ايمان، يك درجه از اسلام بالاتر است; تقوي نيز، يك درجه از ايمان بالاتر; يقين، يك درجه از تقوي بالاتر و برتر مي باشد و درجه اي كمتر از مرحله يقين در بين مردم ثمره بخش نخواهد بود.

الإيمانُ فَوْقَ الاْسْلامِ بِدَرَجَة، وَالتَّقْوي فَوْقَ الإيمانِ بِدَرَجَة، وَ الْيَقينُ فَوْقَ التَّقْوي بِدَرَجَة، وَ ما قُسِّمَ فِي النّاسِ شَيْيءٌ أقَلُّ مِنَ الْيَقينِ.

كسي كه در هيچ چيزي به مردم اميدي نداشته باشد و حاجات خود را به خدا واگذار نمايد خداوند همه حاجات او را اجابت مي كند.

من لم يَرجُ الناسَ في شيءٍ و ردَّ أمرُهُ الي اللهِ عزّوجلّ في جميع امورِهِ، استجابَ الله عزّوجلّ لَهُ في كلّ شيءٍ.

هديه دادن، محبّت مى آورد و برادرى را نگه مى دارد و كينه و دشمنى را مى برد . براى يكديگر هديّه ببريد تا دوستدار هم شود .

الهَدِيَّةُ تُورِثُ المَوَدَّةَ ، وتَجدُرُ حديث الاُخُوَّةَ ، وتُذهِبُ الضَّغينَةَ ، تَهادُوا تَحابُّوا .

همانا مؤمن در اين دنيا هر مقداري كه دين و ايمان داشته باشد به همان اندازه مورد امتحان و آزمايش قرار مي گيرد.

إنَّما يَبْتَلِي الْمُؤمِنُ فِي الدُّنْيا عَلي قَدْرِ دينِهِ.

خداوند متعال مي فرمايد: دارائي و فرزندان، زيور زندگي اين جهانند، هشت ركعتي كه بنده در آخر شب مي خواند، زيور آخرت است.

إن اللهَ عزّوجّل يقول: المال و البنون زينة الحيوة الدّنيا إِنّ الثماني رَكَعاتُ يُصَلّيها العبدُ آخِرَاللّيل زينةُ الآخرةِ.

ايمان بر چهار ركن استوار است: توكّل بر خدا، واگذاري كارها به پروردگار، تسليم امر و فرمان خدا بودن و راضي بودن به قضايِ الهي.

الايمانُ علي أربعة أركانٍ: اَلتوكّلُ علي الله، و التفويضُ اِليَ اللهِ، و التسليمُ لأمرِ اللهِ و الرّضا بقضاءِ اللهِ.

كامل ترين شما از نظر ايمان، نيكوترين شما از حيث اخلاق است.

اكمَلُكُم ايماناً أحسَنُكُم خُلقاً.

كسي كه برادرش را (و هركس كه در مسير راه بدون وسيله است) سوار وسيله نقليه خود كند خداوند متعال او را در قيامت سوار شتري از شترهاي بهشتي مي گرداند و به بر ملائكه مباهات و افتخار مي كنند.

مَنْ حَمَلَ أخاهُ عَلي رَحْلِهِ بَعَثَهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ إلي الْمَوْقِفِ عَلي ناقَةِ مِنْ نُوْقِ الْجَنَّةِ يُباهي بِهِ الْمَلائِكَةَ.

فاطمه جان !روز قيامت هر چشمى گريان است ؛ مگر چشمى كه در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، كه آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود.

يا فاطِمَةُ! كُلُّ عَيْنٍ باكِيَهٌ يَوْمَ الْقيامَةِ اِلاّ عَيْنٌ بَكَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَينِ فَاِنِّها ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعيمِ الْجَنّةِ.

ای احمد! هیچ عبادتی نزد من محبوب‌تر از خاموشی و روزه نیست؛ پس اگر کسی روزه بگیرد، ولی مراقب زبان خود نباشد، مانند کسی است که به نماز بایستد ولی در آن قرائت نداشته باشد.

یا أحمَدُ، لَیْسَ شَیْءٌ مِنَ العِبادَةِ أحَبَّ إلَیَّ مِنَ الصَّمْتِ والصَّوْمِ، فَمَن صامَ ولَمْ یَحْفَظْ لِسانَهُ کانَ کَمَن قامَ ولَمْ یَقْرَأ فی صَلاتِهِ.

O Ahmad! For me No worship is dearer than silence and fast; so he who is on a fast, but doesn’t take care his tongue, is like to a praying one who says his prayer without qira’at .

من كُشته اشكم . هيچ مؤ منى مرا ياد نمى كند مگر آنكه (بخاطر مصيبتهايم ) گريه مى كند.

اَنا قَتيلُ الْعَبْرَةِ , لا يَذْكُرُنى مؤ مِنٌ اِلاّ بَكى .

( ضمن جواب سؤال هاي پادشاه روم) آن هفت موجودي كه بدون خلقت در رحم مادر، آفريده شده اند، عبارتند از: حضرت آدم و همسرش حوّاء و كلاغي كه براي راهنمائي دفن هابيل آمد و گوسفندي كه براي قرباني به جاي حضرت اسماعيل آمد و شتري كه خداوند براي پيامبرش، حضرت صالح فرستاد و عصاي حضرت موسي و هفتمين موجود آن پرنده اي بود كه توسّط حضرت عيسي آفريده شد.

سَبْعَةُ أشْياء لَمْ تُخْلَقْ في رَحِم: فَأوّلُها آدَمُ( - عليه السلام - )، ثُمَّ حَوّاء، وَ الْغُرابُ، وَ كَبْشُ إبْراهيم( - عليه السلام - )، وَ ناقَةُ اللهِ، وَ عَصا مُوسي (- عليه السلام -)، وَ الطَّيْرُالَّذي خَلَقَهُ عيسيبْنُ مَرْيَم (عليهما السلام).

هركس مردم را عيب جوئي كند و عيوب آنان را بازگو نمايد و سرزنش كند، ديگران او را متهّم به غير واقعيّات مي كنند.

مَنْ رَمَي النّاسَ بِما فيهِمْ رَمَوْهُ بِما لَيْسَ فيِهِ.

هم نشيني با صالحان انسان را به سوي صلاح و خير مي كشاند; و معاشرت و هم صحبت شدن با علماء، سبب افزايش شعور و بينش مي باشد.

مُجالَسَةُ الصَّالِحيِنَ داعِيَةٌ إلي الصَّلاحِ، وَ أَدَبُ الْعُلَماءِ زِيادَةٌ فِي الْعَقْلِ.

: حسن و حسین بعد از من و پدرشان بهترین اهل زمین‌اند و مادرشان برترین زنان اهل زمین است.

- : الحسنُ و الحسینُ خیرُ اهلِ الارضِ بَعدِی و بعدَ اَبِیهما و اُمُّهما اَفْضَلُ نِساءِ اهلِ الارض.