دست خدا بر سر جماعت است، از تفرقه بپرهیزید، زیرا شخص تکرو، شکار شیطان است همانگونه که گوسفند تکرو، طعمه گرگ است.

.. فإن يد الله علي الجماعة و اياكم و الفرقة فإن الشاذ من الناس للشيطان، كما أن الشاذ من الغنم للذئب.

خوشا به حال كسي كه به ياد قيامت باشد و براي روز حساب كار كند و به كفاف زندگي قانع باشد و از خدا خرسند.

طوبي لمن ذكر المعاد، وعمل للحساب، وقنع بالكفاف، ورضي عن الله.

(در وصف پيامبران) اما خداوند سبحان فرستادگان خود را داراي اراده هايي نيرومند قرار داد و از نظر ظاهر ضعيف و تهيدست، اما توأم با قناعتي كه دلها و چشمها را پر از بي نيازي مي كرد، هر چند فقر و ناداري آنها، چشمها و گوشها را از ناراحتي لبريز مي ساخت.

(في صفة الأنبياء): ولكن الله سبحانه جعل رسله اولي قوة في عزائمهم، وضعفة فيما تري الأعين من حالاتهم، مع قناعة تملا القلوب والعيون غني، وخصاصة تملأ الأبصار والأسماع أذي.

هيچ گنجي، سرشارتر از قناعت نيست.

لا كنز أغني من القناعة.

(در وصف اولياء و دوستان خدا فرمود) اگر بر آنها مصيبتي وارد شود، به سوي تو پناه مي برند، زيرا مي دانند كه زمام كارها به دست تو است و از قضاي تو سرچشمه مي گيرد.

في صِفَةِ اولياءِ الله: إِنّ صُبَّت عليهِم المَصائِبُ، لَجَئُوا اِلي الاِستِجارَةِ بك علماً ... .

كسي كه صبح كند، در حالي كه بر دنيا اندوهناك است، به تحقيق، در حالي صبح كرده كه از قضاي الهي ناخشنود است.

مَنْ اَصْبَحَ علي الدُّنيا حَزِيْناً، فقد اَصْبَحَ لِقَضاءِ اللهِ ساخِطاً.

شما از کيفر ابليس که خدا را شش هزار سال عبادت کرده بود عبرت بگيريد چگونه خداوند آن همه عمل درازمدت او را در اثر يک اندک زماني تکبر و خودخواهي به کلي نابود ساخت!

فَاعْتَبِرُوا بِمَا کَانَ مِنْ فِعْلِ اللهِ بِإِبْلِيسَ إِذْ أَحْبَطَ عَمَلَهُ الطَّوِيلَ وَ کَانَقَدْ عَبَدَاللّهَ سِتَّةَ آلاَفِ سَنَةٍ...، عَنْ کِبْرِ سَاعَةٍ وَاحِدَة!

خودت را به كارهاى زيبا (خدا پسندانه) عادت بده كه اگر به آنها عادت كنى برايت لذت بخش مى شوند.

عَوِّد نَفسَكَ الجَميلَ فَبِاعتيادِكَ إِيّاهُ يَعودُ لَذيذا؛

بر شما باد به صبر و شكيبائي، زيرا نقش صبر در ايمان همانند سر است براي بدن، و همان طور كه بدن بدون سَر فايده اي است، در ايمانِ بدون صبر نيز خيري وجود ندارد.

وَ عليكُم بالصّبر فانَّ الصّبرَ من الايمان كالرّأسِ من الجَسَدِ، و لا خيرَ في جَسَدٍ لا رأسَ مَعَهُ و لا في ايمانٍ لا صبرَ مَعَهُ.

يد كه هر يك از آنها ميان زمين و آسمان را پر مى كند و يكى را در زمين قرار داد تا به وسيله آن مادر به فرزند محبت مى كند و حيونات وحشى و پرندگان به يكديگر ماءنوسند و نودونه رحمت را نگه داشته و همين كه روز قيامت شود اين يك رحمت را نيز بر آنها مى افزايد

ان الله خلق يوم خلق السماوات و الارض مائة رحمة كل رحمة طباق ما بين السماء والارض فجعل منها فى الارض رحمة فبها تعطف الوالدة على ولدها و الوحش و الطير بعضها على بعض و اءخر تسعا و تسعين فاذا كان يوم القيامة اءكملها بهذه الرحمة ؛

به درستي كه خداوند متعال دنيا را براي آزمايش افراد آفريده است. و همچنين موجودات دنيا را جهت فناء ـ و انتقال از اين دنيا به جهاني ديگر ـ آفريده است.

إنَّ اللهَ خَلَقَ الدُّنْيا لِلْبَلاءِ، وَ خَلَقَ أهْلَها لِلْفَناءِ.

حيا تمام دين است‏

الحياء هو الدّين كلّه‏

ستايش خداوندي را كه با آفرينش بندگان به هستي خود راهنمائي فرمود و آفرينش پديده هاي نو، به ازلي بودن او گواه است و شاهبت داشتن مخلوقات به يكديگر دليل بر بي همتايي اوست.

الحَمدُ لِلّهِ الدّالُ علي وجودِهِ بِخَلْقِهِ و بمُحدَثِ خَلقهِ عَلي اَزَلِيَّتِهِ ... .

وقتي کسي مرتکب دروغ گفتن شود، فرشته به خاطر بوي بددهن او يک ميل (يک فرسخ) از او فاصله مي گيرد.

اذا کذَبَ العبدُ کذبةً تباعَدَ الملک منهُ مسيرةَ ميلٍ من نَتنِ ما جاء بهِ.

برترين چيزي كه متوسلان به خداوند سبحان مي توانند به وسيله آن توسّل بجويند و عبارت است از: ايمان به خدا و رسول او و جهاد در راه خدا ... .

اِنَّ أفضَلَ ما توسَّلَ بِهِ المُتَوَسَّلونَ إلي اللهِ سبحانَهُ: الايمانُ بِهِ و برسولهِ و الجهادُ في سبيلهِ ... .