هركه خوش دارد دعايش هنگام سختى مستجاب شود، هنگام آسايش، بسيار دعا كند.

مَن سَرَّهُ أن يُستَجابَ لَهُ فِي الشِّدَّةِ فَليُكثِرِ الدُّعاءَ فِي الرَّخاءِ.

بعضي از شيعيان به انجام اعمال و کردار (طاغوتي و) شاهانه دست مي زنند و از عمّال آنان اند و درخواست هاي آنان را اجابت مي کنند و به دوستي و اطاعت آنان مي پردازند. امام - عليه السلام - فرمود: آنان از شيعيان نيستند بلكه در زمره آنان اند (طاغوتيان).

سَألَ رَجُلٌ أبا عَبْدِ اللهِ - عليهِ السَّلام - عَنْ قَوْمٍ مِنَ الشِّيعَةِ يَدْخُلُونَ فِي أعمالِ الْسُّلْطانِ وَ يَعْمَلُونَ لَهُمْ وَ يُحِبُّونَهُمْ و يُوالُونَهُمْ، قالَ - عليهِ السَّلام - : لَيْسَ هُمْ مِنَ الشِّيعَةِ وَ لکنَّهُمْ مِنْ اُولئک.

هر كس به مرد يا زن مؤمن بهتان زند خداوند در روز رستاخيز او را در طينت خبال نگه دارد تا حرف خود را پس گيرد. (ابن ابي يعفور مي‏گويد) عرض كردم: طينت خبال چيست؟ حضرت فرمود: چرك و زردابه‏اي است كه از شرمگاه زنان فاحشه بيرون مي‏آيد.

مَن بَاهَتَ مُؤمِناً أَو مُؤمِنَةً بِمَا لَيسَ فِيهِمَا حَبَسَهُ اللهُ عَزَوَجَلَ يَومَ القِيَامَةِ في طِينَةِ خَبَالٍ، حَتَّي يَخرُجَ مِمَّا قَالَ، قُلتُ: وَ مَا طِينَةُ خَبَال؟ قَالَ: صَدِيدٌ يَخرُجُ مِن فُرُوجِ المُؤمِسَاتِ يَعنِي الزَّوَانِي.

(در وصف رکني که «حجر الأسود» بر آن نصب شده است ) پرنده اي از روي آن رکن به سوي حضرت قائم به پرواز در مي آيد و اول کسي است که با او بيعت مي کند و به خدا قسم اين پرنده جبرئيل است و آن کسي که تکيه به اين مقام مي زند دليل و حجت بر ظهور حضرت قائم است و اين مکان شاهد است که چه کساني در اين مکان وفاي به عهد مي کنند.

فِي وَصْفِ الْحَجَرِ وَ الرُّکنِ الَّذيِ وُضِعَ فِيهِ قالَ وَمِنْ ذلِک الرُّکنِ يَهْبِطُ الطَّيْرُ عَلي الْقائِمِ فَاَوَّلُ مَنْ يُبايِعُهُ ذلِک الطَّيْرُ وَهُوَ وَاللهِ جَبْرَئِيلُ وَ إلي ذلِک الْمَقامِ يُسْنِدُ ظَهْرَهُ ... .

چه زشت است براي مؤمن كه ميل و خواهشي خوار كننده داشته باشد.

مَا أَقبَحَ بِالمُؤمِنِ أَن يَكُونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُ.

اين امر (تشيع و مذهب دارى ) خود را براى خدا قرار دهيد نه براى مردم ، زيرا هر چه بمنظور خدا باشد، براى خداست و هر چه براى مردم است ، بسوى خدا بالا نرود (خدا نپذيرد و پاداش ندهد)

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ اجْعَلُوا أَمْرَكُمْ هَذَا لِلَّهِ وَ لَا تَجْعَلُوهُ لِلنَّاسِ فَإِنَّهُ مَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ لِلَّهِ وَ مَا كَانَ لِلنَّاسِ فَلَا يَصْعَدُ إِلَى اللَّهِ

هر كس از خدا خير بخواهد و به آنچه خدا خواسته راضى باشد، خداوند حتما براى او خير خواهد خواست .

من استخار الله راضيا بما صنع الله له خار الله له حتما؛

باید هر یک از شما برای خروج قائم اسلحه آماده کند . چون وقتی خداوند ببیند کسی به نیت‏ یاری مهدی اسلحه تهیه کرده امید می‏ رود خداوند عمر او را دراز کند، تا ظهور را درک کند و از یاوران مهدی باشد.

ليعدن احدكم لخروج القائم ولو سهما، فان الله اذا علم ذلك من نيته رجوت لان ينسي في عمره حتي يدركه و يكون من اعوانه و انصاره‏.

همانا خداوند متعال نسبت به شخصي كه نسبت به فرزند خود محبت بسيار دارد رحمت و عنايت مي‌كند.

انَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَرْحَمُ الرَّجُلُ لِشِدَّةِ حُبِّه لِوَلَدِهِ.

خداوند هيچ بنده اي را از ذلت گناهان به عزت تقوا منتقل نكرد مگر اينكه او را از غير مال، توانگر ساخت و بي ايل و عشيره اي، عزيز و بي آنكه بشري با او باشد او را از تنهائي به در آورد.

ما نَقَلَ الله عزوجل، عبداً من ذُلِّ المعاصي الي عز التقوي الّا اغناه من غيرِ مالٍ و اعزَهُ من غير عشيرةٍ و آنسه من غير بشرٍ.

با احمق مشورت نکن و از دروغگو یارى مجو و به دوستى زمامداران اعتماد مکن.

لا تُشـاوِر اَحمَق وَ لا تَستَعِنَّ بَکَذّابٍ وَ لا تَثق بِمَوَدَهِ مُلُوک؛

كسي كه كارهاي خود را به خدا بسپارد همواره از آسايش و خير و بركت در زندگي برخوردار است و واگذارنده حقيقي كارها به خدا، كسي است كه تمام همّتش تنها به سوي خدا باشد.

اَلْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إلَي اللّه في راحَةِ الأَبَدِ وَالعَيْشِ الدّائِمِ الرَّغَدِ وَالْمُفَوِّضُ حَقّا هُوَ الْعالي عَنْ كُلِّ هِمَّةٍ دُونَ اللّه تَعال.

شخصي به نام حماد ناب گفت: به همراه جماعتي در حضور امام صادق - عليه السلام - بوديم که عمران بن عبدالله قمي وارد شد. امام از او احوالپرسي کرد و خوشحالش نمود. وقتي اوبرخاست و رفت به ابي عبدالله - عليه السلام - عرض کردم: اين چه کسي بود که با او اينگونه خوش رفتاري کرديد؟ امام فرمود: او از جمله خاندان نجيبان يعني اهل قم است. هيچگاه هيچ گردنکشي از طاغيان نسبت به آنان سوء قصد نمي کند مگر اينکه خداونداو را در هم مي شکند.

عن حماد الناب قال: کنا عند ابي عبدالله - عليه السلام - و نحنجماعه اذ دخل عليه عمران بن عبدالله القمي فساءله و بره و بشه فلما ان قام، قلتلابي عبدالله - عليه السلام - من هذا الذي بررت به هذا البر؟ فقال: من اهل البيت النجباء ... .

برفراز قم فرشته اي بالهاي خود را برافراشته است. هيچ گردنکشي نسبت به قم سوء قصدنمي کند مگر آنکه خداوند او را نابود مي نمايد چنانکه نمک در آب نابود مي شود. آنگاه امام به عيسي بن عبدالله اشاره کرد و فرمود: سلام خداوند براهل قم باد. خداوند سرزمينشان را با باران سيراب مي گرداند و برکاتش رابر آنان نازل مي کند و ... آنان فقيه و عالم و با شعور و اهل فهم و روايت هستند وعبادات را به خوبي به جا ميآورند.

ان لعلي قم ملکا رفرف عليها بجناحيه لايريدها جبار بسوء الااذا به الله کذئب الملح في الماء. ثم اشار الي عيسي بن عبدالله فقال: سلام الله علي اهل قم ... .

به خدا سوگند هيچ بنده اي از شيعيان ما نيست که قرآن را ايستاده در حال نماز بخواند جز آن که در برابر هر حرفي از آن صد حسنه به او دهند و اگر نشسته در نماز قرآن بخواند به هر حرفي پنجاه حسنه به او دهند و شخص خموش از شيعيان ما ثواب قرآن خواندن مخالفين را دارد. به خدا سوگند در بستر خود خفته ايد و مزد مجاهدان (در راه خدا) را داريد و هنگامي که در نماز هستيد ثواب صف بستگان در راه خدا را داريد شمائيد که به خدا قسم آن کساني که خداي عز و جل درباره شان فرمود: «کينه اي که در سينه شان بود کنده ايم و برادرانه بر تخت ها رو به روي هم هستند» (سوره حجر، آيه 47) به راستي که شيعيان ما چهار چشم دارند. دو چشم در سر، دو چشم در دل. آگاه باشيد که همه اين گونه اند ولي خداي عز و جل چشم هاي شما را بينا کرده و چشم هاي آنان را کور کرده است.

وَ اللَّهِ مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِيعَتِنَا يَتْلُو الْقُرْآنَ فِي صَلَاتِهِ قَائِماً إِلَّا وَ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِائَةُ حَسَنَةٍ وَ لَا قَرَأَ فِي صَلَوَاتِهِ جَالِساً إِلَّا وَ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ خَمْسُونَ حَسَنَةً ... .