گروهي روز قيامت وارد صحراي محشر مي شوند در حالي كه حسنات و كارهاي نيكي به بزرگي كوه ها دارند، خداوند حسنات ايشان را همچون ذرات غبار در هوا پراكنده مي سازد، سپس فرمان مي دهد آنها را به آتش دوزخ اندازند. سلمان عرض كرد: يا رسول الله! آنها را براي ما توصيف نما. فرمود: آنها كساني هستند كه روزه مي گرفتند، نماز مي خواندند و شب زنده داري مي كردند، اما هنگامي كه به حرامي دست مي يافتند بر آن هجوم مي بردند.

اِنّ قوماً يجيئون يومَ القيامة و لهم مِنَ الحسنات اَمثالُ الجبال فيجعلها الله هباءً منثوراً ثمّ يُؤمَر بهم الي النار ... .

گريان بودن به جهت ترس از ـ عذاب ـ خداوند، سبب نجات از آتش دوزخ خواهد بود; و فرمود: گريان بودن چشم و خشيت داشتن دل ها يكي از نشانه هاي رحمت الهي ـ براي بنده ـ است.

الْبُكاءُ مِنْ خَشْيَةِ الله نَجاتٌ مِنَ الّنارِ وَ قالَ: بُكاءُ الْعُيُونِ، وَ خَشْيَةُ الْقُلُوبِ مِنْ رَحْمَةِ اللهِ.

در آن شبي كه قصد مسافرت داريد، با همسر خود زناشوئي نكنيد، كه چنانچه عمل زناشوئي انجام گردد و در آن زمان فرزندي منعقد شود، بسيار متحرّك و افكارش مغشوش مي باشد.

إجْتَنِبُوا الْغِشْيانَ في اللَّيْلَةِ الَّتي تُريدُون فيها السَّفَرَ، فإنَّ مَنْ فَعَلَ ذلِكَ، ثُمَّ رُزِقَ وَلَدٌ كانَ جَوّالَةً.

ازدواج کن، زيرا برکت و عفت در ازدواج است.

تَزوّجْ فانَّ في التزويجِ بَرکةً والتعففُ.

وصيت کردن، وظيفه هر مسلماني است.

الوصية حق علي کل مسلم.

هنگامي که روزه دار مي باشيد، زبان خود را از دروغ حفظ کنيد.

فاذا صُمتُم فاحفظوا السنتکم عَن الکذبِ.

صدقه بر ما حرام است و خمس براى ما (خاندان پيامبرصلى الله وعليه وآله) واجب مى‏باشد.

اَلصَّدَقَةُ عَلَيْنا حَرامٌ وَ الْخُمْسُ لَنا فَريضَةٌ

گروهى از مردم خراسان خدمت امام هشتم رسيدند و از او خواستند خمس را براى آنان حلال كند (ببخشند) امام‏عليه‏السلام فرمود: حلال نمى‏كنيم، حلال نمى‏كنيم براى هيچ يك از شما حلال نمى‏كنيم.

قَدْ قَدِمَ قَوْمٌ مِنْ خُراسانَ عَلى اَبِى الْحَسَنِ الرِّضاعليه‏السلام فَسَأَلُوهُ اَنْ يَجْعَلَهُمْ فى حِلٍّ مِنَ الْخُمْسِ فَقالَ‏عليه‏السلام: ... لا نَجْعَلُ لانَجْعَلُ لِاَحَدٍ مِنْكُمْ فى حِلٍّ.

پرداخت خمس كليد روزى شما و مايه از بين رفتن گناهان شما مى‏باشد و چيزى است كه براى روز نياز خودتان (يعنى قيامت) ذخيره مى‏كنيد.

اِنَّ اِخْراجَهُ مِفْتاحُ رِزْقِكُمْ وَ تَمْحيصُ ذُنُوبِكُمْ وَما تُمَهِّدُونَ لِاَنْفُسَكُمْ لِيَوْمِ فاقَتِكُمْ

کسي که با شيعيان ما دشمني نمايد با ما دشمني ورزيده است و کسي که با آنان دوست باشد با ما دوست است زيرا (شيعيان) از طينت ما خلق شده اند و کسي که اينان را دوست مي دارد با ماست و کسي که با اينان دشمن است از ما نيست.

مَنْ عادي شِيعَتَنا فَقَدْ عَادانا وَ مَنْ والاهُمْ فَقَدْ والانا لِأنَّهُمْ خُلِقُوا مِنْ طينَتِنا مَنْ أحَبَّهُمْ فَهُوَ مِنّا وَ مَنْ أبْغَضَهُمْ فَلَيْسَ مِنّا.

روزه براى من است و من پاداش آن را می دهم.

الصوم لى و انا اجزى به؛

کسي که به ما دسترسي ندارد و نمي تواند به ديدن ما نائل آيد به ديدار فقراء شيعه (و به دستگيري آنان) بپردازد و کسي که استطاعت زيارت قبر ما را ندارد به زيارت قبر صالحان از شيعه ما برود.

مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أن يَصِلَنا فَلْيَصِلْ فُقَراءَ شِيعَتِنا وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أنْ يَزورَ قُبُورُنا فَلْيَزُرْ قُبُورَ صلْحاءِ أخوانِنا.

به درستي که با اسراف و زياده‌روي، بركت کم میشود.

إنَّ معَ الاِسراف قِلَّة البَركة.

كسي كه دوستي و دشمني او فقط براي خدا باشد و به خاطر رضاي خدا عطا و بخشش نمايد، از كساني است كه ايمانشان به درجه كمال رسيده است.

مَنْ أحبَّ لِلّهِ و أبغَضَ لِلّهِ و أعطَي لِلّهِ فهُوَ ممَّنْ كَمُلَ ايمانُهُ.

كسي كه از اجتماع مسلمين به اندازه يك وجب دوري گزيند، ريسمان ايمان را از گردن خود برداشته (ايمان خود را از دست داده).

مَنْ خَلَع جماعَةَ المسلمين قدرَ شبرٍ، خَلَعَ ربقَةَ الايمانِ مِنْ عُنُقِهِ.