به درستى نرسد كار كسى كه حوصله و تأنّى در كار ندارد.

لا اصابة لمن لا أناة له.

كم است كسى كه غذاى بسيار خورد و بيمار نگردد.

قلّ من اكثر من الطّعام فلم يسقم.

تولّد آفتها از ساعتها است (و هر ساعتى ممكن است آفتى را بزايد).

من السّاعات تولّد الافات.

حوصله و تأنّى در كار موجب رسيدن به درستى در آن كار است.

الاناة اصابة.

چگونه پاك و صاف گردد فكر و انديشه كسى كه سيرى و پرخورى را ادامه میدهد.

كيف تصفو فكرة من يستديم الشّبع.

سلامت در تأنّى و پر حوصله بودن است.

فى الأناة السّلامة.

كسى كه زياد كند سيرى خود را پر خورى و امتلاء او را به رنج اندازد.

من زاد شبعه كظّته البطنة.

خوراكى را كم كن تا بيمارى را كم كنى.

اقلل طعاما تقلل سقاما.

پشت گرمى كار در تأنّى و حوصله كردن در آن است.

فى التّأنّى استظهار.

پر خورى كه انسان را به رنج اندازد از زيركى و دريافت نيز او را باز دارد.

من كظّته البطنة حجبته عن الفطنة.

كم خورى از بسيارى از بيماريهاى تن جلوگيرى كند.

قلّة الاكل يمنع كثيرا من اعلال الجسم.

بر تو باد به تأنّى كه به راستى كسى كه تأنّى به خرج دهد به موفقيّت در كار شايسته است.

عليك بالاناة فانّ المتأنّى حرىّ بالاصابة.

كسى كه همتش به خوراك ورودى شكمش باشد ارزشش نيز همان است كه از آن خارج شود.

من كانت همّته ما يدخل بطنه كانت قيمته ما يخرج منه.

كم خورى از پارسايى و پرهيزكارى است، و پرخورى از اسراف و زياده روى است.

قلّة الاكل من العفاف و كثرته من الاسراف.

پيوند ده شتابت را به تأنّى، و سطوت و وقار خود را به نرمى، و شرّ خود را به خير و نيكى، و عقل و خرد را در برابر هوا و هوس يارى ده تا خردمند شوى.

صل عجلتك بتأنّيك، و سطوتك برفقك، و شرّك بخيرك، و انصر العقل على الهوى تملك النّهى.