سپاسگزارى و شكر تو در برابر افرادى همانند خود، به اين است كه برادرى را نيكو كنى.

شكر نظيرك بحسن الاخاء.

چه هولناك است پروردگار آنچه را مشاهده میكنيم از ملكوت تو، و چه كوچك است اين در جنب آنچه پنهان است بر ما از سلطنت بزرگ تو.

ما أهول اللّهم ما نشاهده من ملكوتك، و ما أحقر ذلك فيما غاب عنّا من عظيم سلطانك.

به راستى كه خود رأى و مستبد خطا كار است.

قد أخطأ المستبدّ.

يارى كن برادر خود را بر هر حالى، و برو به همراه او هر كجا برود.

ساعد اخاك على كلّ حال و زل‏ معه حيثما زال.

به راستى كه علم خداى سبحان باطنها و نهانها را فرا گرفته و برونها را شماره كرده است.

قد احاط علم اللَّه سبحانه بالبواطن، و احصى الظّواهر.

كسى كه خود رأى است، بلغزد.

من استبدّ برأيه زلّ.

چه بسا برادرى كه مادر تو او را نزاييده (بلكه بر اثر صميميت در دوستى برادر تو شده)

ربّ اخ لم تلده امّك.

به راستى كه دوستان خدا بيشتر از مردم ديگر به ياد او هستند و شكر و سپاسشان از ديگران پا بر جا تر و صبر و شكيبائيشان بر بلاى او بزرگتر است

انّ أولياء اللَّه لاكثر النّاس له ذكرا و ادومهم له شكرا و اعظمهم على بلائه صبرا.

كسى كه استبداد رأى دارد، پايمال كردن او بر دشمنانش آسان باشد.

من استبدّ برأيه خفّت وطأته على اعدائه.

چه بسا فاميلى كه دوست نيست.

ربّ عشير غير حبيب.

به راستى كه امر به معروف و نهى از منكر نه مرگ كسى را نزديك میكنند، و نه از روزى كسى میكاهند، ولى پاداش را دو چندان كرده و اجر را بزرگ گردانند، و بهتر از اين دو آن سخنى است كه در راه خدا و در مسير دفاع از عدالت در برابر پيشواى ستمگرى گفته شود.

انّ الامر بالمعروف و النّهى عن المنكر لا يقرّبان من اجل و لا ينقصان من رزق، لكن يضاعفان الثّواب و يعظمان الاجر، و افضل منهما كلمة عدل عند امام جائر.

كسى كه استبداد رأى داشته باشد خود را به خطر انداخته و در معرض نابودى قرار دهد.

من استبدّ برأيه خاطر و غرّر.

بدترين همسالان و همدمان كسى است كه شك و ترديدش در كارها زياد باشد.

شرّ الاتراب الكثير الارتياب.

آدم بدكار را به وسيله كار نيك خود اصلاح كن، و با سخن زيبايت ديگران را به كار خير رهنمون باش.

أصلح المسیء بحسن فعالك و دلّ على الخير بجميل مقالك.

خود رأى نباش كه هر كه خود رأى شد نابود گشت.

لا تستبدّ برأيك فمن استبدّ برأيه هلك.