به خدا قسم سه چيز حق است: هيچ ثروتى بر اثر پرداخت صدقه و زكات كم نشد، در حق هيچ كس ستمى نشد كه بتواند تلافى كند، اما خويشتندارى نمود مگر اين كه خداوند بجاى آن به او عزت بخشيد و هيچ بنده‏اى درِ خواهشى را به روى خود نگشود مگر اين كه درى از فقر به رويش باز شد.

ثَلاثَةٌ اُقسِمُ بِاللّه‏ِ أَنَّهَا الحَقُّ ما نَقَصَ مالٌ مِن صَدَقَةٍ وَلازَكاةٍ وَلاظُلِمَ أَحَدٌ بِظَلامَةٍ فَقَدَرَ أَن يُكافِئَ بِها فَكَظَمَها إِلاّ أَبدَ لَهُ اللّه‏ُ مَكانَها عِزّا وَلا فَتَحَ عَبدٌ عَلى نَفسِهِ بابَ مَسأَلَةٍ إِلاّ فُتِحَ عَلَيهِ بابُ فَقرٍ؛

هر كس در روز و يا شب صدقه بدهد ـ اگر روز است روز و اگر شب است، شب ـ خداوند از او غم و اندوه، درنده و مرگ بد را دور مي كند.

مَنْ تَصَدَّقَ في يَوْمٍ اَو لَيْلَةٍ اِنْ كَانَ يَوْمٌ فَيَوْمٌ وَ اِنْ كانَ لَيْلَةٌ فَلَيْلٌ دَفَعَ اللّه عَزَّوَجَلَّ عَنْهُ الْهَمَّ وَ السَّبُعَ وَ ميتَةَ السُّوءِ.

به پدرانتان نيكي كنيد تا فرزندانتان به شما نيكي نمايند و از ناموس ديگران چشم پوشي كنيد تا ديگران از نظر كردن به ناموس شما خودداري کنند.

برُّوا آبائَكُمْ يَبُرُّكُمْ أبْناوُكُمْ وَ عَفُّوا عَن نساءِ النّاسِ تُعَفُّ نِساوُكُمْ.

خداوند به شهر کوفه بر ديگر شهرها احتجاج کرده و به مؤمنان آن منطقهبرغيرآنان از ساکنان شهرهاو خداوند به شهر قم بر ساير شهرها به واسطهاهالي آن بر تمامي ساکنان مشرق و مغرب از جن و انس احتجاج کرده است. خداوند اهل آن را مستضعف (در دين) نمي گذارد بلکه توفيقشان مي دهد وتأييدشان مي کند ... زماني ميآيد که شهر و اهل قم بر ديگر مردم حجت اند و آندر زمان غيبت قائم ماست تا ظهور او و اگر چنين نباشد، زمين ساکنان خود را فرومي برد. مسلما ملائکه دشواريها را از قم و ساکنانش دفع مي کنند. هيچ گاه گردنکشينسبت به قميان سوء قصد نمي کند مگر آنکه درهم شکننده جباران او را نابود و بهمصيبت يا درد سر يا دشمني مشغولش مي نمايد. خداوند قم را از ياد سرکشان در زمانحکومتشان مي برد همانگونه که آنان ياد خدا را به فراموشي سپردند.

ان الله احتج بالکوفه عليسائر البلاد و بالمؤمنين من اهلها علي غيرهم من اهل البلاد و احتج ببلده قمعلي سائر البلاد و بأهلها علي جميع اهل المشرق و المغرب من الجن و الانس ... .

در آن‌چه خداوند به حضرت داوود - عليه السلام - وحي كرده، آمده است: اي داوود، همان طوري كه نزديك‌ترين مردم به من انسان‌هاي متواضع هستند، دورترين مردم از من نيز انسان‌هاي متكبر هستند.

فيما اُوحيَ الله عز وَ جلَّ الي داوود - عليه السلام - : يا داوود، كَما أنَّ اقرَبَ الناسِ من اللهِ المتواضعون، كذالِكَ أبعَدُ النّاسِ منَ اللهِ المتكبّرون.

خداوند روزه را واجب كرده تا بدين وسيله دارا و ندار مساوى گردند.

انما فرض الله الصيام ليستوى به الغنى و الفقير؛

خراسانيان پرچم هاي ما و اهل قم انصار ما و کوفيان ميخهاي ما (باعث ثبات أمر ائمه اطهار - عليه السلام ) هستند ... .

