تندرستى و پر خورى با هم جمع نشوند.

لا تجتمع الصّحّة و النّهم.

كسى كه در خوردن به اندك اكتفا كند تندرستى او بسيار و انديشه‏اش شايسته باشد.

من اقتصر فى اكله كثرت صحّته و صلحت فكرته.

تأنّى در كار پشت گرمى آورد.

التّأنّى يوجب الاستظهار.

زيركى و پرخورى با هم جمع نشوند.

لا تجتمع الفطنة و البطنة.

بر شما باد به ميانه روى در خوراكیها كه اين كار از اسراف دورتر، و براى تندرستى بهتر و براى انجام عبادت كمك كار بهترى است.

عليكم بالقصد فى المطاعم فانّه ابعد من السّرف، و اصحّ للبدن و اعون على العبادة.

تأنّى در كار دور انديشى است.

التّأنّى حزم.

آرايش درون زيباترين از آرايش برون است.

زينة البواطن اجمل من زينة الظّواهر.

چه بسا خوردنى كه (به خاطر اسراف و جهات ديگر) از خوردنیهاى ديگر جلوگيرى كند.

كم من اكلة منعت اكلات.

كسى كه تأنّى داشته باشد شايسته آن است كه به هدف خويش برسد.

المتأنّي حرىّ بالإصابة.

درونهاى سالم در گواهى دادن، راستگوتر از زبانهاى فصيح و گويا است.

الضّمائر الصّحاح اصدق شهادة من الالسن الفصاح.

پر خورى، بدن را بد بو كند.

كثرة الاكل تذفر.

تأنى و پر حوصلگى و سر صبر انجام دادن هر كارى پسنديده است جز در فرصتهايى كه براى كارهاى خير پيش آمده (كه بايد عجله كرد).

التّؤدة ممدوحة في كلّ شي‏ء إلّا في فرص الخير.

هر ظاهرى را باطنى است همانند آن، و از اين رو كسى كه ظاهرش پاك شد درونش نيز پاك باشد، و كسى كه ظاهرش نا پاك بود درونش نيز ناپاك باشد.

لكلّ ظاهر باطن على مثاله، فمن طاب ظاهره طاب باطنه، و ما خبث ظاهره خبث باطنه.

پرخورى از حرص پيدا شود، و حرص بدترين عيبهاست.

كثرة الاكل من الشّره، و الشّره، شرّ العيوب.

براى كسى كه شتاب كوچ كردن خود را میداند، شايسته است كه آمادگى خود را براى جابجا شدنش بخوبى فراهم سازد.

ينبغي لمن عرف سرعة رحلته ان يحسب التّأهّب لنقلته.