خدا را سپاس كه در ميان مردم ، كسانى را قرار داد كه به سوى ما مى آيند و بر ما وارد مى شوند و ما را مدح و مرثيه مى گويند.

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى جَعَلَ فىِ النّاسِ مَنْ يَفِدُ اِلَيْنا وَ يَمْدَحُنا وَ يَرْثى لَنا.

(درباره کمترين حد شرک فرمودند ) کسي که رأي و عقيده اي را بدعت گذارد و به آن حبّ و بغض ورزد.

مَن اِبتَدَعَ رَأياً فَأَحَبَّ عَلَيهِ أَو أَبغَضَ عَلَيهِ.

در عبادت و بندگي خداوند كوشا باش و همواره خود را در عبادت و اطاعتِ او مقصر بدان، زيرا عبادتي كه شايسته ذات حق و نعمت هاي بي شمار او باشد، به جا آورده نخواهد شد.

عليك بالجدِّ و لا تُخرجَنَّ نفسَكَ من حدِّ التَّقصير من عبادةِ اللهِ و طاعتهِ، فانّ الله تعالي لا يُعْبَدُ حقَّ عبادَتِهِ.

اگر مردمي خداي يگانه و بي شريك را بپرستند و نماز بخوانند و زکات بپردازند و حج بروند و ماه رمضان را روزه بگيرند ولي (از روي اعتراض) به چيزي که خداوند يا پيامبر - صلي الله عليه و آله - ساخته است، بگويند: چرا خلاف آن را نساخت؟ يا در دلشان چنين اعتراضي کنند (و به زبان نياورند)، به سبب آن مشرک شوند. امام آن گاه اين آيه را تلاوت کرد: «سوگند به پروردگارت که ايمان نياورده باشند مگر آن گاه که در اختلافات ميان خود تو را داور کنند و از داوري تو احساس دلتنگي نکنند و کاملاً تسليم باشند». امام صادق - عليه السلام - سپس فرمود: پس تسليم باشيد.

لَو أَنَّ قَوماً عَبَدُوا اللهَ وَحدَهُ لا شَرِيک لَهُ، وَأقَامُوا الصَّلاةَ، وَآتَوُا الزَّکاةَ، وَحَجُّوا البَيتَ،وَصَامُوا شَهرَ رَمَضَانَ، ثُمَّ قَالُوا لِشَئٍ صَنَعَهُ اللهُ أو صَنَعَهُ النَّبِيُّ - صلي الله عليه و آله - : ألا صَنَعَ خِلافَ الَّذِي صَنَعَ؟ ... .

( - از قول پدرشانامام باقر - علیه السّلام -) فرمود: همانا فاطمه - سلام الله علیها - به ام ابیها کنیه‌گذاری شده است.

عن ابیه - علیه السّلام - قال: اِنَّ فاطمةَ - سلام الله علیها - کانتْ تُکَنَّی امَ ابیها.

حيا بر دو گونه است: يكى حياى ضعف و ناتوانى و ديگرى حياى قدرت و اسلام و ايمان.

اَلحَياءُ عَلى وَجهَينِ فِمِنهُ ضَعفٌ وَ مِنهُ قُوَّةٌ و َإسلامٌ و َإيمانٌ؛

انساني كه محب و دوستدار خداست، باطن او از همه مردم خالص تر است، از همگان راستگوتر، در وفاي به عهد از همه باوفاتر، عملش از همه پاك تر، ذكرش از همه صاف تر و روشن تر و وجودش از همه عابدتر مي باشد.

و المحبّ اخلَصُ النّاسِ سرّاً لله، و اصدَقُهُم قولاً و افواهُم عهداً و ازاكاهُمْ عَمَلاً و اصفاهُم ذِكراً و اعبَدُهُم نفساً.

براي هر نفسي از نفسهايت شكري و بلكه هزار و بيشتر از هزار شكر بر تو واجب است.

في كُلِّ نَفسٍ مِن أَنفاسِكَ شكرٌ لازمٌ بَل أَلف و اكثَرُ.

رزق و روزي انسان در گرو وجود زن و فرزند است.

الرزقُ مَعَ النساءِ و العيالِ.

بهترين فرزندان ما عاقلان خيرانديش و بهترين زنان ما عاقلان باحيا و خجالت پيشه اند.

خيُر اولادِنا الاَبَلَهُ العقولُ و خيرُ النساءِ البَلُهاءُ الخَجولُ.

مسلمان مانع کافر (از ارث) مي شود، ولي از او ارث مي برد و کافر نه مانع مؤمن مي شود و نه از او ارث مي برد.

المسلم يحجب الکافر و يرثه، و الکافر لايحجب المؤمن و لا يرثه.

هر كس به برادر ديني خود تهمت زند حرمتي ميان آن دو به جا نمي‏ماند.

مَن اِتَّهَمَ أخَاهُ في دِينِهِ فَلا حُرمَةَ بَينَهُمَا.

سالي كه فرج حاصل مي شود (مهدي - عجل الله تعالي فرجه الشريف - قيام مي كند) فرات طغيان مي كند به گونه اي كه آب وارد کوچه هاي كوفه مي شود.

سَنَةُ الفَتحِ ينبثَقُ الفراتُ حتي تدخل ازقه الكوفة.

آنگاه که قائم آل محمد - عليه السّلام - ظهور کند در جامعه همچون داود پيامبر - عليه السّلام - قضاوت خواهد کرد؛ در باب احکام صادره نيازي به شاهد و بيّنه ندارد بلکه واقعيت و حقيقت امر را خداوند به وي الهام مي کند و او مأمور است تا به علم خويش عمل کند.

إذا قامَ قائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ - عليه السّلام - حَکمَ بَيْنَ النَّاسِ بِحُکمِ داوُدَ - عليه السّلام - لا يَحْتاجُ إِلي بَينَةٍ يُلْهِمُهُ اللهُ بِعِلْمِهِ.

در ميان آنان (لشگريان امام زمان _ عجل الله تعالي فرجه الشريف - ) رجالي ديده مي شوند که شبها را بيدار مي مانند و همچون زنبور عسل شب را در زمزمه (عبادت و راز و نياز) به سر مي برند و نيز شبها را در دفاع و نگهباني بروز مي رسانند، ... شعار آنان «يا لثارات الحسين» است وقتي که بحرکت درمي آيند ترس و وحشت نيز در پيشاپيش آنان در دلهاي مخالفان ايجاد مي شود و خداوند توسط آنان امام حق را نصرت مي بخشد.

فِيهِمْ رِجالٌ لايَنامُونَ اللَّيلَ لَهُمْ دَوِيٌّ فِي صَلواتِهِمْ کدَوِيِّ النَّحْلِ يَبِيتُونَ قِياماً عَلي أَطْرافِهِمْ وَيُصْبِحُونَ عَلي خُيُولِهِمْ ... شِعارُهُمْ يا لِثاراتِ الْحُسَيْنِ إذا سارُوا يَسِيرُ الرُّعْبُ أَمامَهُمْ مَسِيرَةَ ... .