آزردگى، برادرى را تباه كند.

الملل يفسد الاخوّة.

بهترين ياران و همراهان كسى است كه انسان را بر اطاعت حق يارى دهد.

المعين على الطّاعة خير الأصحاب.

فقدانى كه آدمى را بيمار كند، فقدان دوستان و از دست دادن آنان است.

الفقد الممرض فقد الأحباب.

روزگار مأمور گشته به پراكنده كردن كسانى كه با هم الفت و انس دارند

الدّهر موكّل بتشتيت الالّاف.

همراه تو همچون تكّه پارچه‏ اى است كه لباس را بدان وصله كنند پس با كسى مصاحبت كن كه شباهت با تو داشته باشد. (و وصله ناجور نباشد)

الصاحب كالرّقعة فاتّخذه‏ مشاكلا.

غريب (تنها و بيگانه) كسى است كه دوستى ندارد.

الغريب من ليس له حبيب.

برادران دينى در دوستى پايدارترند.

اخوان الدّين أبقى مودّة.

برادرى كه از (كمال يا علم) او بهره گيرى بهتر است از برادرى كه تو بر (كمال يا علم) او بيفزايى.

أخ تستفيده خير من أخ تستزيده.

برادران زيورند در فراخى زندگى، و پشتوانه‏اى هستند در گرفتارى.

الاخوان زينة في الرّخاء و عدّة في البلاء.

دوست راستين در مقايسه با پشتوانه‏هاى ديگر بهترين پشتوانه است.

الصّديق افضل العدّتين.

برادرانى كه برادريشان در راه خدا باشد دوستيشان پايدارتر است به خاطر پايدار بودن سبب دوستى (كه خداى تعالى است).

الاخوان في اللَّه تعالى تدوم مودّتهم لدوام سببها.

برادران دنيايى دوستيشان بريده شود چون وسائل و اسباب آن دوستى، به زودى بريده خواهد شد.

اخوان الدّنيا تنقطع مودّتهم لسرعة انقطاع اسبابها.

برادران راستين زيورند در خوشى و پشتوانه‏اى هستند در سختى.

اخوان الصّدق زينة في السرّاء و عدّة في الضّراء.

آن برادرى كه در راه خدا به دست آمده‏ (و پيوند الهى دارد) نزديك‏ترين نزديكان و خويشاوندتر از پدران و مادران است.

الأخ المكتسب في اللَّه اقرب الأقرباء و احمّ من الامّهات و الآباء.

برادر تو در راه خدا آن كسى است كه تو را به راه راست هدايت كند، و از فساد و تباهى باز دارد، و در راه اصلاح معاد ياريت دهد.

اخوك في اللَّه من هداك الى رشاد و نهاك عن فساد و اعانك الى اصلاح معاد.