اهل خراسان اعلامنا و اهل قم انصارنا و اهل کوفه اوتادنا ... .

وقتي که بلاها شيوع پيدا کند، پس امنّيت در کوفه و جوانب آن مي باشد و قم از جبل که نيکو موضعي است براي خائفان و سرگردان ها.

اذا عمت البلايا، فالأمن في کوفة و نواحيها من السواد و قم من الجبل نعم الموضع قم، للخائف الطائف.

آگاه باش که هر چيز را ستوني است و ستون اسلام شيعيان هستند، آگاه باش براي هر چيز سري است و سر اسلام شيعه است، براي هر چيز شرافتي است و شرافت اسلام شيعه است هر چيز را آقايي است و آقاي مجالس و انجمن ها مجالس شيعه است. آگاه باش که هر چيز را امام و رهبري است و امام زمين، آن سرزميني است که شيعه در آن سکوت دارد، به خدا قسم اگر شما در زمين نباشيد گياهي در زمين نرويد. به خدا سوگند اگر شما در روي زمين نباشيد خدا نعمتي به مخالفين شما ندهد و به خوشي ها دست نيابند، نه در دنيا و نه در آخرت بهره اي ندارند.

إِنَّ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ دِعَامَةً وَ دِعَامَةُ الْإِسْلَامِ الشِّيعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ ذِرْوَةً وَ ذِرْوَةُ الْإِسْلَامِ الشِّيعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ شَرَفاً وَ شَرَفُ الْإِسْلَامِ الشِّيعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ سَيِّداً ... .

اي شيعيان، شما به ما منسوب هستيد، پس مايه زينت ما باشيد نه مايه آبرو ريزي ما.

يا مَعْشَر الشِّيعَةِ إنَّکمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إلَينا کونُوا لَنا زَيْناً وَ لا تَکونُوا عَلَيْنا شَيْناً.

شرافت مؤمن در نماز شب اوست.

شرف المؤمِنِ صلاتُهُ بالّليل.

نماز شب سبب اداء شدن قرض و دين مي شود.

صلاةُ اللّيلِ تَقضي الدّينَ.

خداوند متعال مي فرمايد: دارائي و فرزندان، زيور زندگي اين جهانند، هشت ركعتي كه بنده در آخر شب مي خواند، زيور آخرت است.

إن اللهَ عزّوجّل يقول: المال و البنون زينة الحيوة الدّنيا إِنّ الثماني رَكَعاتُ يُصَلّيها العبدُ آخِرَاللّيل زينةُ الآخرةِ.

شخصی که به زیارت قبر حضرت حسین بن علی علیهما السّلام می رود، زمانی که از اهلش جدا شد با اولین گامی که برمی دارد تمام گناهانش آمرزیده می شود سپس با هر قدمی که برمی دارد پیوسته تقدیس و تنزیه شده تا به قبر برسد و هنگامی که به آنجا رسید حق تعالی او را خوانده و با وی مناجات نموده و می فرماید: «بنده من! از من بخواه تا به تو اعطاء نمایم، من را بخوان اجابتت نمایم، از من طلب کن به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برایت روا سازم»، راوی می‌گوید، امام علیه السّلام فرمودند: «و بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را که بذل نموده اعطاء فرماید

إِنَّ الرَّجُلَ لَیَخْرُجُ إِلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةُ ذُنُوبِهِ- ثُمَّ لَمْ یَزَلْ یُقَدَّسُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّی یَأْتِیَهُ فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَی فَقَالَ عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِکَ ادْعُنِی أُجِبْکَ اطْلُبْ مِنِّی أُعْطِکَ سَلْنِی حَاجَةً أقضیها [أَقْضِهَا لَکَ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ حَقٌّ عَلَی اللَّهِ أَنْ یُعْطِیَ مَا بَذَلَ

من دشمن مي دارم مردي را كه قرآن را خوانده است و نيمه هاي شب از خواب بيدار مي شود، اما براي اقامه نماز شب بر نمي خيزد تا آن كه صبح مي شود و براي نماز صبحش مي شتابد.

إِني لأمقُتُ الرّجُلَ قَدْ قَرَأَ القرآن ثُمَّ يسيقِظُ من اللّيل فلا يقوم ... .