من آخرين وصيّ پيغمبر خدا هستم به وسيله من بلاها و فتنه ها از آشنايان و شيعيانم دفع و برطرف خواهد شد.

أنَا خاتَمُ الاَْوْصِياءِ، بي يَدْفَعُ الْبَلاءُ عَنْ أهْلي وَ شيعَتي.

کسي که دوست مي دارد از اصحاب امام قائم بشمار آيد، پس در انتظار بسر ببرد و ورع و پارسايي را پيشه خود سازد و به محاسن اخلاق بپردازد، اين چنين کسي را منتظر گويند و اگر بميرد در حاليکه امام خود را زيارت نکرده باشد، پاداش وي بسان کساني است که در رکاب امام حضور دارند.

مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَکونَ مِنْ أَصْحابِ الْقائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَلْيَعْمَلُ بِالْوَرَعِ وَمَحاسِنِ الْأَخْلاقِ وَهُوَ مَنْتَظِرٌ فَاِنْ ماتَ وَقامَ الْقائِمُ بَعْدَهُ کانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکهُ.

خداوند متعال، از صلب حسين 9 نفر از ائمه و پيشوايان را بدنيا خواهد آورد، آنگاه که جهان در هرج و مرج فرو رود و فتنه ها دست به دست هم دهند و راههاي جامعه بسته شود و وقتي که برخي از فتنه جويان به ياري يکديگر بشتابند، بزرگ به کوچک ترحم نکنند و کوچک براي بزرگ احترام نگذارد (در اين هنگام) خداوند متعال «مهدي» ما يعني نهمين فرزند امام حسين را مبعوث خواهد ساخت، او دژهاي گمراهي را فتح نموده و دلهاي غافلان را بيدار خواهد ساخت. حرکت و قيام او ماهيت ديني خواهد داشت همان ديني که من در آغاز آن قيام کرده ام، وي زمين را پر از عدل و داد خواهد ساخت چنانچه پر از ظلم شده باشد.

... يُخْرِجُ اللهُ مِنْ صُلْبِ الْحُسَيْنِ - عليه السّلام - تِسْعَةً مِنَ الْأئِمَّةِ اُمَناءَ مَعْصُومُونَ مِنّا مَهْدِيُّ هذِهِ الْأُمَّةِ إذا صارَتْ الدُّنْيا هَرَجاً و مرجاً وَ تَظاهَرَتْ الْفِتَنُ وَتَقَطَّعَتِ السُّبُلُ ... .

مهدي (موعود (عج)) هنگام نماز عشا در مکه در حالي که پرچم رسول الله بر دست و پيراهن او را در بدن و شمشير وي را با خود دارد، ظهور مي کند و با او نشانه ها و نورانيت و بيان ويژه اي است.

يَظْهَرُ الْمَهْدِيُّ بِمَکةَ عِنْدَ الْعِشاءِ مَعَهُ رايَةُ رَسُولِ اللهِ - صلَي الله عليه وآله - وَقَمِيصُهُ وَسَيْفُهُ وَعَلاماتٌ وَ نُورٌ وَبيانٌ.

هنگام ظهور، عيسي مسيح - عليه السّلام - به زمين باز مي گردد و از بالاي سرش قطره هاي آب فرو مي ريزد ولي باو اصابت نمي کند و وي را تر نمي سازد. و مسيح کسي است که صليب را مي شکند، خوک را مي کشد و اموال را تقسيم مي کند و در حکومت مهدي - عليه السّلام - امنيت ويژه اي در زمين حکم فرماست به گونه اي که شير با شتر و پلنگ با گاو و گرگ با گوسفند، زندگي مي کنند. بچه ها با مارها ببازي مشغول مي شوند و هيچ كدام به ديگري گزندي نمي رسانند و عيسي - عليه السّلام - چهل سال زندگي مي کند و سپس مي ميرد و مسلمين بر او نماز مي خوانند و دفنش مي کنند.

يَنْزِلُ عِيسي بْنُ مَرْيَمَ - عليه السّلام - إِلي الْأَرْضِ وَ کأَنَّ رَأْسَهُ يَقْطُرُ وَلَمْ يُصِبْهُ بَلَلٌ وَ إِنَّهُ يَکسِرُ الصَّلِيبَ وَيَقْتُلُ الْخِنْزِيرَ وَ يُفيضُ الْمالَ ... .

گفتار حضرت لوط - عليه السّلام - درباره قومش که فرمود: «اي کاش مرا قوتي و يا پناهگاهي امن و استوار بود تا از شرّ شما محفوظ مي ماندم» آرزويي است در حيطه قدرت قائم مهدي و استواري يارانش که عبارتند از رکن شديد، هر يک از ياران مهدي - عليه السّلام - داراي قدرت چهل مرد هستند، دلهاي آنها از فولاد محکم تر است، اگر بر کوهها بگذرند کوهها درهم فرو ريزند و دست از شمشيرهاي خود برنمي دارند تا آنکه خدا از آنان راضي شود.

