگر در راه خدا، و بخشش كردن به يكديگر در راه خدا، و كمك كردن به يكديگر بر اطاعت خدا، و باز داشتن يكديگر از نافرمانى خدا، و يارى كردن يكديگر در راه خدا، و اخلاص دوستى با يكديگر.

تبتنى الأخوّة في اللَّه على التّناصح في اللَّه، و التّباذل في اللَّه، و التّعاون على طاعة اللَّه، و التّناهى عن معاصى اللَّه، و التّناصر في اللَّه، و اخلاص المحبّة.

ميوه برادرى نگه داشتن غيب (يعنى در پنهانى نيز مانند حضور شئون برادرى را حفظ كند) و هديه كردن عيب به يكديگر است.

ثمرة الأخوّة حفظ الغيب و إهداء العيب.

چه زشت است بريدن پس از پيوند، و جفاكارى پس از برادرى، و دشمنى پس از صفا و صميميت، و برطرف كردن انس و الفت پس از پايدار كردن آن. باب الادب

ما اقبح القطيعة بعد الصّلة، و الجفاء بعد الإخاء، و العداوة بعد الصّفاء، و زوال الألفة بعد استحكامها.

برادران بهترين وسيله (و ابزار) براى روزهاى سخت زندگى هستند.

الأخوان افضل العدد.