امر خداوند، قضا و حكمت است.

اَمْرُهُ قَضاءٌ و حكمةٌ.

داناترین مردم کسی است که دانش دیگران را به دانش خود بیفزاید.

أعْلَمُ النّاسِ مَن جَمَعَ عِلْمَ النّاسِ إلی عِلْمِهِ.

The wisest man is he who adds other`s knowledge to his knowledge.

هرگاه به مشورت نيازمند شدى، نخست به جوانان مراجعه نما، زيرا آنان ذهنى تيزتر و حدسى سريع تر دارند. سپس (نتيجه) آن را به نظر ميان سالان و پيران برسان تا پيگيرى نموده، عاقبت آن را بسنجند و راه بهتر را انتخاب كنند، چرا كه تجربه آنان بيشتر است.

اِذَا احتَجتَ اِلَى المَشوَرَةِ فى اَمرٍ قَد طَرَاَ عَلَيكَ فَاستَبدِهِ بِبِدايَةِ الشُّبّانِ، فَاِنَّهُم اَحَدُّ اَذهانا وَ اَسرَعُ حَدسا، ثُمَّ رُدَّهُ بَعدَ ذلِكَ اِلى رأي الكُهولِ وَ الشُيوخِ لِيَستَعقِبوهُ وَ يُحسِنُوا، الاختيار لَهُ، فَاِنَّ تَجرِبَتَهُم اَكثَرُ؛

هر شخصي كه حقّ والدينش محمّد (صلي الله عليه وآله وسلم)، و علي - عليه السلام - را كه با شرافت و با فضيلت ترين انسان ها هستند، بشناسد و ـ در تمام امور زندگي ـ از ايشان تبعيّت و اطاعت كند; در قيامت به او خطاب مي شود: هر قسمتي از بهشت را كه خواستار باشي، مي تواني انتخاب كني و در آن وارد شوي.

مَنْ عَرَفَ حَقَّ أَبَوَيْهِ الاْفْضَلَيْنِ مُحَمَّد وَ عَلي، و أطاعَهُما، قيلَ لَهُ: تَبَحْبَحْ في أيِّ الْجِنانِ شِئْتَ.

اي فرزند آدم، بياد آور لحظات مرگ و خواب گاه خود را در قبر، همچنين بياد آور كه در پيشگاه خداوند قرار خواهي گرفت و اعضاء و جوارحت بر عليه تو شهادت خواهند داد، در آن روزي كه قدم ها لرزان و لغزان مي باشد.

يَا ابْنَ آدَم! اُذْكُرْ مَصْرَعَكَ وَ مَضْجَعَكَ بَيْنَ يَدَي اللهِ، تَشْهَدُ جَوارِحُكَ عَلَيْكَ يَوْمَ تَزِلُّ فيهِ الْأقْدام.

وقتى در برادر(دینی) خود سه صفت ديدى به او اميدوار باش، حيا و امانت داری و راستگویی و اگر آن ها را ندیدی به او اميد نداشته باش‏

إذا رأيت من أخيك ثلاث خصال فارجه: الحياء و الأمانة و الصّدق و إذا لم ترها فلا ترجه‏

بدانيد كه همانا آن كسي كه از ما (مهدي - عجل الله تعالي فرجه الشريف -) فتنه هاي آينده را دريابد، با چراغي روشن در آن گام مي نهد و بر همان سيره و روش صالحان (پيامبر و ائمه) رفتار مي كند.

الا و انَّ من أدرَكَها منّا يَسرِي فيها بِسراجٍ مُنيرٍ و يَحذُو فيها علي مثال الصالحين.

صبر، يا صبر بر مصيبت است يا بر اطاعت خدا و يا در مقابل معصيت، كه قسم سوم از دو قسم ديگر با ارزش تر مي باشد.

الصَّبرُ امّا صبرٌ علي المصيبَةِ أو علي الطّاعَةِ أو عَنِ المَعصيةِ و هذا القسمُ الثالثُ أعلي دَرَجةً من القسمينِ الأوّلينِ.

برتو باد به فراگيري علم، همانا كه علم دوست مؤمن است و بردباري وزير او و عقل راهنمايش و عمل سرپرست او و رفق و مدارا پدر او و ملايمت با ديگران برادر او و صبر، امير سپاهيان او است.

عليكَ بالعلم ِفانّ العِلْم خليلُ المؤمِنِ و الحلمَ وزيرُهُ والعقلَ دليلُهُ و ... و الصّبر اميرُ جنودِهِ.

صبر نيكو است وليکن براي فقرا نيكوتر است.

الصّبرُ حَسَنٌ و لكن في الفقراءِ أحسَنُ.

بنياد محكمي كه بر روي تقواست، هرگز تباه نشود و كاشته قومي كه ريشه در تقوا دارد، هرگز تشنه نشود.

لا يهلك علي التقوي سنخُ اصلٍ و لا يَظمأ عليها زرعُ قومٍ.

پاداش مجاهد شهيد از انسان پاكدامني كه مي تواند گناه كند، ولي بر اثر پاكدامني از آن پرهيز مي كند، بيشتر نيست و چه بسا كه انسان پاكدامن و عفيف در شمار فرشتگان الهي باشد.

مَالْمُجاهِدُ الشَّهِيدُ عِنْدَ اللهِ بِأعْظَمَ أجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَكادَ الْعَفِيفُ أنْ يَكُونَ مَلَكاً مِنَ الْمَلائِكَةِ.

ارزش مرد بقدر همت و پاكدامني او بقدر غيرت اوست.

قَدرُ الرَّجُلِ عَلي قَدْرِ هِمَّتِهِ ... وَ عِفَّتُهُ عَلي قَدْرِ غَيرَتِهِ.

كسي كه نفس خود را گرامي بدارد، شهوات و خواستهاي نفساني در پيش او حقير و بي ارزش خواهد بود.

مَنْ كَرُمَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ هانَتْ عَلَيْهِ شَهَواتُهُ.

وقتي دسترسي به حلال ميسر شود، شهوت دروني كمتر ميشود.

إذا كَثُرَتْ المَقْدِرَةُ قَلَّتِ الشَّهْوَةُ.