دو گروه اند كه خداوند روز قيامت (به نظر رحمت) به آنان نمي نگرد: كسي كه با خويشان خود قطع رابطه كند و كسي كه به همسايه بدي نمايد.

إثنانِ لا ينظُرُ اللهُ إليهم يومَ القِيامَةِ قاطِعُ الرَّحِم و جارُ السّوءِ.

در شگفتم از براي شخص بخيل كه مي‌شتابد به سوي تنگدستي و فقري كه از آن گريزان است و مال و ثروتي را كه مي‌جويد از دست مي‌دهد، لذا در دنيا مانند فقيران زندگي مي‌كند و در آخرت مانند توانگران به حسابش رسيدگي مي‌شود.

عَجِبتُ لِلبَخيلِ يَستَعجِلُ الفقرَ الذي مِنهُ هَرَبَ و يَفُوتُهُ الغِنَي الذي إيّاه طَلَبَ فَيَعيشُ في الدّنيا عَيْشَ الفُقراء و يُحاسَبُ في الاخرةِ حِسابَ الأغنياء.

سلامتي بدن، از كمي حسادت است.

صِحَّةُ الْجَسَدِ مِنْ قِلَّةِ الْحَسَدِ.

نيکوترين خصلتهاي زنان، بدترين خصلتهاي مردان است و آن خصلتها عبارتند از: تکبر، ترس و بخل، پس اگر زن متکبر باشد اجازه ندهد کسي به او دست زند و اگر بخيل باشد اموال خود و شوهرش را حفظ کند و در صورتي که ترسو باشد، هراسان مي شود از هر چه که عارض او شود.

خيارُ خصالِ النساءِ شرارُ خِصالِ الرّجالِ، الزَّهوُ و الجُبنُ و البُخلُ فان کانت المرئةُ مزهوةً لم تُمکنْمِن نفسِها و اذا کانت بخيلةً حفظتْ مالَها.

اگر پروردگارت شريكي مي داشت، همانا پيامبران او نيز به سوي تو مي آمدند و آثار قدرتش را مي ديدي و كردار و صفاتش را مي شناختي، اما خداوند، خدايي است يگانه، همان گونه كه خود توصيف كرده است هيچ كس در سلطنت او نزاعي ندارد.

لَو كانَ لربِّكَ شريكَ لَأَتَتْكَ رُسُلُه، ولرأيتَ آثارَ مُلكِه ... .

از دوستي با کذاب بپرهيز، زيرا او همچون سراب است؛ او به تو چيزهاي نزديک را دور و دورها را نزديک، نشان مي دهد

اياک و مُصادقةُ الکذّابِ فانَّه کالسرابِ يُقربُ عَليک البعيدَ و يُبعدُ عليک القريبَ.

خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيب هاي مردم باز دارد.

طُوبَي لِمَن شَغَلَهُ عَيبُهُ عَن عُيُوبِ النَّاسِ.

(مهدي موعود - عليه السّلام - پس از ظهور) هواي نفس را مطيع دين مي سازد در صورتي که در جهان، دين در محور هواي نفس تفسير مي گردد و همچنين اظهار نظرها را پيرو نظر قرآن مي سازد در حاليکه عکس آن مي باشد و مشاهده خواهيد کرد که چگونه سيره ها بسوي شاه راه حقيقت تغيير مسير خواهد داد و قرآن و سنت فراموش شده و متروک، حيات خويش را در جامعه باز مي يابند.

يَعْطِفُ الْهَوي عَلي الهُدي إِذا عَطََفُوا الْهُدي عَلي الْهَوَي وَيَعْطِفُ الرَّأْيَ عَلي الْقُرْآنِ إِذا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلي الرَّأْيِ فَيُرِيکمْ کيْفَ عَدْلُ السِّيرَةِ وَيُحْيِي مَيْتَ الْکتابِ وَالسُّنَّةِ.

حمد كنيد پروردگار را كه عظمت و نورش ايجاب مي كند كه اهل آسمان ها و زمين ( براي قرب به او ) وسيله بجويند و ما (اهل بيت) وسيله او در ميان آفريدگانش هستيم.

أحمَدوا اللهَ الذّي لعظَمَتِهِ و نورِهِ يَبْتَغي مَن في السَّمواتِ و الأرض إليهِ الوسيلةُ و نَحنُ وسيلَتُه في خَلقِهِ.

(خداوند) بعد از وفات حضرت آدم - عليه السّلام - زمين را از حجت خود خالي نگذاشت، ... قرن به قرن دليل ها و حجت هاي خود را پي در پي فرستاد، تا اينكه سلسله پيامبران با پيامبري حضرت محمد - صلي الله عليه و آله - به پايان رسيد.

و لم يُخلِهِم بَعدَ اَن قَبَضَهُ مما يؤَکِدُ عليهِم ... .

خداوند پيامبران را برانگيخت و وحي را به آنها اختصاص داد و پيامبران را حجت خود بر مردم قرار داد تا جايي كه هيچ گونه عذري براي آنان نماند.

بَعَثَ اللَّهُ رُسُلَهُ بِمَا خَصَّهُمْ بِهِ مِنْ وَحْيِهِ وَ جَعَلَهُمْ حُجَّةً لَهُ عَلَي خَلْقِهِ لِئَلَّا تَجِبَ الْحُجَّةُ لَهُمْ بِتَرْكِ الْإِعْذَارِ إِلَيْهِم‏.

تقواي خداوند دوستان خدا را از ارتكاب حرام هايش نگهداشت و ترس از او را قرين دلهايشان ساخت تا بدان جا كه شبها بيدارشان نگه داشت و در روزهاي گرم به تحمل تشنگي (روزه داري) واداشت، و رنج را بر آسايش ترجيح دادند و تشنگي را بر سيرابي و اجل خود را نزديك ديدند و به كار و عمل شتافتند.

اِنّ تقوي الله حَمَت اولياء الله محارمه و ألزمت قلوبُهم مخافَتَهُ حتي اَسْهَرتْ لياليهِم و اجِرَهم فَاُخَذو الراحةَ بالنَّصب ... .

هر که به تو گمان نیک بُرد، [در عمل] گمان او را تصدیق کن.

مَنْ ظَنَّ بِکَ خَیْراً فَصَدِّقْ ظَنَّهُ.

If a person thinks well of you, confirm his supposition.

خداوند ايمان را براي پاكي دل ها از شرك و نماز را براي دور كردن مردم از کبر و خودخواهي واجب كرده است.

فَرَضَ اللهُ الايمانَ تطْهيراً مِن الشِّرك و الصَّلاة تَنزيهاً عَنِ الكِبر.

خداوند ايمان را براي پاكي دل ها از شرك و نماز را براي دور كردن مردم از کبر و خودخواهي واجب كرده است.

فَرَضَ اللهُ الايمانَ تطْهيراً مِن الشِّرك و الصَّلاة تَنزيهاً عَنِ الكِبر.