اگر جايگزيني انفاق و بخشش از طرف خداوند حق است ، پس بخل ورزيدن براي چی؟

إنْ كانَ الخَلَفُ مِنَ الله عزّوجل حقّاً فَالبُخلُ لِماذا؟

هر كس به برادر ديني خود تهمت زند حرمتي ميان آن دو به جا نمي‏ماند.

مَن اِتَّهَمَ أخَاهُ في دِينِهِ فَلا حُرمَةَ بَينَهُمَا.

پدرم امام باقر عليه السّلام به من فرمود: اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه خوانان كن كه به مدّت ده سال در (منا) در ايام حجّ، بر من نوحه خوانى و سوگوارى كنند.

قالَ لى اَبى : يا جَعْفَرُ! اَوْقِفْ لى مِنْ مالى كَذا وكذا النّوادِبَ تَنْدُبُنى عَشْرَ سِنينَ بِمنى اَيّامَ مِنى .

كسي كه زنا كند و كسي كه شراب بنوشد و كسي كه در روز ماه رمضان، عمداً روزه خود را افطار كند، اينها از حوزه ايمان خارج شده اند.

من زَني خَرَجَ من الايمانِ و مَنْ شرِبَ الخَمرَ خرَج من الايمانِ ... .

كسي كه به سخن گوينده اي گوش فرا داده (و اطاعت كند)، به تحقيق عبادت و بندگي او را كرده است، پس اگر گوينده، سخن الهي بگويد، در حقيقت خداوند را عبادت كرده و اگر سخن شيطاني را بر زبان جاري كند، پس او بندگيِ شيطان را كرده است.

مَنْ اَصْغي الي ناطقٍ فَقَدْ عبدهُ، فان كان النّاطِقُ عَنِ اللهِ فقَد عبدالله و ان كانَ النّاطِقُ عن ابليسَ فقد عَبَد ابليس.

(درباره آيه «و بيشتر آنان به خدا ايمان نمي آورند»، فرمود) منظور شرک در فرمانبري است نه شرک در عبادت.

في قوله تعالي «وَ مَا يُؤمِنُ أَکثَرُهُم»: شِرک طَاعَةٍ وَ لَيسَ شِرک عِبَادَةٍ.

( درباره اين جمله که شرک نامحسوس تر از حرکت مورچه در شب تاريک بر روي گليمي سياه است، سؤال شد،) بنده مشرک نباشد مگر آن گاه که براي غير از خدا نماز خواند، يا براي غير خدا ذبح کند و يا به غير خداي عزوجل دعوت کند.

لَمَّا سُئِلَ عَن کونِ الشِّرک أَخفَي مِن دَبِيبِ النَّملِ في اللَّيلَةِ الظَّلمَاءِ عَلَي المَسحِالأسوَدِ؟: لا يَکونُ العَبدُ مُشرِکاً حَتَّي يُصَلِّي لِغَيرِ اللهِ، أو يَذبِحَ لِغَيرِ اللهِ، أو يَدعُوَ لِغَيرِ اللهِ عَزَوَجَلَ.

حيا ده جز دارد، نه جزء آن در زنان است و يك جزء در مردان.

اَلحَياءُ عَشَرَةُ أَجزاءٍ تِسعَةٌ فِى النِّساءِ و َواحِدٌ فِى الرِّجالِ؛

ايمان انسان پاك و خالص نمي گردد مگر اينكه خداوند در نزد او محبوبتر و دوست داشتني تر از جان، مال، پدر، مادر، فرزند و خانواده اش و همه‌ مردم باشد.

لا يُمَحِّضُ رجلٌ الايمانَ باللهِ حتّي يكونَ اللهُ احبُّ اليهِ من نفسِهِ و ابيهِ و امّهِ و ولدِهِ و اهلِهِ وَ مالِهِ و من الناسِ كُلُّهِمِ.

وقتي که شب عروسي حضرت فاطمه - سلام الله عليها - فرا رسيد، جبرئيل و ميکائيل و اسرافيل آمدند. جبرئيل تکبير گفت و سپس اسرافيل و پس از آن ميکائيل تکبير گفت و آنگاه فرشتگان نيز تکبير گفتند و بر اين اساس «سنت» است که در شب عروسي «تکبير» گفته شود.

لما زُفّتْ فاطمةُ الي عَليٍ - عليه السّلام - نَزلَ جبرئيلُ و ميکائيلُ و اسرافيلُ ... فَکبرَ جَبرئيلُ و کبّر اسرافيلُ و کبّر ميکائيلُ فکبرتِ الملائکةُ و جرِت السُنةُ بالتکبيرِ في الزفافِ الي يومِ القيامةِ.

چون خواستی حج گزاری، پیش از آن که آهنگ رفتن کنی، دلت را از هر دلبستگی و مشغله‌ای و از هر حجابی، برای خدای خالی کن... .

وإذا أرَدتَ الحَجَّ فَجَرِّدْ قَلْبَکَ لِلّهِ مِنْ قَبلِ عَزمِکَ مِنْ کُلِّ شاغِلٍ، وحِجابِ کُلَّ حاجِبٍ ... .

حب (خداوند) برتر از ترس از خداست

الحبُّ افضَلُ من الخوفِ.

حب خداوند زماني كه باطن و درون بنده اش را روشن نمايد او را از هر دل مشغولي و سرگرمي باز مي دارد و ياد غير خدا را در هر تاريكي اي از وي سلب مي كند.

حبُّ اللهِ اِذا اضاءَ عَلي سرِّ عبدٍ اخلاهُ عَلي كلِّ شاغِلٍ و كلِّ ذكرٍِ سويَ اللهِ عند ظلمةٍ.

حب و دوستي خداوند را جستجو نمودم و آنرا در دشمني با اهل گناه يافتم.

طَلَبْتُ حبَّ الله عزّوجلّ فَوَجدتُهُ في بُغضِ اهلِ المعاصيِ.

كسي كه بدرفتاري (و ظلم ديگران) را تحمل كند، از خوبي ها سپاس گزاري نكند.

من إحتَمَلَ الجَفاءَ لم يَشكُرِ النَّعمَةَ.