پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: خداوند متعال در شب معراج به او گفت: اي احمد، آيا مي داني چگونه مي توان عابد حقيقي شد؟ حضرت پاسخ دادند؟ نمي دانم. خداوند فرمود: هر گاه هفت صفت در انسان جمع شود: 1) تقوائي كه او را از ارتكاب گناه باز دارد. 2) سكوتي كه مانع از پرداختن به آنچه به او مربوط نيست، گردد. 3) ترسي كه هر روز بر اشك و حزن او بيفزايد. 4) حيائي كه در خلوت و تنهائي پروا كند. 5) خوردن مال حلال كه براي ادامه حيات محتاج آن است. 6) دشمني دنيا، كه من آنرا دشمن دارم. 7) و دوستي با نيكان و صلحا از آن روي كه من آنها را دوست دارم.

قالَ رسولُ اللهِ ـ صلي الله عليه و آله ـ : قَالَ اللَّهُ تَعَالَي لَهُ فِي لَيلَةِ المِعرَاجِ يَا أَحمَدُ لَيسَ شَي‏ءٌ مِنَ العِبَادَةِ أَحَبَّ إِلَيَّ مِنَ الصَّمتِ وَ الصَّومِ فَمَن صَامَ وَ لَم يَحفَظ لِسَانَهُ كَانَ كَمَن قَامَ وَ لَم يَقرَأ فِي صَلَاتِهِ ... .

روز قيامت، شخصي را در پيشگاه خداوند مي آورند و نامه اعمالش را به او مي دهند، اما حسنات و كارهاي نيك خود را در آن نمي بيند، عرض مي كند: خدايا! اين كارنامه من نيست، زيرا طاعات و عبادات خود را در آن نمي بينم! خداوند به او مي گويد: پروردگارت نه خطا مي كند و نه فراموش، عمل تو به سبب غيبت كردن مردم برباد رفت، سپس شخص ديگري را مي آورند و نامه اعمالش را به او مي دهند، در آن طاعات و عبادات بسياري را مشاهده مي كند، عرض مي كند: خدايا! اين نامه اعمال من نيست، زيرا من اين همه عبادت را انجام نداده ام! خدا به او مي فرمايد: فلاني غيبت تو را كرد و به همين خاطر حسناتش را به تو دادم.

يُؤتي بأحدٍ يومَ القيامةِ يُوقَفُ بين يدي اللهِ و يُدفَع اليه كتابُه فلايَري حسناتِه ... .

هيچ چيزي اثر آن زودتر از صدقه آشكار نمي شود و هيچ چيزي براي مريض سودمندتر از صدقه نيست.

فلَيْسَ شيٌء اسرَعُ اجابَةً من الصّدَقَةِ و لا اجدي منفعَةً عَلَي المريضِ من الصّدقةِ.

هر گاه وارد شهري شديد از پياز آن جا بخوريد؛ زيرا با خوردن پياز آن شهر از امراض عمومي آنجا در امان هستيد.

إذا دَخَلْتُمْ بِلاداً فَكُلُوا مِنْ بَصَلِها يَطْرُدُ عَنْكُمْ وَباها.

خورن گلابي قلب ضعيف را قوي، معده را پاكيزه، دهان را خوشبو، ترسو را شجاع و فرزندان را نيكو مي گرداند.

اَكْلُ السَّفَرْجَلِ قُوَّةٌ لِلْقَلْبِ الضَّعيفِ وَ يطيبُ الْمِعْدَةَ وَ يَزيدُ في قوةِ الفُؤادِ وَ يُشَجّعُ الْجَبانَ وَ يُحْسِنُ الْوَلَدَ.

انار را با پيه و پرده هاي نازك روي دانه ها بخوريد، زيرا معده را ضد عفوني مي كند.

كُلُوا الرُّمّانَ بِشَحْمِهِ فَإنَّهُ دَبّاغٍ لِلْمعْدَةِ.

انجير بوي بد دهان را برده و استخوانها را محكم و رويش موها را زياد نموده، دردها را برطرف مي كند و با وجود آن احتياجي به دوا نيست.

اَلتّينُ يَذهَبُ بِالْبَخرِ وَ يَشُدُّ الْعَظْمَ وَ يُنْبِتُ الشَّعْرَ وَ يَذْهَبُ بِالدّاءِ وَ لايَحْتاجُ مَعَهُ إلي دَواء.

