گرامیترين حسبها، ادب نيكو است.

اكرم حسب حسن الادب.

بهترين ادبها آن است كه انسان حدّ و اندازه خود را بداند و در همان حدّ بماند و از اندازه خود تجاوز نكند.

افضل الادب أن يقف الانسان عند حدّه و لا يتعدّى قدره.

به راستى كه شما به كسب و به دست آوردن ادب از به دست آوردن طلا و نقره نيازمندتريد.

انّكم الى اكتساب الادب احوج منكم الى اكتساب الفضّة و الذّهب.

شرافت آدمى به عقل و ادب است نه به مال و حسب.

انّما الشّرف بالعقل و الادب لا بالمال و الحسب.

زيركیها به وسيله ادب تيز شود.

بالادب تشحذ الفطن.

بد نسب و نسبتى است بدى ادب.

بئس النّسب سوء الادب.

ادب كردن نفس خود را خود به عهده گيريد و از شيفتگى و كشش عادتها (ى ناپسند) آن را باز گردانيد و باز داريد.

تولّوا من انفسكم تأديبها، و اعدلوا بها عن ضراوة عاداتها.

ميوه ادب، نيكويى خلق است.

ثمرة الادب حسن الخلق.

سه خصلت است كه بر آنها چيزى فزونى نيابد: ادب نيكو، دورى گزيدن از تهمت، خوددارى از انجام محرّمات الهى.

ثلاث ليس عليهنّ مستزاد: حسن الادب، و مجانبة الرّيب، و الكفّ عن المحارم.

ادب نيكو، برترين نسبها و شريف‏ترين وسيله‏هاست.

حسن الادب افضل نسب و اشرف سبب.

ادب نيكو، زشتى نسب را بپوشاند.

حسن الادب يستر قبح النسب.

ادب نيكو، بهترين كمك كار و برترين همراه است.

حسن الادب خير موازر و افضل قرين.

بهترين چيزى كه پدران به پسران ارث میدهند ادب است.

خير ما ورّث الآباء الأبناء الادب.

حسب و افتخار داشتن ادب، شريف‏تر از حسب و افتخار كردن به نسب (و پدران گذشته) است.

حسب الادب اشرف من حسب النسب.

عقل خود را با ادب بيفروز همان گونه كه آتش با هيزم افروخته گردد.

ذكّ عقلك بالادب كما تذكّى النّار بالحطب.