بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ به اسم اعظم خدا، نزديكتر از سياهى چشم به سفيدى آن است.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ أَقْرَبُ إِلَى اسْمِ اللّهِ الاْعْظَمِ مِنْ سَوادِ الْعَيْنِ إِلى بَياضِها

اي فرزند آدم! (اي انسان! تو) خواهي مُرد و سپس محشور مي شوي و در پيشگاه خداوند متعال جهت سؤال و جواب احضار خواهي شد، پس جوابي مهيّا و آماده كن.

إبْنَ آدَم إنَّكَ مَيِّتٌ وَمَبْعُوثٌ وَمَوْقُوفٌ بَيْنَ يَدَي اللّهِ عَزَّ وَ جَلّ مَسْؤُولٌ، فَأعِدَّ لَهُ جَواباً.

خوددارى از آزار رساندن ، نشانه كمال خرد و مايه آسايش دو گيتى است .

كَفُّ الأذى ، مِنْ كَمالِ العَقلِ وفيهِ راحَةٌ لِلبَدَنِ عاجِلاً و آجِلاً ؛ حديث

دو خصلت و حالتي كه والاتر از آن دو چيز نمي باشد عبارتند از: ايمان و اعتقاد به خداوند، نفع رساندن به دوستان و آشنايان.

خَصْلَتانِ لَيْسَ فَوْقَهُما شَيءٌ: الاْيمانُ بِاللهِ، وَنَفْعُ الاْخْوانِ.

همانگونه كه در آشكار از مردم شرم و حياء داريد، در خلوت نيز از پروردگارتان شرم و حياء داشته باشيد.

استَحيوُا من الله في سرائِركم كما تستحيوُنَ من النّاسِ في علانيّكم.

كسي كه عيب خود را ببيند، از پرداختن به عيب ديگران باز ايستد.

مَن أَبصَرَ عَيبَ نَفسِهِ شَغَلَ عَن عَيبِ غَيرِهِ.

ســه چيز اسـت كـه همه مردم به آنها نياز دارند : امنيّت و عدالت و رفاه .

ثَلاثَةُ أشياءَ يَحتاجُ النّاسُ طُرّا إلَيها : الأمنُ ، والعَدلُ ، والخِصبُ .

به هيچ كس اجازه ندهيد تا وقتي كه سلام كند.

لا تأذَنوا لأحَدٍ حتّي يُسلِّمَ.

خوشا به سعادت كسى كه عمل ، علم ، دوستى ، دشمنى ، گرفتن ، رهاكردن ، سخن ، سكوت ، كردار و گفتارش را براى خدا خالص گرداند.

طوبى لمن أخلص لله عمله وعمله وحبه وبغضه وأخذه وتركه وكلامه وصمته وفعله وقوله ؛

به خدا قسم شيعه ما نيست مگر کسي که داراي تقوي است و تنها خدا را اطاعت کند، اي جابر آنها را نمي شناسي مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داري، كثرت ياد خدا، روزه داري، نماز، نيکي به پدر و مادر، پايبندي به اخلاق حسنه، احترام به همسايه و توجه به فقراء، درماندگان، در سفرماندگان و يتيمان، راستگويي، تلاوت قرآن، خويشتن داري، و پرهيز از مردم آزاري و در زندگي امين و درستکارند.

فَوَ اللهِ ما شِيعَتُنا إِلاّ مَنِ اتَّقي اللهَ عَزَّ وَجَلَّ وَ أَطاعَهُ وَ ما کانُوا يُعْرَفُونَ يا جابِرُ إلاّ بِالتّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءِ و الأَمانَةِ وَ کثْرَةِ ذِکرِ اللهِ، وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَيْنِ و ... .

اي مردم، در برابر خواهشهاي نفساني صابر باشيد و تقوي را پيشه خود سازيد زيرا صبر بر تقوي، آسان تر است از صبر بر عذاب الهي.

أيُّها النّاس اتَّقُوا اللهَ فَإنَّ الصَّبْرَ عَلي التَّقْوي أهْوَنُ مِنَ الصَّبْرِ عَلي عَذابِ اللهِ.

مدارا كردن با مردم نيمي از ايمان است.

مداراةُ النّاسِ نِصفُ الايمانِ.

هيچ ظالمي را از حسود، شبيه تر به مظلوم نديدم.

ما رَأَيْتُ ظالِماً أَشْبَهَ بِمَظْلُومٍ مِنَ الْحاسِدِ.

خداي بزرگ مي فرمايد: اي فرزند آدم! از آنچه بر تو حرام كرده ام دوري كن تا از پارساترين مردم باشي.

يقول الله تعالي: يابنَ آدم اِجتنبْ ما حرَّمتُ عليك تكنْ‎ من اَورعِ الناس.

مؤمن برای مؤمن، برکت است و برای کافر، اتمام حجّت.

المؤمن برکةٌ علی المؤمن و حجّةٌ علی الکافر