برنج غذاي خوبي است؛ ما مريضهاي خود را با خوراندن برنج مداوا مي كنيم

نِعْمَ الطَّعامُ الأرُزُ وَ إنّا لَنُداوي بِهِ مَرْضانا.

اگر پنير و گردو با هم خورده شوند، در هر کدامشان شفائي است و اگر هر كدام جداگانه خورده شوند، در هر کدامشان درد و مرضي است.

اَلْجُبُنُ وَ الْجَوْزُ في كُلِّ واحِدٍ مِنْهُما شِفاءً وَ إنِ افْتَرَقا في كُلِّ واحِدٍ مِنْهُما داءٌ.

خربزه بخوريد كه در آن ده فايده جمع است و آن قارچ (دنبل) زمين است كه هيچ درد و ناراحتي نمي آورد، هم خوردني و هم نوشيدني است، هم ميوه و هم سبزي است، و نيز پاک و اصلاح كننده است، قوه جنسي را زياد و مثانه را شستشو مي دهد و بر بول مي افزايد.

كلوا البطّيخ فَإنَّ فيهِ عشر خصالٍ مُجْتَمَعَةٍ وَ هُوَ شَحْمَةُ الأرْضِ لا داءَ فيهِ وَ لا غائِلَةَ وَ هُوَ طَعامٌ وَ شَرابٌ وَ فاكِهَةٌ وَ رَيْحانٌ وَ هُوَ اِشْنانٌ وَ اُدَمٌ وَ يَزيدُ فِي الْباهِ وَ يُغَسِّلُ الْمَثانَةَ وَ يَدُرُّ الْبَوْلَ.

بر شما باد به خوردن شغلم و (از آن غذا درست كنيد) و آن را به غير دوستدار آن نشان ندهيد. هر كسي در بدنش ريشه اي از مرض جذام (سرطان) را دارد، با خوردن آن ريشه و زمينه ابتلا به آن از بين رفته و ذوب مي شود.

عَلَيْكُمْ بِالشَّلْجَمِ فَكُلُوهُ وَ اَديمُوا اَكْلَهُ (اُغذُوهُ) وَ اكْتُمُوهُ اِلا عَنْ اَهْلِهِ فَما مِنْ اَحَدٍ وَ بِهِ عِرْقٌ مِنَ الْجُذامِ، فَاَذيبُوهُ بِاَكْلِهِ.

عسل شفاي هر دردي است و هيچ درد و آسيبي در آن نيست. خوردن آن صفرا را تقليل داده و كار قلب را آسان مي سازد.

اَلْعَسَلُ شِفاءٌ مِنْ كُلِّ داءٍ وَ لا داءَ فيهِ يَقِلُّ البَلْغَمَ وَ يَجْلُو الْقَلْبَ.

بر شما باد به خوردن مويز؛ زيرا تلخي دهان و بلغم را برطرف، اعصاب را قوي، فرسودگي و خستگي را برطرف، اخلاق را خوب، نفس را راحت، بوي بد دهان را از بين برده و رنگ پوست را طراوت مي بخشد.

عَلَيْكُمْ بِالزَّبيبِ فَاِنَّهُ يَكْشِفُ الْمُرَّةَ وَ يَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَ يَشُدُّ العَصَبَ وَ يَذْهَبُ بِالأعْياءِ و يُحْسِنُ الخُلْقَ و يطيبُ النَّفَسَ وَ يَذْهَبُ بِالْفَمِ وَ يَصْفَي اللَّوْنَ.

بر حذر باش از شوخي و مزاح ( بي جا ) چون كه نور ايمان را از بين مي برد و جوانمردي و آبرو را سبك و بي اهميّت مي گرداند.

اِيّاكَ وَ الْمِزاحَ، فَاِنَّهُ يَذْهَبُ بِنُورِ ايمانِكَ، وَ يَسْتَخِفُّ مُرُوَّتَكَ.

انجام نمازهاي مستحبّي، هر مؤمني را به خداوند متعال نزديك مي نمايد.

صَلوةُ النّوافِلِ قُرْبانٌ اِلَي اللهِ لِكُلِّ مُؤمِن.