خسیس را آسایشی و حسود را لذتی نیست

لَیْسَ لِبَخِیلٍ رَاحَةٌ وَ لا لِحَسُودٍ لَذَّةٌ

ای مردم تقوا را درباره ی نعمت های الهی را رعایت کنید و نعمت ها را به گناه و معصیت از خود مرانید

یَا اَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللهَ فِی نِعَمِ اللهِ عَلَیْکُمْ فَلاتُنْفِرُوهَا عَنْکُمْ بِمَعَاصِیهِ

هر كس كه عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى دهد.

مَنْ كانَ يَوْمُ عاشورا يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكائِهِ جَعَلَ اللّهُ عَزّوَجَلّ يَوْمَ القيامَةِ يَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ.

آنکه خودرأی باشد خود را به هلاکت افکنده است

خَاطَرَ بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَغْنَی بِرَأْیِهِ

اگر کسي بگويد چرا خداوند متعال، انسان را دعوت به عبادت و اطاعتِ خويش كرده است؟ گفته شود: آنان را به عبادت دعوت نمود تا ياد خدا را فراموش نكنند، ادب پروردگار خويش را ترك نكرده و نسبت به دستورات و نواهي او بي تفاوت نگردند، زيرا خير و ماية حيات آنان در اين دستورات است. پس اگر از عبادت خدا روي گردان شوند، زمان درازي بر ايشان بگذرد و دلهايشان سخت و قسي گردد.

في بيانِ علّةِ العبادةِ: فإن قالَ قائل فَلِمَ تعبّدهُم؟ قيلَ: لئلاّ يكونوا ناسينَ لذكِرِهِ و لا تاركينَ لادَبهِ و لا لاهينَ عن امرِهِ و نهيِهِ ... .

از مشاجره با مردم بپرهیزید زیرا مشاجره عیوب نهفته را آشکار می سازد و عزت را از بین می برد

اِیَّاکُمْ وَ مُشَاجَرَةَ النَّاسِ فَاِنَّهَا تُظْهِرُ الْغِرَّةَ وَ تُدْفِنُ الْعِزَّةَ

اگر شناخت پيامبر و اطاعت از او بر مردم واجب نبود، آمدن پيامبر براي آنها حاصلي نداشت و مشكلي را حل نمي كرد و فرستادن رسول كار بيهوده اي بود و اين كار از صانع حكيم بدور است.

فَلَو لَمْ يَجِبْ مَعْرِفَتُهُ و طاعَتُهُ لَمْ يَكُنْ لهم في مَجِئُي الرَّسولِ مَنْفَعَةٍ وَ لا سَدُّ حاجَةٍ ... .

محمد بن عرفه گويد: امام رضا عليه السلام فرمود: واى بر تو اى پس عرفه ، كار كنيد، نه بمنظور ريا و بگوش مردم رسيدن ، زيرا هر كه براى غير خدا كار كند، خدا او را بكارش واگذارد واى بر تو، كسى عملى نكند جز آنكه خدا عبائى بر او پوشاند (از جنس همان عملش ) اگر عملش خوب باشد عباى خوب و اگر بد باشد عباى بد.

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَرَفَةَ قَالَ قَالَ لِيَ الرِّضَا ع وَيْحَكَ يَا ابْنَ عَرَفَةَ اعْمَلُوا لِغَيْرِ رِيَاءٍ وَ لَا سُمْعَةٍ فَإِنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِغَيْرِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَى مَا عَمِلَ وَيْحَكَ مَا عَمِلَ أَحَدٌ عَمَلًا إِلَّا رَدَّاهُ اللَّهُ إِنْ خَيْراً فَخَيْرٌ وَ إِنْ شَرّاً فَشَرٌّ

نماز مايه تقرب هر پرهيزكاري (به خداوند) است.

الصَّلاةُ قُربانُ كلِّ تقيٍّ.

مردم به انجام روزه امر شده اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بيچارگى آخرت را بيابند.

انما امروا بالصوم لكى يعرفوا الم الجوع و العطش فيستدلوا على فقر الاخرة؛

کسي که شيعه را رد کند چنان است که خدا را رد کرده است و کسي که به آنان توهين كند به خدا توهين کرده است زيرا که آنان بنده راستين خدا هستند و دوستدار واقعي اويند. هر يک از اينان اگر به عدد قبيله ربيعه و قبيله مضر را شفاعت کنند، خداوند عز و جل شفاعت آنان را مي پذيرد.

مَنْ رَدَّ عَلَيْهِمْ فَقَدْ رَدَّ اللهَ، مَنْ طَعَنْ عَلَيْهِمْ فَقَدْ طَعَنَ اللهَ، لِأنَّهُمْ عِبادُ اللهِ حقّاً و أوْليائِهِ صِدْقاً و إن أحَدَهُمْ لَيَشْفَعَ فِي رَبِيعَةَ وَ مُضِرٍ فَيُشْفَعَهُ اللهُ فِيهِمُ لِکرامَتِهِ عَلي اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

هر کس وظایف خود را نسبت به مؤمنان انجام دهد خداوند و فرشتگان به او مباهات می کنند

مَنْ فَعَلَ مَا لَزِمَهُ مِنْ اَمْرِ الْمُؤْمِنِینَ بَاهَی اللهُ تَعَالَی بِهِ وَ مَلائِکَتُهُ

شخص سخاوتمند از غذاي ديگران مي‌خورد تا ديگران هم از غذاي او تناول نمايند، اما بخيل از غذاي ديگران نمي‌خورد تا ديگران هم از غذاي او نخورند.

لسَّخيُّ يَأكُلُ طعام النّاس لِيَأكلوا مِن طعامِهِ و البَخيلُ لا يَأكُلُ طعام النّاس لِكَيلا يَأكلوا مِن طعامِهِ.

امام مونسی دلسوز، پدری مهربان و برادری همدل است

اَلْاِمَامُ اَلْاَنِیسُ الرَّفِیقُ وَ الْوَالِدُ الشَّفِیقُ وَ الْاَخُ الشَّقِیقُ

امام راهنمای در مهلکه هاست و هر آنکه از او جدا شود هلاک گردد

اَلْإِمَامُ اَلدَّلِیلُ فِی الْمَهَالِکِ، مَنْ فَارَقَهُ فَهَالِکٌ.