ما کانَ قَوْلُ لُوطٍ - عليه السّلام - لِقَوْمِهِ «لَوْ اَنَّ لِي بِکمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلي رُکنٍ شَدِيدٍ» (سورة هود، آيه 80) إِلاّ تَمَنِّياً لِقُوّةِ الْقائِمِ الْمَهْدِيِّ وَشِدَّةِ أَصْحابِهِ وَهُمْ الرُّکنُ الشَّدِيدُ ... .

انتظار فرج از برترین اعمال است.

اِنتِظارُ الفَرَجِ مِن أَعظَمِ الْعَمَلِ

مردمی از مشرق قيام می‌كنند و زمينۀ حكومت مهدی (عليه‌‌‌‌السلام) را فراهم می‌كنند.

يَخرُجُ نَاسٌ مِنَ المَشرِقِ فَيُوَطِّئوُنَ لِلمَهديِّ سُلطانَهُ.

A people from the east will arise and prepare the way for the government of Mahdī (p.b.u.h.).

ظهور واقع نخواهد شد، مگر به إذن خدای متعال، پس از آنکه زمانی دراز بگذرد، دلها سخت شود و بیداد زمین را پر کند.

فَلا ظُهُورَ إلاّ بَعْدَ إذْنِ اللهِ تَعالىَ ذِكْرُهُ وَذلِكَ بَعْدَ طُولِ الأمَدِ وَقَسْوَةِ القُلوُبِ وَامْتِلاءِ الأرْضِ جَوْراً.

The reappearance will not occur unless Allah permits it; and that will be after the passing of a long term, the hardening of the hearts and the filling of the earth with tyranny.

من آن كسي هستم كه در آخر زمان با اين شمشير - ذوالفقار - ظهور و خروج مي كنم و زمين را پر از عدل و داد مي نمايم همان گونه كه پر از ظلم و جور شده است.

أنَا الَّذي أخْرُجُ بِهذَا السَيْفِ فَأمْلاَ الاَْرْضَ عَدْلا وَ قِسْطاً كَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً.

همانا كسي كه در زمان غيبت بر آزار و اذيت و تكذيب كردن ها صبر كند، همانند كسي است كه با شمشير در كنار رسول خدا - صلّي الله عليه و آله - مبارزه مي كند.

امّا انَّ الصابِرَ في غيبتِهِ علي الاذي و التكذيبِ بمنزلةِ المجاهدِ بالسيف بينَ يَدَي رسول الله - صلّي الله عليه و آله -.

ام هاني گويد به امام باقر - عليه السّلام - عرضه داشتم، معني كلام خداوند در آيه «فلا اقسم بالخُنَّس» (تكوير، 15) چيست؟ حضرت فرمود: اي ام هاني اين آيه درباره امامي است كه خود را از سال 260 پنهان نموده (بگونه اي كه مردم او را نمي شناسند). سپس مانند شهابي درخشنده در شب تاريك، ظهور مي كند پس اگر تو آن زمان را درك كردي چشمت روشن.

عن ام هاني قال: قلت لابي جعفر - عليه السّلام - ما معني قولِ الله تعالي «فلا اقسم بالخُنَّس»؟ قال لي: ‌يا ام هاني امام يَخنِسُ سَنَةَ ستينَ و مأتينِ ثم يَظهَرُ كالشهاب يتَوقَد في الليلة الظلماء فان ادركتِ زمانه قرَت عينُك.

زماني كه كنيز امام حسن عسکري (نرجس خاتون) حامله شد، امام - عليه السّلام - فرمود: بزودي پسري را حمل مي كني كه اسم او محمد است و او امام بعد از من است.

لَمّا حَمَلَتْ جاريةُ ابي محمد - عليه السّلام - قال: سَتُحمِلينَ ذَكَراً و اسمُهُ محمدٌ و هو القائم من بعدي.

همانا مردم زمان غيبت كه امامت او را پذيرفته اند و منتظر ظهور اويند، برتر از افراد همه زمانها هستند.

ان اهل زمان غيبة، القائلون بامامتِه، المنتَظرون لظُهورِهِ افضَلُ اهل كلِ زمانٍ.

پيامبر اكرم در مريضي (اي كه منجر به شهادتشان شد) به حضرت فاطمه - عليها السلام - فرمود: قسم به آن كسي كه جانم در دست اوست، حتماً مهدي و هدايت گري براي اين امت مي آيد و قسم به خدا او فرزند تو است.

قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله - لِفاطمة في مرضِهِ: و الّذي نفسي بيده لابُدَّ لِهذِهِ الاُمَّةِ مِن مهديٍ و هو واللهِ مِن وُلدِكِ.