كسي كه شرم و حياء او كم شود، وَرَع و پارسايي او كم خواهد شد و هر كس پارسائي او كم شود قلب او مي ميرد و كسي كه قلبش بميرد، داخل آتش جهنّم مي گردد.

مَن قَلَّ حياءُهُ قلَّ ورَعُهُ و مَنْ قَلَّ ورَعُهُ ماتَ قلبُهُ و مَنْ ماتَ قلبُهُ فقَدْ دَخلَ النّارَ.

پدر و مادر سه حق بر فرزند خويش دارند؛ 1. در هر حال سپاس گذار و شاكر آنان باشد. 2. در آنچه به آن امر و يا از آن نهي مي كنند، مطيع آنان باشد، مگر اينكه موجب معصيت پروردگار شود. 3. در آشكار و نهان، خيرخواه و دلسوز آنان باشد.

يَجبُ للوالدَين علي الوَلَدِ ثلاثةُ أشياءَ: شكرهما علي كلّ حالٍ، و طاعتهما فيما يأمرانه و ينهيانه عنه في غير معصية اللهِ و نصيحتهما في السّر و العلانية.

كمك و ياري رساندن به انسان ناتوان، از برترين صدقات است.

عَوتُكَ للضَّعيفِ مِنْ افضَلِ الصَّدَقَةِ.

هرکه برادر خود را پنهانى اندرز دهد ، او را آراسته است و هر که در برابر دیگران موعظه ‏اش کند ، او را لکّه‏دار کرده‏است .

مَن وَعَظَ أخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ ، ومَن وَعَظَهُ عَلانِیَةً فَقَد شانَهُ ؛

ای مردم ! بدانید که هرکس اختیار زبانش را نداشته باشد. پشیمان شود.

اِعلَمُوا اَيُّهَا النَّاسُ اَنَّهُ مَن لَم يَملِكُ لِسانَهُ، يَندَم.

نشانه مخلص چهار چیز است: دلش درست است، اعضایش بی‏آزار است، خیرش به دیگران می‏رسد و از بد کردن خوددار است

عَلامَةُ المُخْلِصِ أَرْبَعَةٌ: يَسْلَمُ قَلْبُهُ وَ تَسْلَمُ جوارِحُهُ وَ بَذَلَ خَيْرَه وَ كَفَّ شَرَّهُ

اعمال شخص عاقل مقبول است و چند برابر أجر خواهد داشت گرچه قليل باشد، ولي شخص نادان و هوسران گرچه زيادكار و خدمت و عبادت كند پذيرفته نخواهد بود.

قَليلُ الْعَمَلِ مِنَ الْعاقِلِ مَقْبُونٌ مُضاعَفٌ وَ كَثيرُالْعَمَلِ مِنْ أهْلِ الْهَوي وَالْجَهْلِ مَرْدُودٌ.

اظهار شادی نزد غمدیده، از بی ادبی است.

لَیسَ مِنَ الاَدَبِ اِظهارِ الفَرَح عِندَ المَحزونِ؛

بنده به حقيقت ايمان دست پيدا نمي كند مگر اينكه سه خصلت در او وجود داشته باشد: 1. فهم دقيقِ دين، 2. برنامه ريزي نيكو در اداره زندگي، 3. و بردباري در مقابل مصائب و مشكلات.

لا يستكمِلُ عبدٌ حقيقةَ الايمانِ حتّي تكونَ فيهِ ثلاثُ خصالٍ: الفقهُ في الدّين، و حُسنُ التّقديرِ في المعيشَةِ و الصَّبرُ علي الرّزايا.

مؤمن برادر مؤمن است، بايد او را دشنام ندهد، سرزنش و بدگوئي نكند، و او را از خوبيها محروم نگرداند، و به او بدگمان نباشد.

إنَّ الْمُؤْمِنَ أخُ الْمُؤمِنِ لا يَشْتِمُهُ، وَ لا يُحَرِّمُهُ، وَ لا يُسييءُ بِهِ الظَّنَّ.

نگاه كردن مؤمن به صورت برادر مؤمن خويش از روي علاقه و محبّت به او، عبادت است.

نظرُ المومنِ في وَجهِ اخيهِ المومنِ لِلمَودَّةِ و المَحَبَّةِ ‌لَهُ عبادَةٌ.

كسي كه مشتاق بهشت باشد در انجام كارهاي نيك، سرعت مي نمايد و شهوات را زير پا مي گذارد; و هركس از آتش قيامت هراسناك باشد به درگاه خداوند توبه مي كند و از گناهان و كاهاي زشت دوري مي جويد.

مَنِ اشْتاقَ إلي الْجَنَّةِ سارَعَ إلي الْحَسَناتِ وَسَلاعَنِ الشَّهَواتِ، وَمَنْ أشْفَقَ مِنَ النارِ بادَرَ بِالتَّوْبَةِ إلي اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِهِ وَراجَعَ عَنِ الْمَحارِمِ.

سعادت و خوشبختي انسان در حفظ و كنترل اعضاء و جوارح خود از هرگونه كار زشت و خلاف است.

اَلْخَيْرُ كُلُّهُ صِيانَةُ الاْنْسانِ نَفْسَهُ.

بر حذر باش از دوستي و همراهي با فاسق چون كه او به يك لقمه نان و چه بسا كمتر از آن هم، تو را مي فروشد; و مواظب باش از دوستي و صحبت كردن با كسي كه قاطع صله رحم مي باشد چون كه او را در كتاب خدا ملعون يافتم.

إيّاكَ وَمُصاحَبَةُ الْفاسِقِ، فَإنّهُ بائِعُكَ بِأكْلَة أَوْ أقَلّ مِنْ ذلِكَ وَإيّاكَ وَمُصاحَبَةُ الْقاطِعِ لِرَحِمِهِ فَإنّي وَجَدْتُهُ مَلْعُوناً في كِتابِ اللّهِ.

هر كه زبانش صادق باشد اعمالش پاکیزه خواهد شد وهر كه فكر و نیّتش نیكو باشد ، رزق و روزی اش توسعه خواهد یافت و هر كه به دوستان و آشنایانش نیكى و احسان كند، عمرش طولانى خواهد شد.

مَنْ صَدَقَ لِسانُهُ زَكى عَمَلُهُ، وَ مَنْ حَسُنَتْ نیَّتُهُ زیدَ فى رِزْقِهِ، وَ مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِإخْوانِهِ وَ أهْلِهِ مُدَّ فى عُمْرِهِ.