در دختر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله برای من الگوی نیکویی است.

وفی ابنة رسول صلی الله علیه و آله لی اسوة حسنة

همۀ خوبی‌ها را در این دیدم که انسان از آنچه در دست مردم است دل بکند

رَأَیْتُ الْخَیْرَ کُلَّهُ قَدِ اجْتَمَعَ فِی قَطْعِ الطَّمَعِ عَمَّا فِی أیْدِی ‌النَّاسِ

I saw all beauties in abandoning what is in the hand of people.

4 . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: «... یا علی انفذ لما امرتک به فاطمة فقد امرتها باشیاء امر بها جبرئیل علیه السلام ... ; (4) ای علی! آنچه را فاطمه علیها السلام بدان امر می کند، انجام ده; زیرا من چیزهایی را به او امر کرده ام که جبرئیل علیه السلام به آنها امر کرده است بحارالانوار، ج 22، ص 484 

حضرت على (علیه السلام) روزى گذرش از کربلا افتاد و فرمود:اینجا قربانگاه عاشقان و مشهد شهیدان است شهیدانى که نه شهداى گذشته و نه شهداى آینده به پاى آنها نمى‏رسند.

قال على (علیه السلام): هذا… مصارع عشاق شهداء لا یسبقهم من کان قبلهم و لا یلحقهم من کان بعدهم

شعبان، ماه من و رمضان، ماه خداوند است؛ هر که ماه مرا روزه بدارد، در روز قیامت شفیع او خواهم بود

شَعْبانُ شَهْرِی، ورَمَضانُ شَهْرُ اللهِ؛ فَمَنْ صامَ شَهْرِی، کُنْتُ لَهُ شَفِیعاً یَوْمَ القِیامَةِ

Sh?bān is my month and Ramadān, God's month; therefore, if one goes on a fast in my month, I will intercede on his/her behalf on the Judgment Day.

 هر کس به شناخت حقیقی فاطمه علیها السلام دست یابد، بی گمان شب قدر را درک کرده است .

فمن عرف فاطمة حق معرفتها فقد ادرک لیلة القدر

خداوند از آدم بد اخلاق توبه نمى‏پذيرد. عرض شد: اى رسول خدا، چرا؟ فرمودند: چون هرگاه از گناهى توبه كند در ورطه گناهى بدتر از آن كه توبه كرده است مى‏افتد.

اَبَى اللّه‏ُ لِصاحِبِ الْخُلْقِ السَّيِّى‏ءِ بِالتَّوبَةِ. فَقيلَ: يا رَسول اللّه‏ِ، وَ كَيْفَ ذلِكَ؟ قالَ: لاَِنـَّهُ اِذا تابَ مِنْ ذَنـْبٍ وَقَعَ فى اَعْظَمَ مِنَ الذَّنـْبِ الّذى تابَ مِنْهُ؛

در ظاهر،دوست خدا و در باطن، دشمن او مباش.

لا تَكُن وَلِيّاً لِلّهِ فِي الْعَلانِيَةِ، عَدُوّاً لَهُ فِي السِّرِّ.

Avoid being a friend of God`s outwardly, and his enemy inwardly.

در اسراف و زياده‌روي خيري نيست و در امور خير اسراف نيست.

لا خيرَ في السَّرَف و لا سَرَفَ في الخير.

من تنها برانگيخته شده ام تا اخلاق بزرگوارانه را به كمال رسانم.

اِنَّما بُعِثتُ لاُتَمِّمَ مَكارِمَ الخلاقِ؛

روزۀ ماه شعبان ذخیرۀ روز قیامت است، و هیچ بنده‌ای در شعبان زیاد روزه نگیرد، جز آن‌که خداوند امر زندگانی او را سامان بخشد و او را از شرّ دشمن در امان دارد

صِیامُ شَعْبانَ ذُخْرٌ لِلْعَبْدِ یَومَ القِیامَةِ، وَما مِن عَبدٍ یُکثِرُ الصِّیامَ فی شَعْبانَ إلّا أصْلَحَ اللهُ أمرَ مَعیشَتِهِ وکَفاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ

Fasting in the month of Sha`bān is the servant`s provision, and so he who fasts during Sha`ban much, Allah would make his earning better and prevent him from the enemy`s mischief.

نگريستن به سيماي دانشمندان عبادت است، ديدن حاكم و رهبر عادل نيز عبادت است و نگاه از روي مهرباني و عطوفت به پدر و مادر و ديدن دوستي كه براي خدا دوستش مي داري، اينها نيز عبادت است.

النّظَرُ الي العالِمِ عبادةٌ و النّظَرُ الي الامامِ المقسِطِ عبادَةٌ و النَّظَرُ اليَ الوالدين بِرَأفَةٍ و رحمةٍ عبادةٌ ... .

نزديك ترين شما به من در قيامت، راستگوترين، امانتدارترين، وفادارترين به عهد، خوش اخلاق ترين و نزديك ترين شما به مردم است.

اَقرَبُكُم غَدا مِنّى فِى المَوقِفِ اَصدَقُكُم لِلحَديثِ وَاَدَّاكُم لِلاَمانَةِ وَاوفاكُم بِالعَهدِ وَاَحسَنُكُم خُلقا وَاَقرَبُكُم مِن النّاسِ؛

بهشت مشتاق چهار زن است: مریم دختر عمران، آسیه دختر مزاحم و زن فرعون، خدیجه دختر خویلد و فاطمه (علیها السلام) دختر محمد (صلی الله علیه و آله )

اشتاقت الجنة الي اربع من النساء: مريم بنت عمران، وآسية بنت مزاحم زوجة فرعون وخديجة بنت‏ خويلد وفاطمة بنت محمد صلي الله عليه و آله

اي پسر جان! حكمت را بياموز تا به مقام شامخ شرافت برسي، چرا كه حكمت راهنماي دين است، و شرافت بخش غلام بر آزاد است، تهي دست را ارجمندتر از ثروتمند مي كند، و كوچك را بر بزرگ مقدّم مي دارد و فقير درمانده را در جايگاه پادشاهان قرار مي دهد، و بر شرافت انسان شريف مي افزايد، و آقايي آقا را زياد مي كند، و ثروتمند را ستوده مي نمايد، دين و زندگي بدون حكمت، گوارا نيست، و كار دنيا و آخرت، تنها در پرتو حكمت سامان مي يابد، مثال حكمت منهاي اطاعت از خدا، همچون پيكر بي روح، يا زمين بي آب است، همان گونه كه پيكر بدون روح و زمين بدون آب، نابسامان و بي نشاط است، هم چنين حكمت بدون اطاعت خدا بي سامان و بي نشاط مي باشد.

يا بُنَيَّ تَعَلَّمِ الْحِكْمَةَ تَشْرَفْ، فَاِنَّ الْحِكْمَةَ تَدُلُّ عَلَي الدِّينِ، وَ تُشَرِّفُ الْعَبْدَ عَلَي الْحُرِّ، وَ تَرْفَعُ الْمِسْكينَ عَلَي الْغَنِيّ، وَ تُقَدِّمُ الصَّغيرَ عَلَي الْكَبيرِ، وَ تُجْلِسُ الْمِسْكِينَ مَجالِسَ الْمُلُوكِ، وَ تَزيدُ الشَّرِيفَ شَرَفا، وَالسَّيِدَ سُؤْدَدا، وَالْغَنِيَّ مَجْدا.