وسيله تزكيه و پاكسازى اخلاق، ادب نيكو است.

سبب تزكية الاخلاق حسن الادب.

صلاح عقل، ادب است.

صلاح العقل الادب.

جوينده ادب، دور انديش‏تر از جوينده طلا است.

طالب الادب احزم من طالب الذّهب.

طلب كردن ادب، زيبايى حسب است.

طلب الادب جمال الحسب.

بر تو باد به ادب، كه آن زيور حسب است.

عليك بالادب فانّه زين الحسب.

هر چيزى ادب (خاص) خود را دارد.

لكلّ امر ادب.

هر حسب و افتخارى پايان پذيرد مگر عقل و ادب.

كلّ الحسب متناه الّا العقل و الادب.

ادب اندك، بهتر است از نسب بسيار.

قليل الادب خير من كثير النسب.

هر چيزى نيازمند عقل است و عقل نياز به ادب دارد.

كلّ شي‏ء يحتاج الى العقل، و العقل يحتاج الى الادب.

براى ادب كردن خويشتن، همان پرهيز كردن از آنچه را براى ديگران خوش ندارى تو را كافى است.

كفاك مؤدّبا لنفسك تجنّب ما كرهته من غيرك.

كسى كه ادبش كم شد بديهايش بسيار است.

من قلّ ادبه كثرت مساويه.

كسى كه حسبش او را بر زمين نشاند (و سبب كمال و فضيلت او نگردد) ادبش او را برخيزاند (و به جايگاه عالى رساند).

من قعد به حسبه نهض به ادبه.

كسى كه بیادبیاش او را پس اندازد (و جايگاهى در مردم نداشته باشد) حسب سنگينش نمیتواند او را مقدّم (بر ديگران) دارد.

من اخّره عدم ادبه، لم يقدّمه كثافة حسبه.

كسى كه پستى ادبش او را بر زمين اندازد، شرافت حسبش او را بلند نگرداند.

من وضعه دناءة ادبه لم يرفعه شرف حسبه.

كسى كه شيدا و شيفته ادب باشد بديهايش اندك شود.

من كلف بالادب قلّت مساويه.