به راستي كه دل در درون سينه بي قرار است و به دنبال حق مي گردد و چون به آن رسيد، آرام و قرار مي گيرد.

اِنَّ الْقَلْبَ لَيَـتَجَلْجَلُ فِي الْجَوْفِ يَطْلُبُ الحَقَّ فَاِذا اَصابَهُ اطْمَاَنَّ وَ قَرَّ.

هركس خدا را بشناسد، (در عمل و گفتار) او را دوست دارد و كسي كه دنيا را بشناسد آن را رها خواهد كرد.

مَنْ عَرَفَ اللّهَ أحَبَّهُ، وَ مَنْ عَرَفَ الدُّنْيا زَهِدَ فيها.

انسان برای معیشت چاره ای جز تلاش ندارد، پس سعی و تلاش را رها مکن

لَیْسَ لِلنَّاسِ بُدٌّ مِنْ طَلَبِ مَعاشِهِمْ فَلاتَدَعِ الطَّلَبَ

هر که قدر خویش بشناسد نابود نخواهد شد

مَا هَلَکَ امْرُؤٌ عَرَفَ قَدْرَهُ

(در آخرين روزهاي عمر پر بركتش ضمن وصيّتي به اسماء ) من بسيار زشت و زننده مي دانم كه جنازه زنان را پس از مرگ با انداختن پارچه اي روي بدنش تشييع مي كنند. و افرادي اندام و حجم بدن او را مشاهده كرده و براي ديگران تعريف مي نمايند. مرا بر تختي كه اطرافش پوشيده نيست و مانع مشاهده ديگران نباشد قرار مده ـ بلكه مرا با پوشش كامل تشييع كن ـ، خداوند تو را از آتش جهنّم مستور و محفوظ نمايد.

إنّي قَدِاسْتَقْبَحْتُ ما يُصْنَعُ بِالنِّساءِ، إنّهُ يُطْرَحُ عَلي الْمَرْئَةِ الثَّوبَ فَيَصِفُها لِمَنْ رَأي، فَلا تَحْمِليني عَلي سَرير ظاهِر، اُسْتُريني، سَتَرَكِ اللّهُ مِنَ النّارِ.

همانا أعمال اين امّت، در هر صبحگاه بر خداوند متعال عرضه مي گردد.

إنَّ اَعْمالَ هذِهِ الاُْمَّةِ ما مِنْ صَباح إلاّ و تُعْرَضُ عَلَي اللهِ تَعالي.

شرک، موجب هلاکت است

سَبَبُ الهَلاک اَلشِّرک.

بعد از معرفت به خداوند چيزي محبوب تر از دور نگه داشتن شكم و عورت ـ از آلودگي ها و هوسراني ها و گناهان ـ نيست، و نيز محبوبترين كارها نزد خداوند مناجات و درخواست نيازمنديها به درگاهش مي باشد.

ما مِنْ شَيْيء أحبُّ إلي اللّهِ بَعْدَ مَعْرِفَتِهِ مِنْ عِفَّةِ بَطْن وَفَرْج، وَما شَيْيءٌ أَحَبُّ إلي اللّهِ مِنْ أنْ يُسْألَ.

سرگرمی داشته باشید و تفریح کنید؛ چراکه خوش نمی‌دارم در دین شما درشتی و سختی دیده شود.

إلهَو وَالعَبوا فَإنّی أکْرَهُ أنْ یُریٰ فی دینِکُمْ غَلظَةً.

ستم و حق کشي در وصيت، از گناهان کبيره است.

الحيف في الوصية من الکبائر.

خداوند راضي نشد که کار تعيين ارث را به فرشته اي مقرب يا پيامبري مرسل واگذارد، بلکه موضوع تقسيم ما ترک را شخصاً به عهده گرفت و حق هر حقداري را به او داد.

إن الله لم يرض بملک مقرب و لا نبي مرسل حتي تولي قسم الترکات و أعطي کل ذي حق حقه.

ميراثي براي قاتل نيست.

لا ميراث للقاتل.

وجود شخص مؤمن براي ديگر مؤمنين بركت و سبب رحمت مي باشد و نسبت به كفّار و مخالفين حجّت و دليل است.

الْمُؤْمِنُ بَرَكَةٌ عَلَي الْمؤْمِنِ وَ حُجَّةٌ عَلَي الْكافِرِ.

بدي و شرارت، مجمع همه عيب هاي زشت است.

اَلشَّرُّ جَامِعُ مَسَاوِئِ العُيُوبِ.

همانا تنها كسي كه ثواب مي دهد و عِقاب مي كند و كارها را در همان لحظه يا در آينده پاداش مي دهد، خداوند خواهد بود.

اِنّ اللّهَ هُوَ الْمُثيبُ وَالْمُعاقِبُ وَالْمُجازي بِالاَْعْمالِ عاجِلاً وَآجِلاً.