سه نور آمد به عالم پر ز احساس

معطر هر سه از عطر گـل یـاس

ســـه نــور تـابـنـاک آسمــانـــی

حسین بن علی ، سجاد و عباس

خدا امشب ولیّش را ولی داد

جمالی منجلی نوری جلی داد

حسین بن علی چشم تو روشن

که امشب بر تو ذات حق علی داد

شب وجد امـام عالـمین است

که میلاد علی بن الحسین است

شعبان که همه سُرور و مهر است و صفا

باغی است ز گلهای الهی وَلا

هم عطر حسین دارد و عباس  و علیِ

هم عطر علی اکبر  و موعود خدا

شعبان که همه گلاب و عطر و خُتن است

خوشبو و معطر به گل پنج تن است

عطری زِ ابالفضل و حسین و سجاد

هم یاس علی اکبر ع و هم نرگسِ ابن الحسن است

دوباره سایه ی ماه کریمی از سرم کم شد

به تعقیب رجب بودم که شعبان المعظم شد

سلام ای ماه شعبان، ماه منجی، ماه پشت ابر

که از مهرت ظهور حضرت قائم مسلّم شد

ماه خوبان ماه شعـــــــــــبان میرسد  

موسم گل های بســتان میرسد

شاخ طوبی سر زد از خلـــــــــد برین  

مژده اینک ماه غفـــــران میرسد

مــــــــهر تابان سر به زیر افکنده است   

چون که خورشــــــیدی دگر تابیده است

ماه شعبان است و دل ها غـــــرق نور         

در جــــــــهان شور و ســرور افتاده است

شعبان  شــد و پیک عشق از راه آمد 

عطـــــر نفــس بقــــــــــــــية الله آمد 

با جلوه سجاد، ابوالفضل و حســـــين 

يك ماه و سه خورشيد در اين ماه آمد

شعبان که مه سرور هر مرد و زن است

تابان ز وجود جلوه ی چهار تن است

هم مولد سجاد و اباالفضل و حسین

هم مولد پاک حجت بن الحسن است

رجــب یعنی اشک تــوبه در قنــوت

خوانـدنش با نــــام غفـــار الذنــوب

شعبـــان یعنی چشمها هم در رکـوع

شرمگیــن از نـــام ستـــار العیــوب

رمضان یعنی سر سجود و دل سجود

ذکــــر یارب یارب از عمـــق وجــود