بخيل كسي است كه از پرداخت حق خدا (مانند زكات و خمس) خودداري نموده، در راه غير خدا بذل و بخشش مي‌كند.

إنّما الشَّحيح مَنْ منع حقَّ الله و أنفقَ في غَيرِ حقِّ اللهِ عزّوجل.

هنگام خارج شدن از حمّام بر دو پاي خود آب سرد بريز؛ اين كار بيماري را از بدنت بيرون مي‏كند.

و صُبَّ الماءَ البارِدَ عَلي‏ قَدَميكَ إذا خَرَجتَ فَإنَّهُ يَسِلُّ الدّاءَ مِن جَسَدِكَ.

روزۀ ماه شعبان ذخیرۀ روز قیامت است، و هیچ بنده‌ای در شعبان زیاد روزه نگیرد، جز آن‌که خداوند امر زندگانی او را سامان بخشد و او را از شرّ دشمن در امان دارد

صِیامُ شَعْبانَ ذُخْرٌ لِلْعَبْدِ یَومَ القِیامَةِ، وَما مِن عَبدٍ یُکثِرُ الصِّیامَ فی شَعْبانَ إلّا أصْلَحَ اللهُ أمرَ مَعیشَتِهِ وکَفاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ

Fasting in the month of Sha`bān is the servant`s provision, and so he who fasts during Sha`ban much, Allah would make his earning better and prevent him from the enemy`s mischief.

نادان با سخاوت و گشاده دست از پارساي بخيل، برتر است.

جاهلٌ سَخِيٌّ أفضلُ مِن ناسكٍ بخيل.

جوان با سخاوتي كه مرتکب گناهاني شود، نزد خدا از پيرمرد عابد بخيل محبوب‌تر است.

شابٌّ سخي مُرهَقٌ في الذُّنوب أحبُّ إلي الله مِن شَيخٍ عابدٍ بخيل.

بنده به حقيقت ايمان دست پيدا نمي كند مگر اينكه سه خصلت در او وجود داشته باشد: 1. فهم دقيقِ دين، 2. برنامه ريزي نيكو در اداره زندگي، 3. و بردباري در مقابل مصائب و مشكلات.

لا يستكمِلُ عبدٌ حقيقةَ الايمانِ حتّي تكونَ فيهِ ثلاثُ خصالٍ: الفقهُ في الدّين، و حُسنُ التّقديرِ في المعيشَةِ و الصَّبرُ علي الرّزايا.

رسم حضرت امام صادق (علیه السلام) چنین بودکه: جز بر تربت حسین (علیه السلام) به خاک دیگرى سجده نمى‏کرد و این کار را از سر خشوع و خضوع براى خدا مى‏کرد.

کان الصادق (علیه السلام) لا یسجد الا على تربة الحسین (علیه السلام) تذللا لله و إسکتانة الیه.

حج‌گزار تا خود را به گناهی نيالوده‌ است، نورانيت حج با اوست.

الحَاجُّ لا يَزالُ عَلَيْهِ نُورُ الحَجِّ، مَا لَمْ يُلِمَّ بِالذَّنبِ.

The light of Hajji will be with the pilgrim of the Ka‘ba until he has not committed a sin.

حسادت و خود پسندي و فخر فروشي، آفت دين هستند.

آفَةُ الدّينِ اَلْحَسَدُ وَ العُجْبُ وَ الْفَخْرُ.

اگر در عُمرت دو روز مهلت داده شدى ، يك روز آن را براى ادب خود قرار ده تا از آن براى روز مُردنت كمك بگيرى. به امام گفته شد : اين كمك گرفتن چگونه است؟ فرمودند : به اين‏كه آنچه را از خود برجا مى‏گذارى ، خوب برنامه‏ريزى كنى و محكم‏كارى نمايى.

اِنْ اُجِّلْتَ فى عُمُرِكَ يَومَيْنِ فَاجْعَلْ اَحَدَهُما لاِدَبِكَ لِتَسْتَعينَ بِهِ عَلى يَومِ مَوتِكَ. فَقيلَ لَهُ : وَ ما تِلْكَ الاِسْتِعانَةُ؟ قالَ : تُحْسِنُ تَدبيرَ ما تُخَلِّفُ وَ تُحْكِمُهُ؛

زیاد بن محمد گوید : بر امام صادق (علیه السلام) وارد شدم و گفتم : یا مسلمانان عیدى غیر از عید قربان و عید فطر و جمعه دارند ؟ امام فرمود : آرى ، روزى که رسول خدا (صل الله علیه واله) امیرمؤمنان (علیه السلام) را ( به خلافت و ولایت ) منصوب کرد .

  روى زیاد بن محمد قال : دخلت على ابى عبد الله (علیه السلام) فقلت : للمسلمین عید غیر یوم الجمعة والفطر والاضحى ؟ قال : نعم ، الیوم الذى نصب فیه رسول الله (صلی الله علیه واله) امیرالمؤمنین (علیه السلام)

هيچ بخيلي آسايش ندارد و هيچ حسودي لذت نمي برد.

لَيْسَتْ لِبَخيلٍ راحَةٌ، وَ لا لِحَسُودٍ لَذَّةٌ.

زماني كه انسان گناهي را مرتكب شود نقطه اي سياه در قلب و روح او ايجاد مي شود، اگر توبه كند پاك مي شود و اگر بر گناهان خود بيفزايد بر آن سياهي نيز افزوده مي شود تا جائي كه تمام قلب او را فرا گيرد که بعد از آن هيچ گاه رستگار نخواهد شد.

اذا اَذْنَبَ الرّجلُ يخرُج في قلبِهِ نكتَةٌ سَوْداءُ فاِنْ تابَ انْمَحَت و ان زادَ زادَتْ حتّي تغلِبَ علي قلبِهِ فَلا يفلِح بعدَها ابداً.

ابلیس به سپاهیانش می گوید : حسادت و ظلم را در ميان انسانها منتشر كنيد كه اينها در نزد خدا با شرك برابرند.

يَقُولُ إِبْليسُ لِجُنُودِهِ: أَلْقُوا بَيْنَهُمُ الْحَسَدَ وَ الْبَغْيَ فَاِنَّهُما يَعْدِلانِ عِنْدَ اللهِ الشِّرْكَ.

زيارت عاشورا را بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من چند خير را برای خواننده آن تضمين می کنم، اول زيارتش قبول شود. دوم سعی و کوشش او شکور باشد. سوم حاجات او هرچه باشد از طرف خداوند بزرگ برآورده شود و نااميد از درگاه او برنگردد زيرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد.